معجزه کشاورزی در بیابان: راز شکوفایی مزارع امارات
۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
34
نمایش منابع در متن
Google
Wikifarmer
U
En Wikipedia
Xtalks
Everbrighttr
Biosaline
Summitdialogues
Uaestories
Zawya
Tamimi
Araburban
Thenationalnews
Wam
Fastcompanyme
Google
Wam
Wam
Worlddata
En Wikipedia
Wam
Thehindu
Prddsgofilestorage Blob Core Windows
Google
Emiratesnaturewwf
Visitabudhabi
Enhg
Worldsensorium
Abudhabiculture
Enhg
Biosaline
Alaseelservicesuae
Airfreight-logistics
Dmcc
پرورش غذا در بیابان؟ چالش‌برانگیز به نظر می‌رسه، اما امارات متحده عربی گام‌های چشمگیری برداشته و مناظر خشک رو به مراکز کشاورزی پربازده تبدیل کرده. این فقط شانس نیست؛ بلکه نتیجه یک شبکه حمایتی استراتژیک به نام خدمات کشاورزی/زراعی (AFS)
[10] هست. AFS رو نه به عنوان یک دفتر واحد، بلکه شبکه‌ای از طرح‌های دولتی در نظر بگیر که برای رونق مزارع محلی حیاتیه[10]
[24]
[12]
[25]
[4]
[26]. این مقاله بررسی می‌کنه که چطور این خدمات حیاتی، مزارع امارات رو تقویت می‌کنن، به ویژه با تمرکز بر باز کردن درها به روی بازارها، تامین مالی ضروری، و هموار کردن راه برای رشد آینده از طریق ابزارهای دیجیتال و مشارکت‌های جهانی[10]. نیروهای محرک پشت AFS واضح هستن: تقویت امنیت غذایی، حمایت از پایداری، و پشتیبانی از کشاورزان فداکاری که غذای ملت رو تامین می‌کنن.
چه کسانی از کشاورزی امارات حمایت می‌کنند؟ بازیگران کلیدی و ماموریتشان
یک اداره واحد به نام "AFS" وجود نداره که بتونی باهاش تماس بگیری؛ سیستم حمایتی هوشمندانه غیرمتمرکز شده[10]. در سطح فدرال، وزارت تغییرات اقلیمی و محیط زیست (MOCCAE) مسیر ملی رو تعیین می‌کنه و سیاست‌ها، برنامه‌ها و منابع رو ارائه می‌ده
[7][24]
[28]. با نگاهی دقیق‌تر به دبی، شهرداری دبی (DM) در سطح محلی پیشگامه و طرح‌هایی مثل برنامه 'مزارع دبی' (Dubai Farms) رو اجرا می‌کنه و راهنمایی‌های عملی ارائه می‌ده[12][25][4][26]
[14]
[11]. سایر امارت‌ها هم نهادهای اختصاصی مشابهی دارن، مثل سازمان کشاورزی و ایمنی غذایی ابوظبی (ADAFSA)[7]
[18]. نکته مهم اینه که قدرت مالی از موسساتی مثل بانک توسعه امارات (EDB) و صندوق خلیفه برای توسعه شرکت‌ها تامین می‌شه که حمایت‌های متناسبی برای سرمایه‌گذاری‌های کشاورزی ارائه می‌دن[7]
[8]
[9][28]
[17]. ماموریت جمعی اون‌ها بلندپروازانه اما حیاتیه: تقویت امنیت غذایی طبق استراتژی ملی 2051، تلاش برای شیوه‌های پایدار، توانمندسازی کشاورزان اماراتی (هدفی که در طرح‌هایی مثل دستور کار اجتماعی 33 دبی هم دیده می‌شه)، و پیشبرد پذیرش نوآوری AgriTech[7][8]
[6]
[15]
[23][12][14][24]
[2][28].
ایجاد ارتباط: شبکه‌سازی و طرح‌های همکاری
در کشاورزی، همکاری کلیدیه و خدمات حمایتی امارات فعالانه این ارتباطات رو تقویت می‌کنن. تصور کن کشاورزان دیدگاه‌هاشون رو به اشتراک می‌ذارن و با هم چالش‌ها رو حل می‌کنن – این ایده پشت طرح‌هایی مثل انجمن برنامه‌ریزی شده کشاورزان تحت برنامه 'مزارع دبی' (Dubai Farms) هست[25]. رویدادها یکی دیگه از عوامل مهم اتصال‌دهنده هستن. به جشنواره پر جنب و جوش کشاورزی حتا، هفته خرمای محلی، یا بازارهای فصلی کشاورزان فکر کن؛ این‌ها فقط مکان‌هایی برای فروش محصولات نیستن، بلکه مراکز همکاری، شبکه‌سازی و تعامل مستقیم با بازار هستن[25][11][12]. در مقیاس بزرگتر، کنفرانس‌های صنعتی مثل AgroSummitX و World Agri-Tech Dubai همه رو دور هم جمع می‌کنن – کشاورزان، نوآوران فناوری، سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران – و باعث ایجاد مشارکت و نمایش آخرین پیشرفت‌ها می‌شن
[5][16]
[21]
[3]
[30]. علاوه بر این، مشارکت‌های استراتژیک بین نهادهای دولتی (مثل توافق DM با GMG)، موسسات تحقیقاتی و حتی سازمان‌های بین‌المللی، شبکه حمایتی گسترده‌تری رو برای کل این بخش می‌بافن[7][1][25][2]
[27][10][15]
[22]
[34].
باز کردن درها: حمایت از دسترسی به بازار برای مزارع امارات
پرورش محصولات عالی یک چیزه؛ رسوندن اون‌ها به سفره‌های مردم چیز دیگه‌ایه. دسترسی به بازار برای سودآوری و پایداری بلندمدت یک مزرعه کاملاً حیاتیه و AFS نقش بزرگی در این زمینه ایفا می‌کنه. به عنوان مثال، برنامه 'مزارع دبی' (Dubai Farms) فعالانه کشاورزان رو به سمت تامین تقاضای بازار محلی هدایت می‌کنه و حتی با توزیع‌کنندگان متخصص، مثل شرکت بزرگ GMG، برای بازاریابی و فروش قرارداد می‌بنده[25][26]. به طور مشابه، برنامه 'زراعی' (Ziraai) صندوق خلیفه به طور خاص شامل خدمات بازاریابی برای کمک به کشاورزان برای رسیدن به مشتریانه[28]. فراتر از قراردادهای مستقیم، طرح‌هایی که خرید محلی رو ترویج می‌کنن، مثل کمپین 'غذای خود را پرورش دهید' (Grow Your Food) شهرداری دبی یا تلاش‌ها برای تشویق رستوران‌ها به استفاده از مواد اولیه محلی، به تحریک تقاضا کمک می‌کنن[28]
[19]. در حالی که توافق‌نامه‌های تجاری گسترده‌تر مثل UAE-India CEPA بیشتر بر جریان‌های تجاری بین‌المللی تمرکز دارن، اون‌ها بخشی از تصویر بزرگتر تامین مسیرهای غذایی و فرصت‌های بازار هستن[10]
[13]. این تلاش‌های ترکیبی تضمین می‌کنه که کار سختی که در مزارع امارات انجام می‌شه، به محصولات تازه و در دسترس برای مصرف‌کنندگان تبدیل بشه.
سوخت‌رسانی به رشد: تامین مالی و یارانه‌ها برای کشاورزان
اداره یک مزرعه، گسترش عملیات، یا پذیرش فناوری جدید نیاز به سرمایه داره. با درک این موضوع، حمایت مالی یکی از پایه‌های اصلی خدمات کشاورزی اماراته. چندین مکانیسم کلیدی به کشاورزان کمک می‌کنه تا به بودجه مورد نیازشون دسترسی پیدا کنن. برای وام‌ها، بانک توسعه امارات (EDB) وام‌های اختصاصی AgriTech تا سقف 5 میلیون درهم ارائه می‌ده که برای کمک به نوسازی و گسترش مزارع طراحی شده و شامل شرایط مناسب برای کشاورزان مثل دوره‌های تنفس و برنامه‌های بازپرداخت طولانی‌مدته[8][9][17]. EDB بودجه قابل توجهی رو به طور خاص برای پروژه‌های امنیت غذایی و AgriTech اختصاص داده[8][17]. یکی دیگه از بازیگران اصلی، صندوق خلیفه است که برنامه 'زراعی' (Ziraai) اون وام‌های بدون بهره تا سقف 1 میلیون درهم رو منحصراً برای کشاورزان اماراتی فراهم می‌کنه[28]. حتی نهادهای گسترده‌تری مثل سازمان سرمایه‌گذاری و توسعه کشاورزی عرب (AAAID) وام‌های گردان برای حمایت از کشاورزان خرده‌پا در سراسر منطقه ارائه می‌دن
[32]. فراتر از وام‌ها، یارانه‌های مستقیم به طور قابل توجهی هزینه‌های عملیاتی رو کاهش می‌دن. MOCCAE به کشاورزان اماراتی ثبت‌شده، نهاده‌های یارانه‌ای مثل بذر و کود رو با پوشش 50% هزینه ارائه می‌ده[7]
[33]. برنامه 'مزارع دبی' (Dubai Farms) شهرداری دبی هم لوازم یارانه‌ای و قیمت‌گذاری رقابتی برای ماشین‌آلات ضروری و سیستم‌های آبیاری ارائه می‌ده[25][26][14]. همچنین پتانسیل کمک‌های مالی خاصی برای پذیرش فناوری‌های پیشرفته مثل هیدروپونیک وجود داره که نوآوری رو بیشتر تشویق می‌کنه[28][6].
آینده دیجیتالی است: تحول خدمات کشاورزی
فناوری به سرعت چهره کشاورزی رو تغییر می‌ده و خدمات کشاورزی امارات این تغییر دیجیتالی رو پذیرفته‌ان. یک مثال کلیدی، پلتفرم هوشمند 'مزارع دبی' (Dubai Farms Smart Platform) شهرداری دبیه که برای ارائه داده‌های فنی به کشاورزان، افزایش کارایی و ارتقای آگاهی به عنوان بخشی از تحول دیجیتالی گسترده‌تر امارت طراحی شده[12][25]. با نگاه به آینده، برنامه‌ها شامل یک پلتفرم دیجیتالی یکپارچه برای ساده‌سازی فرآیند راه‌اندازی کسب‌وکارهای غذایی و کشاورزیه[2]. داده‌ها در حال تبدیل شدن به پادشاه هستن. ابزارهای هوش مصنوعی مثل "CHAG"، سنسورهای IoT، تصاویر ماهواره‌ای (به اپلیکیشن Farmonaut فکر کن که بینش‌های مبتنی بر ماهواره ارائه می‌ده)، و پروژه‌های نقشه‌برداری با پهپاد توسط MOCCAE تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه‌تر، بهینه‌سازی منابع آبی گران‌بها، نظارت بر سلامت محصولات و مدیریت موثرتر مشکلات بالقوه رو امکان‌پذیر می‌کنن[24][27]
[29]
[20][30]
[31]. این مستقیماً به کشاورزی دقیق منجر می‌شه که از فناوری‌هایی مثل آبیاری هوشمند، شبکه‌های حسگر و رباتیک برای استفاده از منابع دقیقاً در مکان و زمان مورد نیاز استفاده می‌کنه[24][1][8][27][29][30]. حتی زنجیره تامین هم در حال دیجیتالی شدنه که قابلیت ردیابی رو افزایش می‌ده، کارایی رو بهبود می‌بخشه و به طور حیاتی، به کاهش ضایعات مواد غذایی کمک می‌کنه[27].
دسترسی جهانی: همکاری بین‌المللی در کشاورزی امارات
امارات با تمرکز بر تولید داخلی، قدرت همکاری جهانی رو برای تقویت بخش کشاورزی خودش درک می‌کنه. این همکاری اشکال مختلفی داره. MOCCAE فعالانه با کارشناسان بین‌المللی برای ارتقای خدمات ترویجی خودش همکاری می‌کنه و مشارکت‌هایی مثل همکاری بین Bayer و Silal راه‌حل‌های پیشرفته کشاورزی دیجیتال و آزمایش بذر رو به محیط محلی میارن[1][27]. مرکز نوآوری کشاورزی هم به عنوان مرکزی برای تبادل دانش بین‌المللی عمل می‌کنه[28]. امارات همچنین یک شرکت‌کننده فعال در طرح‌های جهانی مثل ماموریت نوآوری کشاورزی برای اقلیم (AIM for Climate) و موسسه جهانی رشد سبز (GGGI) هست و تجربیات خودش رو به اشتراک می‌ذاره و از دیگران یاد می‌گیره[7][2]. برای تحریک نوآوری در سطح محلی، طرح‌هایی مثل Food Tech Valley فعالانه به دنبال سرمایه‌گذاری و استعداد خارجی هستن که توسط سیاست‌هایی که اجازه مالکیت 100% خارجی در پروژه‌های کشاورزی رو می‌دن، پشتیبانی می‌شن[19][22][23][7]. فراتر از مرزهای خودش، امارات از طریق کمک‌های توسعه‌ای برای پروژه‌های کشاورزی در خارج از کشور و سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک فراساحلی برای تامین منابع غذایی، تلاش‌های داخلی خودش رو تکمیل می‌کنه[7][24][10]. همکاری منطقه‌ای، به ویژه در داخل شورای همکاری خلیج فارس (GCC) و بررسی روابط با جنوب آسیا و آفریقا، شبکه‌های امنیت غذایی رو بیشتر تقویت می‌کنه[10][34].
رایگان امتحان کنید