دبی، چهارراه فرهنگ‌ها: داستان مدارای مذهبی و همزیستی شگفت‌انگیز
۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
35
نمایش منابع در متن
Heritageexpress
En Wikipedia
Emiratitimes
Dubaiculture Gov
Ibnbattutamall
U
Uaestories
Focus Hidubai
Alshindagha Dubaiculture Gov
Tourdubaidesertsafari
Dictionary Cambridge
Uaestories
Dubaitaliaexperiences
Collinsdictionary
Vocabulary
En Wikipedia
Omartourism
Remofirst
Blog Remitly
Thewomenwave
Artsandculture Google
Kharchoufa
Holidify
Moving2dubai
Emirates
Blog Remitly
Dubaitripguides
Blog Daytoday
En Wikipedia
Wam
Visitrasalkhaimah
Adtt Dct Gov
Gulfnews
Luxuryandboutiquehotels
Beachcombertours
دبی اغلب تصاویری از خطوط افق آینده‌نگرانه و تجارت جهانی پررونق رو تو ذهنت میاره، اما در عین حال چهارراهی جذاب هم هست که فرهنگ‌ها و ادیان متنوع در اون به هم می‌رسند
[9]
[21]
[23]. با اینکه اسلام دین رسمی امارات متحده عربیه و عمیقاً در هویت ملی و چارچوب قانونی کشور تنیده شده، دبی میزبان جمعیت عظیم مهاجرانیه که نماینده طیف وسیعی از ادیان هستن
[1]
[2]
[10]
[35][23]. این موضوع یه پویایی منحصربه‌فرد ایجاد می‌کنه. چطور شهری که ریشه‌هاش تو سنت اسلامیه، با این همه تنوع مذهبی کنار میاد؟ امارات متحده عربی از سیاست مدارا و همزیستی حمایت می‌کنه و به جوامع مختلف اجازه میده تا باورهای خودشون رو انجام بدن[9]
[11]
[17]
[18][21][23]. این راهنما بررسی می‌کنه که مدارای مذهبی در دبی در عمل چطور به نظر می‌رسه، جوامع غیرمسلمان کجا عبادت می‌کنند، و آداب معاشرت ضروری بین ادیان برای حرکت محترمانه در این چشم‌انداز چندفرهنگی چیه.
درک مدارای مذهبی در امارات متحده عربی
خب، «مدارای مذهبی» در چارچوب امارات واقعاً یعنی چی؟ قانون اساسی کشور آزادی عبادت رو تضمین می‌کنه، اما با یه شرط مهم: باید «مطابق با آداب و رسوم تثبیت‌شده» باشه و با سیاست عمومی یا اخلاقیات در تضاد نباشه[1][2]
[7]
[12]
[14]
[15]
[16][17]
[20]
[25]. این چارچوب امکان یه مدارای مدیریت‌شده رو فراهم می‌کنه، که عمدتاً به غیرمسلمانان اجازه میده ایمان خودشون رو به صورت خصوصی یا در فضاهای تعیین‌شده و دارای مجوز انجام بدن
[32][7]
[13]
[34]. دولت فعالانه این تصویر رو ترویج میده، با تأسیس نهادهایی مثل وزارت مدارا و همزیستی و حتی اختصاص سال ۲۰۱۹ به عنوان «سال مدارا»
[6][11][17][18]
[33]
[24][25].
از نظر جمعیتی، با اینکه شهروندان اماراتی تقریباً همگی مسلمان هستن، اکثریت قریب به اتفاق ساکنان، مهاجران هستن[32][10]. مسلمانان حدود ۷۵ درصد از کل جمعیت رو تشکیل میدن، اما اقلیت‌های قابل توجهی هم در کنارشون زندگی می‌کنن و رشد کردن، از جمله مسیحیان (حدود ۹-۱۳٪)، هندوها (تقریباً ۶-۱۵٪)، بودایی‌ها (حدود ۲-۳٪)، سیک‌ها و دیگران[2]
[3][10][12][17][25]
[28]
[31][35][23]. با این حال، این تنوع در چارچوب مرزهای مشخصی وجود داره. عبادت عمومی یا موعظه توسط غیرمسلمانان خارج از مناطق تعیین‌شده‌شون معمولاً مجاز نیست[7]. نکته مهم اینه که تلاش برای تغییر دین مسلمانان به ادیان دیگه (تبلیغ دین) غیرقانونیه و عواقب جدی، از جمله حبس و اخراج احتمالی، به دنبال داره[1][2][7][14][15][16][34][20]. قوانین همچنین کفرگویی یا توهین به ادیان شناخته‌شده رو ممنوع می‌کنند[1][2][7][15][16]. یه قانون فدرال جدید که در اواخر سال ۲۰۲۳ معرفی شد، حالا اماکن عبادت غیرمسلمانان رو ملزم به دریافت مجوز فدرال می‌کنه، که یه لایه نظارتی دیگه اضافه می‌کنه[1]. با وجود این قوانین، مدارای اجتماعی به طور کلی بالا در نظر گرفته میشه و امکان همزیستی روزمره رو فراهم می‌کنه[1][2][10][11].
اماکن عبادت برای جوامع غیرمسلمان
چشم‌انداز فیزیکی دبی گواه ملموسی از این مدارای مدیریت‌شده است، با تعداد زیادی مراکز دارای مجوز دولتی که به ادیان مختلف خدمت می‌کنند و اغلب روی زمین‌های اهدایی خود دولت ساخته شده‌اند[7][9][11][13][15][17][18][25]
[27]. بیش از ۷۶ مکان عبادت غیرمسلمان دارای مجوز در سراسر امارات وجود داره که نیازهای معنوی جمعیت متنوع مهاجران رو برآورده می‌کنه[17][18][25][27].
مسیحیان بزرگترین گروه غیرمسلمان رو تشکیل میدن، و کلیساهایی رو پیدا می‌کنی که نماینده طیف وسیعی از فرقه‌ها هستن[3][11]. از کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس (شامل قبطی، یونانی، سریانی، ارمنی) گرفته تا جماعات انگلیکن، پروتستان و انجیلی، این جامعه به خوبی خدمات دریافت می‌کنه[13]
[5]
[22][27]
[19]. مراکز اصلی شامل منطقه عود ميثاء، محل کلیسای کاتولیک قدیمی سنت ماری، و مجموعه کلیساهای جبل علی که به همین منظور ساخته شده، هستند[13][5][22][27]. این مجموعه جبل علی کاملاً منحصربه‌فرده و میزبان چندین کلیسا مثل کلیسای کاتولیک سنت فرانسیس آسیزی و کلیسای کرایست چرچ جبل علی (انگلیکن) در کنار هم هست که حس فضای مشترک رو تقویت می‌کنه[5][22][19].
جامعه هندوها هم ریشه‌های عمیقی در دبی داره؛ اولین معبدشون در سال ۱۹۵۸ در بر دبی تأسیس شد[17][28]. اخیراً، یه معبد هندوی جدید و خیره‌کننده در اکتبر ۲۰۲۲ در دهکده جبل علی افتتاح شد که به راحتی نزدیک مجموعه کلیساها و گردواره قرار گرفته[19][28]. معماری اون به زیبایی عناصر طراحی هندی و عربی رو با هم ترکیب می‌کنه[19][28]. اگرچه در دبی نیست، اما معبد بزرگ هندو BAPS که در فوریه ۲۰۲۴ در ابوظبی افتتاح شد، یکی دیگه از نقاط عطف مهم منطقه‌ای برای هندوهاست[28]. نکته مهم اینه که امکانات سوزاندن اجساد برای جامعه هندوها فراهمه[1][2][7][17][25].
برای جامعه سیک‌ها، گردواره گورو نانک دربار در جبل علی یه مرکز عمده است[17][25][19]. این گردواره که در سال ۲۰۱۲ روی زمینی اهدایی از طرف حاکم دبی افتتاح شد، بزرگترین گردواره در منطقه خلیج [فارس] است و به عنوان مکانی حیاتی برای عبادت و زندگی اجتماعی عمل می‌کنه[17][25][19]. بودایی‌ها، که عمدتاً مهاجرانی از آسیا هستن، توسط مراکزی مانند صومعه بودایی Mahamevnawa در جمیرا خدمات دریافت می‌کنند[3]
[29][31]. به دنبال عادی‌سازی روابط امارات با اسرائیل، جامعه یهودیان بیشتر دیده شده و جماعت «دروازه‌های شرق» مجوز رسمی در دبی دریافت کرده[1][2][11][16]. خانه خانواده ابراهیمی ابوظبی، که شامل یه مسجد، کلیسا و کنیسه در کنار هم است، بیشتر بر روایت بین‌ادیانی کشور تأکید می‌کنه[1][11]. این فضاهای اختصاصی بسیار مهم هستن و به جوامع مختلف اجازه میدن تا ایمان خودشون رو به جا بیارن، جشنواره‌ها رو جشن بگیرن و هویت‌های فرهنگی خودشون رو در بافت چندفرهنگی منحصربه‌فرد دبی حفظ کنن[11][13][17][19].
آداب معاشرت ضروری بین ادیان در دبی
زندگی هماهنگ در چنین محیط متنوعی به احترام متقابل و درک آداب اولیه بین ادیان بستگی داره
[8][9][13][21]. راستش رو بخوای، همین که آگاه باشی، کمک زیادی به فضای مدارایی می‌کنه که امارات ترویج میده[11][17][18]. اولاً، حواست به اعمال اسلامی باشه. روزی پنج بار صدای اذان (Adhan) رو می‌شنوی که اوقات نماز (Salat) رو مشخص می‌کنه[8]. اینکه از موسیقی بلند یا رفتارهای مخل در نزدیکی مساجد یا مکان‌های نماز، به‌خصوص در این اوقات، خودداری کنی، نشونه ادبه
[4]. اگه همکارای مسلمونت برای نماز یه استراحت کوتاه می‌کنن، اهمیتش رو درک کن[8].
می‌خوای از یه مسجد دیدن کنی؟ خیلی از مساجد، مثل مسجد جمیرا، خارج از اوقات نماز از بازدیدکنندگان غیرمسلمان استقبال می‌کنند و اغلب تورهایی هم ارائه میدن[9][13]. موضوع اینه: پوشش خیلی مهمه. هم مردان و هم زنان به لباس‌های پوشیده و گشاد نیاز دارن که بازوها و پاها رو بپوشونه[4]
[30]. خانم‌ها هم باید سرشون رو با روسری بپوشونن – یکی همراهت داشته باش، هرچند اغلب در مکان‌های توریستی ارائه میشه[4][13][30]. لباس‌های تنگ، شلوارک و تاپ‌های بدون آستین قطعاً ممنوعه[4][30]. یادت باشه قبل از ورود به سالن نماز کفش‌هاتو دربیاری[4][21][30]. داخل مسجد، سکوت و احترام رو رعایت کن، از خوردن و آشامیدن خودداری کن و مستقیماً از جلوی نمازگزاران رد نشو[4][30]. همیشه قوانین عکاسی رو چک کن و از عکس گرفتن از آدمایی که دارن نماز می‌خونن بدون اجازه خودداری کن[30]
[26].
خیلی مهمه که یادت باشه تلاش برای تغییر دین مسلمانان به دین دیگه (تبلیغ دین) غیرقانونی و بسیار حساسه[1][2][7][14][15][16][34][20]. مطالب مذهبی غیر اسلامی پخش نکن یا درگیر فعالیت‌های تبلیغی نشو[4][34][20]. در حالی که گفتگوهای محترمانه در مورد ایمان می‌تونه اتفاق بیفته، از تحمیل عقاید خودت یا انتقاد از دیگران خودداری کن، و قوانین مربوط به توهین به ادیان رو در نظر داشته باش[1][2][4][7][15][16][18]. در ماه مبارک رمضان، حساسیت بیشتری لازمه[8]. اگرچه قوانین تا حدودی ملایم‌تر شده، اما هنوز هم محترمانه است که غیرمسلمانان از خوردن، آشامیدن یا سیگار کشیدن در ملاء عام در ساعات روزه‌داری (از سحر تا غروب) خودداری کنند[8][20]. مغازه‌ها و کسب‌وکارها اغلب ساعت کاریشون رو تغییر میدن، و یه تبریک ساده «رمضان کریم» هم خیلی خوبه و ازش استقبال میشه[8]. به طور کلی، رعایت پوشش مناسب و خودداری از ابراز محبت در ملاء عام با هنجارهای فرهنگی محلی هم‌راستاست[8][21][30].
رایگان امتحان کنید