دبی بدون راننده: چگونه قوانین جدید، جاده‌ها را متحول می‌کنند؟
۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
23
نمایش منابع در متن
دبی با سرعت به پیش می‌رود و خود را به عنوان پیشگام جهانی در حمل و نقل هوشمند تثبیت می‌کند، در حالی که خودروهای خودران (AVs) سکان چشم‌انداز آینده‌اش را محکم در دست گرفته‌اند
[2]. این فقط مربوط به فناوری‌های پر زرق و برق نیست؛ بلکه بخشی از استراتژی بلندپروازانه حمل و نقل خودران دبی است که هدف آن این است که تا سال ۲۰۳۰، ۲۵ درصد از کل سفرهای حمل و نقل بدون راننده انجام شود
[1][2]
[3]
[9]
[21]
[12]
[22]. اما چطور ناوگانی از تاکسی‌های رباتیک و شاتل‌های بدون راننده را با خیال راحت مدیریت می‌کنی؟ به قوانین نیاز داری، قوانینی محکم. اینجاست که قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳ وارد می‌شود که به عنوان چارچوب قانونی ضروری برای این انقلاب حمل و نقل عمل می‌کند
[4]
[10]
[14]. بیا با هم بررسی کنیم که این قانون حیاتی چه معنایی برای آینده رفت و آمد در دبی دارد.
چرا قانون‌گذاری؟ بنیان بلندپروازی دبی در زمینه خودروهای خودران
خب، چرا این همه اصرار برای قوانین خاص خودروهای خودران؟ راستش رو بخوای، این یک مسئله اساسی و بنیادینه. معرفی فناوری بدون راننده به جاده‌های عمومی نیازمند یک پایه محکم برای اطمینان از عملکرد روان و ایمن همه چیز است[2][4][14]. هدف اصلی، بدون شک، ایمنی عمومی است – یعنی اطمینان از اینکه این وسایل نقلیه پیشرفته بدون به خطر انداختن جان مردم کار می‌کنند[2][9][21]
[13]
[16]
[20]
[23]. جلب اعتماد عمومی هم به همان اندازه حیاتی است؛ مردم باید با اطمینان خاطر سوار وسیله نقلیه‌ای شوند که راننده ندارد[2][9]
[11][22]. علاوه بر این، مقررات شفاف، سرمایه‌گذاری را جذب و نوآوری را در بخش به سرعت در حال رشد خودروهای خودران تشویق می‌کند و این پیام را می‌دهد که دبی در پیشتازی این عرصه جدی است[2][4]
[8][14]. این قوانین همچنین تضمین می‌کنند که رویکرد دبی با بهترین شیوه‌های بین‌المللی همسو باشد و محیطی قابل پیش‌بینی برای شرکت‌های فناوری جهانی ایجاد می‌کند[4][14]. در نهایت، این چارچوب قانونی، سنگ بنایی است که هدف بدون راننده دبی تا سال ۲۰۳۰ بر آن استوار است[1][2][3].
بررسی دقیق قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳: قانون اصلی
بیا دقیق‌تر بشیم. سنگ بنای حاکمیت خودروهای خودران دبی، قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳ است[4][10][14]. این قانون که در آوریل ۲۰۲۳ معرفی و رسماً در ژوئیه ۲۰۲۳ اجرایی شد، الزامات قانونی ضروری برای بهره‌برداری از خودروهای خودران در داخل امارت را تعیین می‌کند[4][10][14]. هدف اصلی آن روشن است: ارائه یک مبنای قانونی جامع که از استقرار ایمن و کارآمد فناوری‌های حمل و نقل خودران پشتیبانی کند[4][14]. این قانون حوزه‌های حیاتی مورد انتظارت رو پوشش می‌دهد – مثل رویه‌های صدور مجوز، پروتکل‌های ایمنی، مسئولیت در صورت بروز مشکل (liability)، و جنبه بسیار مهم امنیت سایبری[4][10][14]
[15]. در ادامه به این حوزه‌های کلیدی بیشتر می‌پردازیم.
RTA: مرجع خودروهای خودران دبی
چه کسی مسئول نظارت بر همه اینهاست؟ اون سازمان راه و ترابری دبی است که معمولاً با نام RTA شناخته می‌شود[1][4][14]. قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳، RTA را به عنوان نهاد حاکمیتی مرکزی مسئول اجرا و اعمال مقررات مربوط به خودروهای خودران تعیین می‌کند[4][10][14]. این قانون اختیارات و مسئولیت‌های قابل توجهی به RTA می‌دهد. آنها کسانی هستند که مجوزهای لازم را هم برای خود خودروهای خودران و هم برای نهادهای بهره‌بردار از آنها صادر می‌کنند[4][10]. RTA همچنین استانداردهای فنی و ایمنی حیاتی را که این وسایل نقلیه باید رعایت کنند، تعیین می‌کند، مشخص می‌کند که خودروهای خودران کجا و با چه سرعتی می‌توانند کار کنند، و برای ارتقاء زیرساخت‌های مورد نیاز برنامه‌ریزی می‌کند[4][10][14]. علاوه بر این، آنها بازرسی‌های فنی انجام می‌دهند، بر عملیات نظارت می‌کنند و در تسهیل سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل خودران نقش دارند[4][10][14].
ارکان کلیدی قانون خودروهای خودران دبی: آنچه باید بدانی
این قانون کاملاً جامع است و چندین جنبه ضروری را برای اطمینان از ادغام ایمن و مؤثر خودروهای خودران در شبکه حمل و نقل دبی پوشش می‌دهد. در اینجا نگاهی به ارکان اصلی آن می‌اندازیم:
الزامات صدور مجوز برای بهره‌برداری از خودروهای خودران
آوردن یک خودروی خودران به جاده‌های دبی بی‌حساب و کتاب نیست. هم خود وسیله نقلیه و هم نهاد بهره‌بردار از آن به مجوزها یا تاییدیه‌های خاصی از RTA نیاز دارند[4][10]. برای گرفتن این مجوزها، بهره‌برداران باید چندین معیار سختگیرانه را رعایت کنند. اول اینکه، نوع خاص خودروی خودران باید از قبل تاییدیه RTA را داشته باشد[4][10]. سپس وسیله نقلیه باید در آزمون‌های فنی RTA قبول شود[4][10]. باید نشان دهد که می‌تواند علائم راهنمایی و رانندگی را به درستی تفسیر کند و اولویت‌های جاده را تشخیص دهد، درست مثل یک راننده انسانی[4][10]. رعایت استانداردهای دقیق ایمنی و امنیتی RTA، همراه با رعایت مشخصات کلی وسایل نقلیه امارات، الزامی است[4][10]. نکته بسیار مهم این است که بهره‌برداران باید پوشش بیمه معتبر از یک شرکت بیمه دارای مجوز در امارات داشته باشند[4][10]. جالب اینجاست که الزامی هم برای ارائه مدرک مبنی بر اینکه مدل وسیله نقلیه قبلاً در جاده‌های عمومی کشور مبدأ خود استفاده شده است، وجود دارد[4].
تعریف مسئولیت: چه کسی مسئول است؟
متأسفانه، حوادث ممکن است اتفاق بیفتند، حتی با فناوری پیشرفته. خب، اگر یک خودروی خودران باعث خسارت یا جراحت شود، چه کسی از نظر قانونی مسئول است؟ قانون شماره (۹) یک «بهره‌بردار» را تعریف می‌کند – این می‌تواند مالک وسیله نقلیه یا طرف دیگری باشد که مجاز به استفاده از آن است[10][14]. قانون، مسئولیت اصلی جبران خسارات ناشی از خودروی خودران را مستقیماً بر عهده این بهره‌بردار قرار می‌دهد[10][14]. اما این به این معنی نیست که بهره‌بردار همیشه از نظر مالی گیر می‌افتد. آنها حق دارند بر اساس اصول کلی مسئولیت، از طرفی که واقعاً مقصر است (شاید سازنده یا ارائه‌دهنده نرم‌افزار) خسارت خود را مطالبه کنند[14]. همچنین مهم است به یاد داشته باشی که قوانین کیفری موجود همچنان اعمال می‌شوند؛ قانون خودروهای خودران آنها را لغو نمی‌کند[10].
استانداردهای امنیت سایبری: حفاظت از وسایل نقلیه متصل
خودروهای خودران در واقع کامپیوترهایی روی چرخ هستند که دائماً در حال ارتباط و پردازش داده‌ها هستند. این اتصال، آنها را به اهداف بالقوه‌ای برای حملات سایبری تبدیل می‌کند[2][15]
[18]. مرکز امنیت الکترونیکی دبی (DESC) با تشخیص این خطر قابل توجه، به طور پیشگیرانه استانداردهای امنیت سایبری خاصی را برای خودروهای خودران توسعه داده است – که بنا بر گزارش‌ها، اولین نمونه در نوع خود در منطقه است[15]
[17][18]
[19]. این استانداردها جامع هستند و حوزه‌هایی مانند امنیت ارتباطات وسیله نقلیه (V2X)، یکپارچگی نرم‌افزار و سخت‌افزار، خطرات امنیتی زنجیره تأمین، و نحوه واکنش وسیله نقلیه در سناریوهای مختلف خرابی را پوشش می‌دهند[15][17][19]. رعایت این استانداردهای DESC برای هر نهاد دولتی دبی که به دنبال استقرار خودروهای خودران است، الزامی است[15].
قوانین فروش و انتقال مالکیت
این قانون همچنین نحوه دست به دست شدن خودروهای خودران را تنظیم می‌کند. نمی‌توانی یک خودروی خودران را به هر کسی بفروشی. فروش به بهره‌برداران دارای مجوز محدود شده و باید از طریق نمایندگان مربوطه انجام شود[4]. علاوه بر این، اگر یک بهره‌بردار دارای مجوز بخواهد مالکیت یک خودروی خودران را به بهره‌بردار دارای مجوز دیگری منتقل کند، ابتدا باید از RTA پیش‌تأییدیه بگیرد[4]. این امر تضمین می‌کند که RTA بر اینکه چه کسی این وسایل نقلیه پیشرفته را در داخل امارت اداره می‌کند، نظارت داشته باشد[4].
مجازات‌های عدم رعایت
زیر پا گذاشتن قوانین عواقبی دارد. قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳ جریمه‌های مالی برای تخلفات را مشخص می‌کند[4]. جریمه‌ها می‌توانند از ۵۰۰ درهم تا ۲۰,۰۰۰ درهم متغیر باشند[4]. اگر یک بهره‌بردار همان تخلف را ظرف یک سال دوباره مرتکب شود، جریمه می‌تواند به طور بالقوه دو برابر شود[4]. با این حال، یک سقف حداکثری وجود دارد، به طوری که کل جریمه برای تخلفات تکراری از ۵۰,۰۰۰ درهم تجاوز نمی‌کند[4]. این مجازات‌ها بر جدیتی که دبی در اجرای مقررات خودروهای خودران دارد، تأکید می‌کند[4].
چگونه این قانون آزمایش‌ها و استقرار آینده خودروهای خودران را امکان‌پذیر می‌کند
خب، این چارچوب قانونی چطور واقعاً به آوردن خودروهای بدون راننده به خیابان‌های دبی کمک می‌کند؟ یک قانون شفاف و جامع مانند قانون شماره (۹) سال ۲۰۲۳ برای فراتر رفتن از تئوری و ورود به عمل کاملاً حیاتی است[2][4][14]. این قانون، قطعیت و تضمین‌های ایمنی لازم را فراهم می‌کند که شرکت‌هایی مانند Cruise و Baidu برای انجام آزمایش‌های گسترده در جاده‌های عمومی با اطمینان خاطر به آن نیاز دارند[4]
[5]
[6]
[7][10][14]. دانستن قوانین راهنمایی و رانندگی – که همه چیز از صدور مجوز گرفته تا مسئولیت را پوشش می‌دهد – نه تنها برای بهره‌برداران و سرمایه‌گذاران آنها، بلکه مهمتر از آن، برای عموم مردم نیز اعتماد ایجاد می‌کند[2][8][9][11][14]. دبی فقط در حال قانون‌گذاری نیست؛ بلکه فعالانه در تلاش است تا در ایجاد سیاست‌هایی که امکان بهره‌برداری کامل و درآمدزا از خودروهای خودران را فراهم می‌کند، پیشرو در جهان باشد[1]. این قانون به عنوان یک عامل کلیدی عمل می‌کند و راه را برای آزمایش‌های موفق، افزایش مقیاس استقرار، و در نهایت دستیابی به آن چشم‌انداز بلندپروازانه ۲۰۳۰ برای حمل و نقل خودران هموار می‌کند[1][2][3][9].
رایگان امتحان کنید