دبی: از مروارید تا مگامال؛ داستان ناگفته خرید در قلب خاورمیانه
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
34
نمایش منابع در متن
Sapience
Visitdubai
Goldensandscreek
Austincontrarian
Desertbuggyrental
Worldwideformations
Worldhistoryedu
Britannica
Austincontrarian
En Wikipedia
Khaleejtimes
Fzhelitours
Technode
Buy-dubai
Sothebysrealty
Gehotels
Dubaitaliaexperiences
Fiftytwo
Dubaifly Co
Bayut
Emirates
Investindubai Gov
Ijbmi
Bayut
Dreamlandadventuretourism
Dwtc
Dubaiculture Gov
Econstor
Fastcompanyme
Thenationalnews
Scholarworks Umass
Aesadviser
Mexicohistorico
En Wikipedia
وقتی به دبی فکر می‌کنی، به احتمال زیاد مراکز خرید پر زرق و برق و فرصت‌های بی‌پایان خرید به ذهنت می‌رسه. اما دبی خیلی بیشتر از این حرف‌هاست. خرید در دبی عمیقاً با تاریخ شهر، فرهنگ پر جنب و جوش و هویت اون گره خورده و سفری از مسیرهای تجاری باستانی به تجربیات مدرن و پیشرفته رو نشون می‌ده 
[1]
[8]
[17]. این داستانیه که نه با شیشه و فولاد، بلکه با بازارهای سنتی شلوغ (سوق‌ها) در امتداد خور تاریخی دبی شروع می‌شه و به طور چشمگیری به دوران مراکز خرید غول‌پیکری که امروز می‌بینیم، تکامل پیدا کرده 
[4]
[16][1]. بیا با هم ریشه‌های تاریخی جذاب و اهمیت فرهنگی عمیق پشت چشم‌انداز خرید منحصر به فرد دبی رو بررسی کنیم.
ریشه‌های باستانی: تجارت، مروارید و خور دبی
خیلی قبل از اینکه کشف نفت سرنوشت دبی رو تغییر بده، قلب این شهر با ضربان تجارت می‌تپید 
[2][8][17]. موقعیت استراتژیک اون در مسیرهای تجاری قدیمی، کلیدی بود و خور طبیعی آب شور دبی (خور دبی) به عنوان شریان حیاتی اون عمل می‌کرد [2]
[7]
[9][16]
[19]. این آبراه فقط یک ویژگی جغرافیایی نبود؛ بلکه یک بندر طبیعی پررونق و بندر اصلی شهر برای حدود یک قرن بود که شبه جزیره عربستان رو به سرزمین‌های دوری مثل بین‌النهرین، ایران، هند و شرق آفریقا متصل می‌کرد 
[5][7][9][16][17]
[18]. خور، سکونتگاه اولیه رو به دو بخش دیره و بر دبی تقسیم می‌کرد و تجارت دریایی رو برای قرن‌ها رونق بخشید [16][19]. تأسیس سلسله حاکم آل مکتوم در سال ۱۸۳۳، زمانی که مکتوم بن بطی آل مکتوم قبیله خودش رو به دهانه خور هدایت کرد، اهمیت این منطقه رو بیشتر تثبیت کرد [2][9]
[14]
[21].
از اواخر دهه ۱۸۰۰ تا دهه ۱۹۳۰، تجارت پر زرق و برق مروارید بر اقتصاد دبی حاکم بود [2][7][8]
[12][14]
[15]
[26]. خور دبی پایگاه مناسبی برای لنج‌های صید مروارید بود؛ قایق‌های سنتی که برای برداشت این گنجینه‌ها به دریا می‌رفتند [7][16]. این صنعت ثروت قابل توجهی به همراه آورد و بازرگانان و غواصان رو از سراسر منطقه و فراتر از اون جذب کرد [7][15][21]. در اوج خودش، مرواریدهای خلیج فارس فوق‌العاده با ارزش بودن و در سطح جهانی خواهان زیادی داشتن و به بازارهایی در هند، سریلانکا، ونیز می‌رسیدن و حتی توجه برندهای لوکسی مثل Cartier رو هم به خودشون جلب می‌کردن [12][15][18]. صید مروارید فقط یک تجارت نبود؛ بلکه عمیقاً هویت فرهنگی و ساختار اجتماعی جوامع ساحلی دبی رو شکل داد [12][15][26]. با این حال، ظهور مرواریدهای پرورشی از ژاپن و ویرانی اقتصادی ناشی از رکود بزرگ، منجر به افول این صنعت در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ شد و نیاز به تنوع اقتصادی رو برجسته کرد [2][12][15]
[24][26].
رهبری دبی با درک نیاز به تقویت تجارت، اقدامات استراتژیکی انجام داد [8]. یک تصمیم حیاتی در سال ۱۸۹۴ گرفته شد، زمانی که شیخ مکتوم بن حشر آل مکتوم به بازرگانان خارجی معافیت مالیاتی پیشنهاد داد [2][4]
[28]. این حرکت هوشمندانه، بازرگانان هندی و ایرانی رو جذب کرد و جایگاه دبی رو به عنوان یک مرکز تجاری مهمان‌نواز و دوستدار کسب‌وکار تقویت کرد [2][4][8]
[10][14][21]. در نتیجه، تا اوایل قرن بیستم، بزرگترین بازارهای سنتی عربی یا سوق‌ها در عربستان، در امتداد خور دبی شکوفا شدند [5][19][21]
[22]. این‌ها فقط مکان‌هایی برای خرید و فروش نبودن؛ بلکه مراکز پر جنب و جوش تجارت و تبادل فرهنگی بودن که کالاهایی مثل طلا، ادویه‌جات و منسوجات از طریق لنج‌ها به اونجا می‌رسید 
[3][4][5][9][16][18][19]. سوق طلا که در دهه ۱۹۴۰ تأسیس شد، سوق معطر ادویه و سوق رنگارنگ پارچه به نمادهای شاخصی تبدیل شدن و هویت دبی رو به عنوان یک بندر تجاری بزرگ، خیلی قبل از کشف نفت، تثبیت کردن [3][5][8][17][19].
تحول بزرگ: از سوق‌ها تا نمایش‌های خرید
صحنه خرده‌فروشی دبی، آینه‌ای از تحول نفس‌گیر خود شهر از یک مرکز تجاری ساده به یک قدرت جهانی بوده [1][4]. این تکامل تصادفی نبود؛ بلکه بخشی از یک استراتژی حساب‌شده برای تنوع بخشیدن به اقتصاد، با تکیه بر میراث تجاری غنی اون بود [8][14]. در حالی که سوق‌های سنتی در امتداد خور برای قرن‌ها قلب تجارت بودن و کالاهای اصیل و ارتباطات اجتماعی رو ارائه می‌دادن، نسیم تغییر شروع به وزیدن کرد [1][3][4][5][16][19]. کشف نفت در سال ۱۹۶۶، قدرت مالی لازم رو برای پروژه‌های زیربنایی بزرگ، مثل گسترش خور برای پذیرش کشتی‌های بزرگتر و ساخت شبکه‌های حمل و نقل مدرن، فراهم کرد و زمینه رو برای یک انقلاب در خرده‌فروشی مهیا ساخت [2][7][14][17]
[20]
[33].
لحظه مهمی در سال ۱۹۸۱ با افتتاح Al Ghurair Centre در دیره فرا رسید [1][28]. این فقط یک بازار دیگه نبود؛ بلکه اولین پروژه مرکز خرید مدرن در خاورمیانه بود که مفهوم کاملاً جدیدی رو معرفی کرد: یک تجربه خرده‌فروشی یکپارچه و مجهز به تهویه مطبوع زیر یک سقف [1][4][16][28]. این اتفاق، یک تغییر قابل توجه از مدل سوق سنتی بود، یک مرکز اصلی ایجاد کرد و پایه و اساس فرهنگ مرکز خرید رو که دبی امروزه به اون مشهوره، بنا نهاد [1][16]. جالب اینجاست که برخلاف گسترش مراکز خرید حومه‌ای که در جاهای دیگه دیده می‌شه، مراکز خرید بزرگ اولیه دبی به صورت مرکزی ساخته شدن و هسته شهر رو تعریف کردن [1].
شتاب واقعی در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ اتفاق افتاد، زمانی که دبی فعالانه تصویر خودش رو به عنوان یک مقصد خرید لوکس و بدون مالیات پرورش داد [1][4]. Deira City Centre که در سال ۱۹۹۵ افتتاح شد، خرید رو بیشتر با سرگرمی ادغام کرد [28]. سپس دوران مراکز خرید غول‌پیکر (مگا مال‌ها) فرا رسید که خرید رو به یک تجربه تبدیل کردن و به خودی خود به جاذبه‌های گردشگری تبدیل شدن [1][4]
[25]. به Mall of the Emirates (۲۰۰۵) فکر کن که با پیست اسکی سرپوشیده‌اش، Ski Dubai، مفهوم "retailtainment" یا خرده‌فروشی همراه با سرگرمی رو به دنیا معرفی کرد [1][4]
[30]. و کی می‌تونه The Dubai Mall (۲۰۰۸) رو فراموش کنه؟ این مرکز خرید که در کنار Burj Khalifa افتتاح شد، به یکی از بزرگترین مراکز خرید جهان تبدیل شد و بیش از ۱۲۰۰ فروشگاه، گزینه‌های غذاخوری بی‌شمار و جاذبه‌های بزرگی مثل Dubai Aquarium & Underwater Zoo و یک پیست یخ در اندازه المپیک رو در خودش جای داده [1]7/Ser-3/H0907035866.pdf&size=28)
[23]
[31]
[32]
[34]. امروزه دبی با داشتن نزدیک به ۱۰۰ مرکز خرید در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف، به طور گسترده به جمعیت متنوع ساکنانش، مهاجران از بیش از ۲۰۰ کشور و میلیون‌ها گردشگری که به خاطر خرید بی‌نظیر به اینجا میان، خدمات ارائه می‌ده [1][4]
[6]
[27][30].
درک فرهنگ خرید مدرن دبی
در دبی، مراکز خرید خیلی بیشتر از مکان‌هایی برای خرید کالا هستن؛ اون‌ها قلب تپنده زندگی اجتماعی به شمار می‌رن [1]
[29]. با توجه به آب و هوای بسیار گرم تابستان، فضاهای عمومی محدود در فضای باز و شهری که حول محور خودرو طراحی شده، مراکز خرید به طور طبیعی به مراکز اجتماعی ضروری تبدیل شدن – تقریباً مثل میدان‌های شهر در دنیای مدرن [1]. این‌ها مکان‌هایی هستن که مردم همدیگه رو ملاقات می‌کنن، غذا می‌خورن، استراحت می‌کنن و سرگرمی پیدا می‌کنن و عمیقاً با روال روزمره ساکنان ادغام شدن [1][29]. اینکه مردم در امارات متحده عربی چندین بار در هفته به یک مرکز خرید سر بزنن، و اغلب فقط برای راحتی به نزدیکترین مرکز خرید برن، غیرمعمول نیست [1]. این فضاها تعاملات اجتماعی رو تقویت می‌کنن و اغلب میزبان رویدادهای فرهنگی، نمایشگاه‌های هنری و اجراها هستن که اون‌ها رو به مراکز پر جنب و جوش فعالیت تبدیل کرده [1]
[11][29].
چیزی که در مورد صحنه خرده‌فروشی امروز دبی جذابه، همزیستی یکپارچه این مراکز خرید غول‌پیکر فوق مدرن و سوق‌های سنتی و تاریخیه [4][6]. این دوگانگی برای هر سلیقه‌ای چیزی برای ارائه داره. سوق‌ها یک تجربه فرهنگی اصیل، فرصتی برای چانه‌زنی و کشف صنایع دستی و ادویه‌جات منحصر به فرد رو فراهم می‌کنن [3][4][6][19]. در همین حال، مراکز خرید، راحتی تهویه مطبوع، تنوع عظیمی از برندهای بین‌المللی و گزینه‌های سرگرمی در سطح جهانی رو ارائه می‌دن [1][4][6][23][31]. این ترکیب کاملاً با سلیقه‌ها و ترجیحات متنوع موجود در شهر سازگاره [4][6].
افراد مختلف این چشم‌انداز خرید منحصر به فرد رو به روش‌های متفاوتی تجربه می‌کنن. برای گردشگران، این فرصتیه برای دیدن سفر دبی، تجربه ریشه‌های تجاری تاریخی اون در سوق‌ها و مدرنیته جاه‌طلبانه‌اش در مراکز خرید [4]. مهاجران جدید اغلب با گشت و گذار در مراکز خرید محلی خودشون شروع می‌کنن، قبل از اینکه به مراکز خرید غول‌پیکر وسیع سر بزنن و جذابیت سوق‌های سنتی رو کشف کنن [1][31]. ساکنان قدیمی و اماراتی‌ها که شاهد تحول سریع شهر بودن، ممکنه نسبت به روزهای قدیمی‌تر و متمرکز بر سوق، احساس دلتنگی کنن، در حالی که بسیاری از اون‌ها راحتی و هیجان فرهنگ مرکز خرید مدرن رو کاملاً پذیرفتن [28]. برخی از مردم محلی حتی تأثیر فرهنگی توسعه سریع و جامعه بزرگ مهاجران رو شدیدتر از خود گردشگری احساس می‌کنن 
[13].
در نهایت، داستان خرید دبی، داستان تکامل مداومه. این روایتیه که از لنج‌های باستانی که در خور با بار مروارید و ادویه لنگر می‌انداختن، تا نمایش خیره‌کننده بزرگترین مراکز خرید جهان امتداد داره [4][8][17]. این شهر به طرز ماهرانه‌ای میراث حفظ شده خودش رو که در جذابیت پایدار سوق‌ها تجسم یافته، با حرکت بی‌وقفه‌اش به سوی مدرنیته که در مراکز خرید پیشرفته‌اش به نمایش گذاشته شده، ترکیب می‌کنه [4][6][13][19]. در تمام این مدت، تجارت و فرهنگ خرید کاملاً در مرکز هویت دبی باقی مونده و گذشته‌اش رو منعکس می‌کنه، حالش رو تعریف می‌کنه و آینده‌اش رو شکل می‌ده [1][4][29].
رایگان امتحان کنید