راز اتصال دبی در ۲۰۲۹: خط آبی مترو چهره شهر را دگرگون می‌کند
۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
27
نمایش منابع در متن
از زمان راه‌اندازیش تو سال ۲۰۰۹، متروی دبی واقعاً قواعد بازی رو برای رفت و آمد تو شهر عوض کرده، مگه نه؟ اولش کوچیک شروع کرد اما سریع تبدیل به ستون فقرات حمل و نقل عمومی دبی شد 
[11]
[27]. حالا، برای قدم بزرگ بعدی آماده شو: خط آبی متروی دبی. این خط که تو نوامبر ۲۰۲۳ توسط اعلیحضرت شیخ محمد بن راشد آل مکتوم معرفی شد، فقط یه خط دیگه نیست؛ یه ارتقای بزرگه که برای اتصال مناطق کلیدی در حال رشد و قدرت بخشیدن به چشم‌انداز آینده دبی طراحی شده 
[1]
[2]
[7]. بیا ببینیم این پروژه هیجان‌انگیز برای چشم‌انداز همیشه در حال تحول دبی چه معنایی داره.
چرا خط آبی؟ اهداف استراتژیک و چشم‌انداز دبی ۲۰۴۰
خب، چرا الان به خط آبی نیاز داریم؟ همه چیز به برنامه‌های بلندپروازانه آینده دبی برمی‌گرده. این پروژه بخش حیاتی از طرح جامع شهری دبی ۲۰۴۰ هست که هدفش تبدیل دبی به بهترین شهر دنیا برای زندگیه [7]
[8]
[13]
[16]
[19]
[21]
[26]. بخش بزرگی از این طرح شامل حمل و نقل پایدار و اطمینان از اینه که همه بتونن به راحتی رفت و آمد کنن [8][16][26]. جمعیت دبی به سرعت در حال افزایشه و خط آبی به طور خاص برای خدمات‌رسانی به مناطقی طراحی شده که انتظار میره تا سال ۲۰۴۰ حدود یک میلیون نفر رو در خودشون جا بدن [1]
[6][7][19][21].
به مفهوم «شهر ۲۰ دقیقه‌ای» فکر کن – این ایده که باید بتونی با استفاده از حمل و نقل عمومی، پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری، تو عرض ۲۰ دقیقه به بیشتر خدمات ضروری روزانه‌ات دسترسی پیدا کنی 
[14][19]
[22]
[25][26][21]. خط آبی کلید تحقق این رویا برای ساکنان بیشتره [19][22][25][26][21]. در نهایت، هدف ارتقای کیفیت زندگی با کاهش زمان سفر و در دسترس‌تر کردن مقاصد کلیدی برای همه است [8][16][22]. این یک حرکت استراتژیکه تا دبی همزمان با رشدش، همچنان روان و پویا باقی بمونه [7][13][26].
ترسیم آینده: مسیر و ایستگاه‌های خط آبی
خیلی خب، بیا مسیر این خط جدید رو دنبال کنیم. خط آبی به طول ۳۰ کیلومتر امتداد پیدا می‌کنه که حدود نصفش (۱۵.۵ کیلومتر) زیرزمینی و نصف دیگه‌اش (۱۴.۵ کیلومتر) مرتفع و بر فراز شهره [1][2][6][7]
[10]
[24][21]. قراره نه منطقه خیلی مهم و در حال رشد رو به هم وصل کنه: مردف (Mirdif)، الورقاء (Al Warqa)، شهر بین‌المللی ۱، ۲ و ۳ (International City 1, 2, and 3)، واحه سیلیکون دبی (Dubai Silicon Oasis)، شهر آکادمیک (Academic City)، منطقه صنعتی راس الخور (Ras Al Khor Industrial Area)، بندر خور دبی (Dubai Creek Harbour) و دبی فستیوال سیتی (Dubai Festival City) [1][2]
[4][7]
[17]. این‌ها مکان‌هایی پر از جنب و جوش و با پتانسیل آینده هستن [1][2][4][7][17].
جالبه بدونی که خط آبی فقط یک مسیر مستقیم نیست؛ دو شاخه اصلی داره که به هم می‌رسن [2][10]. شاخه اول که طولانی‌تره (۲۱ کیلومتر، ۱۰ ایستگاه)، از ایستگاه تبادلی الخور (Creek) در خط سبز شروع میشه، از فستیوال سیتی، بندر خور دبی، راس الخور عبور می‌کنه و بعد به شهر بین‌المللی ۱، واحه سیلیکون میرسه و در شهر آکادمیک تموم میشه [2][10][21]. شاخه دوم (۹ کیلومتر، ۴ ایستگاه) از ایستگاه تبادلی سنترپوینت (Centrepoint) در خط قرمز شروع میشه، از مردف و الورقاء عبور می‌کنه و اون هم در شهر بین‌المللی ۱ به هم متصل میشه [2][10]. این طراحی هوشمندانه یعنی تو می‌تونی به طور بالقوه مستقیماً از شهر آکادمیک به سمت خطوط قرمز یا سبز بری بدون اینکه تو شهر بین‌المللی ۱ قطار عوض کنی [2].
در مجموع، ۱۴ ایستگاه کاملاً جدید خواهیم داشت – نه ایستگاه مرتفع و پنج ایستگاه زیرزمینی [1][2][4][21]. نقاط تبادلی کلیدی برای اتصال محکم‌تر کل شبکه به هم خیلی مهم هستن. ایستگاه الخور (Creek Station) به خط سبز، ایستگاه سنترپوینت (Centrepoint Station) به خط قرمز و ایستگاه شهر بین‌المللی ۱ (International City 1 Station) به عنوان مرکز اتصال شاخه‌های خود خط آبی عمل خواهند کرد [1][2][4][6][10]
[23][21]. ایستگاه شهر بین‌المللی ۱ قراره بزرگترین ایستگاه تبادلی زیرزمینی در کل شبکه مترو باشه و برای جابجایی روزانه ۳۵۰,۰۰۰ مسافر طراحی شده [2][6][10].
محدوده پروژه، جدول زمانی و اطلاعات ساخت
ساختن یه خط متروی جدید یه پروژه عظیمه و خط آبی هم از این قاعده مستثنی نیست. این پروژه هزینه قابل توجهی داره که اولش ۱۸ میلیارد درهم امارات (AED) برآورد شده بود اما بعد از واگذاری قرارداد ساخت، به ۲۰.۵ میلیارد درهم بازنگری شد [1][4][6][22][23]. حالا که صحبت از قراردادها شد، یه کنسرسیوم از شرکت‌های باتجربه این کار رو به عهده گرفتن: شرکت‌های ترکیه‌ای Mapa و Limak کارهای عمرانی رو مدیریت می‌کنن و شرکت چینی CRRC مسئول سیستم‌های ریلیه [10][22].
کی می‌تونیم منتظر شروع عملیات ساختمانی باشیم؟ رسماً برنامه‌ریزی شده که ساخت و ساز تو سال ۲۰۲۴ شروع بشه و جزئیات قرارداد به شروع کارهای اصلی تو آوریل ۲۰۲۵ اشاره داره [1][4][7][10][17][22][21]. تاریخ مهمی که همه منتظرشن ۹ سپتامبر ۲۰۲۹ هست – این تاریخ، هدف برای عملیاتی شدن کامل خط آبیه که کاملاً به‌موقع و همزمان با بیستمین سالگرد راه‌اندازی اولیه متروی دبی خواهد بود [1][2][4][7][10][22][23][24][21]. این یه ضرب‌الاجل کاملاً نمادینه! این پروژه همچنین شامل ساخت یه دپوی اصلی تو منطقه الرویه ۳ (Al Ruwayyah 3) میشه که بعد از شهر آکادمیک قرار داره و برای خدمات‌رسانی به خط جدید ساخته میشه [2][4][7][10].
نوآوری‌ها و ویژگی‌های کلیدی خط آبی
خط آبی فقط برای گسترش شبکه نیست؛ کلی ویژگی جدید و چشمگیر و شاهکارهای مهندسی با خودش میاره. شاید پربحث‌ترین بخشش، پل روگذر ۱۳۰۰ متری باشه که قراره مترو رو برای اولین بار از روی خور دبی (Dubai Creek) عبور بده [6][10][19][22][23]. فقط مناظر اون مسیر رو تصور کن! یه ویژگی برجسته دیگه، ایستگاه «شاخص» (signature) تو بندر خور دبی (Dubai Creek Harbour) خواهد بود که توسط شرکت معماری مشهور Skidmore, Owings & Merrill (SOM) طراحی شده [6][10][22][23]. این ایستگاه به عنوان یه نماد معماری تصور شده که جاه‌طلبی دبی رو منعکس می‌کنه و انتظار میره تا سال ۲۰۴۰ روزانه به ۱۶۰,۰۰۰ مسافر خدمات‌رسانی کنه [6][10][22][23].
ظرفیت هم افزایش قابل توجهی پیدا می‌کنه. پیش‌بینی میشه خط آبی تا سال ۲۰۳۰ روزانه حدود ۲۰۰,۰۰۰ مسافر و تا سال ۲۰۴۰، ۳۲۰,۰۰۰ مسافر رو جابجا کنه [1][2][10][19][22]. طراحیش اجازه میده در ساعات اوج، ظرفیت جابجایی ۴۶,۰۰۰ مسافر در ساعت تو هر جهت رو داشته باشه و قطارها هم با تناوب زیاد حرکت می‌کنن – تقریباً هر دو دقیقه یکبار [10][22][24]. دپوی جدید میتونه تا ۶۰ قطار بدون راننده رو در خودش جا بده [24]. مسافرها همچنین می‌تونن منتظر سفرهای راحت‌تری باشن، چون ایستگاه‌های جدید با سکوهای عریض‌تری نسبت به ایستگاه‌های فعلی طراحی میشن [2]. به‌علاوه، تمرکز زیادی روی پایداری وجود داره و پروژه هدفش رسیدن به استانداردهای ساختمان سبز درجه پلاتینیوم هست که برای یه پروژه حمل و نقل تو دبی، اولین باره [10].
اثرات موجی: تأثیرات و مزایای مورد انتظار
یه پروژه با این مقیاس، طبیعتاً مزایای گسترده‌ای به همراه داره. از نظر اقتصادی، انتظار میره خط آبی نتایج بزرگی داشته باشه. پیش‌بینی‌ها نشون میده بازگشت سرمایه تا سال ۲۰۴۰، ۵۶.۵ میلیارد درهم امارات (AED) سودآوری خواهد داشت – یعنی حدود ۲.۶۰ درهم به ازای هر درهمی که خرج شده [6][10]. این مزایا از چیزهایی مثل صرفه‌جویی تو زمان سفر، مصرف سوخت کمتر، تصادفات کمتر و کاهش انتشار کربن به دست میاد [6][10]. و اگه نزدیک خط جدید ملک داری؟ خبر خوب! انتظار میره ارزش ملک‌ها اطراف ایستگاه‌ها تا ۲۵٪ افزایش پیدا کنه و مناطقی مثل واحه سیلیکون (Silicon Oasis)، شهر بین‌المللی (International City) و بندر خور دبی (Creek Harbour) به طور بالقوه شاهد افزایش ۱۰ تا ۲۰ درصدی باشن [6][10]
[15][27]
[20].
اتصال‌پذیری یه مزیت بزرگ دیگه است. خط آبی اتصالات مستقیمی به فرودگاه بین‌المللی دبی (DXB) و سایر مراکز کلیدی فراهم می‌کنه و به طور روان با خطوط قرمز و سبز فعلی یکپارچه میشه [1][2][4][6]. تخمین زده میشه این شبکه بهبودیافته، زمان سفر بین بعضی مناطق رو ۱۰ تا ۲۵ دقیقه کاهش بده [22]. زمان کمتر تو رفت و آمد یعنی زمان بیشتر برای... خب، هر کار دیگه‌ای! این دسترسی بهتر طبیعتاً از کسب و کارها و ایجاد شغل حمایت می‌کنه، چون رسیدن به مراکز تجاری و مسکونی مثل بندر خور دبی، فستیوال سیتی و شهر آکادمیک رو راحت‌تر می‌کنه [2][6][16][17][23][27].
ترافیک رو هم فراموش نکنیم. هر کسی که تو دبی رانندگی می‌کنه میدونه که ترافیک سنگین چقدر میتونه کلافه‌کننده باشه. پیش‌بینی میشه خط آبی ترافیک رو تو مسیرهای کلیدی حدود ۲۰٪ کاهش بده که خودش یه تسکین قابل توجهه [4][6][7][10][20][24]. ماشین کمتر تو جاده‌ها یعنی مزایای زیست‌محیطی مثل کاهش انتشار کربن و مصرف سوخت کمتر، که به داشتن شهری سبزتر کمک می‌کنه [6]
[9][10][20]. همه این‌ها بخشی از تبدیل دبی به مکانی پایدارتر و دلپذیرتر برای زندگی و کاره [6][9][10][20].
نگاهی به آینده دورتر: سایر توسعه‌های بالقوه مترو
با اینکه خط آبی الان ستاره اصلی ماجراست، اما تنها توسعه بالقوه تو چشم‌انداز نیست. اداره راه و ترابری دبی (RTA) بنا بر گزارش‌ها در حال پیشبرد برنامه‌هایی برای خط طلایی (Gold Line) هست 
[5]
[18][23][24]. ظاهراً برای خدمات مشاوره، درخواست پیشنهاد (RFP) صادر کردن که نشون میده این پروژه داره شتاب می‌گیره [5][23][24]. ایده پشت خط طلایی اینه که تقریباً موازی با خط قرمز شلوغ حرکت کنه و بعد به سمت داخل خشکی بره و به طور بالقوه به مناطقی مثل بیزنس بی (Business Bay)، میدان (Meydan)، گلوبال ویلیج (Global Village) و دبی‌لند (Dubailand) با بودجه تخمینی ۵.۵ میلیارد دلار خدمات‌رسانی کنه [5][18][23][24]. بهش به عنوان فصل بعدی بعد از راه‌اندازی خط آبی نگاه کن [5].
شاید تو گذشته چیزهایی هم در مورد خطوط بنفش (Purple) و صورتی (Pink) شنیده باشی، که احتمالاً فرودگاه‌ها رو به هم وصل می‌کردن یا تا مناطقی مثل عربین رنچز (Arabian Ranches) امتداد پیدا می‌کردن 
[3][4][9]
[12][13][15][17]. با اینکه این‌ها بخشی از چشم‌اندازهای قدیمی‌تر و بلندمدت بودن، تمرکز فعلی و تأیید شده قطعاً روی تحویل خط آبی و بعدش پیشبرد پروژه خط طلاییه [3][4][5][9][12][13][15][17][23][24]. گاهی اوقات به توسعه‌های بالقوه خطوط قرمز و سبز فعلی هم اشاره میشه که نشون‌دهنده تلاش مستمر برای افزایش پوشش‌دهی تو سطح شهره، اما خط آبی اولویت فوریه [9][12][13][15][17].
سوار بر آینده متصل دبی
خط آبی متروی دبی چیزی فراتر از ریل و ایستگاهه؛ یه شریان حیاتی برای رشد آینده شهره. این پروژه ۲۰.۵ میلیارد درهمی (AED) با امتداد ۳۰ کیلومتر و اتصال مراکز کلیدی مسکونی و تجاری، قراره تا زمان تکمیل برنامه‌ریزی شده‌اش تو سال ۲۰۲۹، حمل و نقل رو تو دبی متحول کنه [1][2][4][6][22][23][24][21]. این خط، سنگ بنای طرح جامع شهری دبی ۲۰۴۰ هست که زندگی شهری پایدار رو پیش می‌بره، ترافیک رو کاهش میده و اقتصاد رو تقویت می‌کنه [6][7][10][19][21][26]. با سرعت گرفتن ساخت و ساز، خط آبی نویدبخش آغاز دوران جدیدی از اتصال‌پذیریه، گشت و گذار تو این کلان‌شهر پویا رو از همیشه راحت‌تر می‌کنه و جایگاه دبی رو به عنوان یه شهر پیشرو جهانی تثبیت می‌کنه [1][2][8][16].
رایگان امتحان کنید