سلامت شما در دبی: آنچه باید از قانون بیمه درمانی ISAHD بدانید
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
33
نمایش منابع در متن
Internationalinsurance
Babirus
Pacificprime
Twocontinents
Digicomply
Shory
Damacproperties
Pacificprime
Policybazaar
En Wikipedia
Pacificprime
Traveltodubaiblog
Labourlawyerdubai
Mediaoffice
Isahd
Policyhouse
Dubaicareers
Montgohealth
Abilla-realestate
Expatica
Wam
Seedgroup
Uae-embassy
Google
Investindubai Gov
Duqe
En Aletihad
Gulfnews
Wired
Wam
Tamimi
Careerlinkhr
Mohap Gov
تعهد دبی به رفاه و دسترسی ساکنانش به خدمات درمانی، سنگ بنای چشم‌انداز آن است
[25]&size=28)
[10]
[21]. محور اصلی این تعهد، قانون شماره ۱۱ دبی سال ۲۰۱۳ است؛ یک قانون مهم که چشم‌انداز خدمات درمانی را متحول کرد
[1][25][10]. این قانون یک سیستم بیمه درمانی اجباری را معرفی کرد و تضمین نمود که هر فردی که در این امارت زندگی می‌کند به مراقبت‌های پزشکی ضروری دسترسی داشته باشد
[24]
[4]
[27]. درک این سیستم که با نام ISAHD شناخته می‌شود، بسیار مهم است. این راهنما، موارد ضروری قانون ISAHD را تشریح می‌کند و به جزئیات مسئولیت‌های کارفرما، حداقل الزامات پوشش تحت طرح مزایای اساسی (EBP) و حقوق کارمندان می‌پردازد – اطلاعاتی حیاتی برای کارفرمایان، کارمندان، اسپانسرها و متخصصان منابع انسانی که با مقررات خدمات درمانی دبی سروکار دارند[1]
[26]
[9].
قانون ISAHD چیست؟ (قانون شماره ۱۱ دبی سال ۲۰۱۳)
این قانون که رسماً با عنوان «قانون شماره ۱۱ دبی سال ۲۰۱۳ در خصوص بیمه درمانی در امارت دبی» شناخته می‌شود، از اول ژانویه ۲۰۱۴ لازم‌الاجرا شد[25][10][27]. این قانون چارچوبی برای بیمه درمانی اجباری ایجاد کرد که توسط طرح ابتکاری «سیستم بیمه برای پیشبرد خدمات درمانی در دبی» (ISAHD) هدایت می‌شود[25][10][27]. هدف اصلی چیست؟ تضمین دسترسی همگانی به خدمات درمانی ضروری و باکیفیت برای تمام ساکنان – چه شهروندان و چه مهاجران – بهبود عدالت و کاهش بار مالی هزینه‌های پزشکی[24][4][27][21]. قبل از این قانون، دسترسی مداوم به خدمات درمانی، به‌ویژه برای مهاجران کم‌درآمد، همیشه تضمین شده نبود[4]. دامنه این قانون کل امارت دبی، از جمله تمام مناطق آزاد را در بر می‌گیرد[4][27]. نظارت بر کل این سیستم بر عهده اداره بهداشت دبی (DHA) است؛ نهاد حاکمیتی مسئول تنظیم مقررات، تعیین استانداردها، تأیید شرکت‌های بیمه، نظارت بر انطباق و رسیدگی به اختلافات[1][9]
[33][24].
تعهدات کارفرما تحت قانون ISAHD
قانون کاملاً واضح است: کارفرمایان باید برای کارمندان خود پوشش بیمه درمانی فراهم کنند[1]
[3]
[5][26][27]
[28]
[16][33]. این امر به طور کلی برای کارفرمایان بخش دولتی و خصوصی، حتی آنهایی که در مناطق آزاد دبی فعالیت می‌کنند، اعمال می‌شود[1][4][27][16]. پوشش ارائه شده باید حداقل استانداردهای تعیین شده توسط طرح مزایای اساسی (EBP) اداره بهداشت دبی (DHA) را برآورده کند یا در حالت ایده‌آل، از آن فراتر رود[1][4][26][27][16]. ارائه طرح‌های بهتر تشویق می‌شود، اما پایین‌تر بودن از معیار EBP گزینه‌ای نیست[1][4].
نکته بسیار مهم این است که کارفرما مسئولیت مالی کامل حق بیمه را بر عهده دارد[3][5][26][27][28][16]. کسر این هزینه‌ها از حقوق کارمند اکیداً ممنوع است[3][5]
[20][27][28]
[30]. کارفرمایان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که این پوشش در تمام طول دوره استخدام معتبر باقی بماند و کارت بیمه و جزئیات بیمه‌نامه را به کارمندان ارائه دهند[5][26]
[12]. اینطور به قضیه نگاه کن: بیمه درمانی معتبر اکنون مستقیماً با اقامت گره خورده است. ارائه گواهی پوشش برای دریافت یا تمدید ویزای اقامت دبی الزامی است
[32]
[29]
[18][5]
[23]. اگر کارفرمایی در انجام این وظیفه کوتاهی کند و کارمندی به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی نیاز پیدا کند، کارفرما مسئول آن هزینه‌ها خواهد بود[26][12][30].
خب، در مورد خانواده‌ها چطور؟ در حالی که کارفرمایان باید کارمندان خود را تحت پوشش قرار دهند، قانون به طور خودکار آنها را ملزم به پوشش افراد تحت تکفل مانند همسر و فرزندان نمی‌کند[4][27]. DHA قطعاً این کار را تشویق می‌کند، زیرا تشخیص می‌دهد که به جذب و حفظ استعدادها کمک می‌کند[4]. با این حال، اگر کارفرما افراد تحت تکفل را پوشش ندهد، مسئولیت به کارمند (به عنوان اسپانسر) منتقل می‌شود تا بیمه خانواده خود را ترتیب داده و هزینه آن را پرداخت کند، که این بیمه نیز باید استانداردهای EBP را برآورده کند[1][4][20][27][28][30]
[17][18][33]. این شامل همسر، فرزندان و حتی کارگران خانگی تحت اسپانسری کارمند می‌شود[4][27][17][18][33]. شایان ذکر است که این موضوع با ابوظبی متفاوت است، جایی که کارفرمایان عموماً ملزم به پوشش کارمند، همسر و حداکثر سه فرزند هستند[20][30]
[19].
جریمه‌های عدم رعایت و حقوق کارمندان
نادیده گرفتن الزام به ارائه بیمه درمانی فقط یک رویه بد نیست؛ بلکه نقض قانون شماره ۱۱ دبی سال ۲۰۱۳ است[5]. DHA اجرای قانون را جدی می‌گیرد و جریمه‌های سنگینی اعمال می‌کند. جریمه‌ها از ۵۰۰ درهم برای هر کارمند در هر ماه عدم رعایت شروع می‌شود، اما می‌تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد و به طور بالقوه تا ۱۵۰,۰۰۰ درهم برسد[5][10][12]
[13][17][29][18]. اگر تخلفات در همان سال تکرار شوند، این جریمه‌ها می‌توانند دو برابر شده و به رقم سرسام‌آور ۵۰۰,۰۰۰ درهم برسند[5][12]. فراتر از ضربه مالی، DHA می‌تواند اخطار صادر کند، توانایی کارفرما در رسیدگی به امور بیمه را به حالت تعلیق درآورد یا حتی مجوزها را لغو کند[5]. کسب‌وکارهای متخلف همچنین ممکن است به مراجع صدور مجوز مربوطه گزارش شوند[5]. اگر کارمندی هستی که کارفرمایت بیمه مورد نیاز را ارائه نمی‌دهد، چه؟ تو حق داری به DHA و وزارت منابع انسانی و بومی‌سازی (MOHRE) شکایت کنی[5][12].
طرح مزایای اساسی (EBP): حداقل پوشش تشریح شد
برای اطمینان از اینکه همه سطح مراقبت مناسب و استانداردی دریافت می‌کنند، DHA طرح مزایای اساسی (EBP) را ایجاد کرد
[2][4]
[11][33]. این طرح حداقل پوشش مطلقی را تعیین می‌کند که هر بیمه‌نامه درمانی ارائه شده در دبی باید فراهم کند[24][3][20][11]. در حالی که طرح‌های بهتری وجود دارند، هیچ چیز نمی‌تواند کمتر از EBP ارائه دهد[1][4]. این طرح عمدتاً برای کارگران کم‌درآمد (با درآمد ماهانه ۴,۰۰۰ درهم یا کمتر)، افراد تحت تکفل آنها و کارکنان خانگی طراحی شده است[2][3][20]
[6][11]
[14]
[8]. برای مقرون به صرفه نگه داشتن آن، حق بیمه سالانه معمولاً حدود ۵۰۰-۷۰۰ درهم است، اگرچه این می‌تواند متغیر باشد[32][10][27][8]
[31]. فقط شرکت‌های بیمه خاص دارای مجوز DHA، که به عنوان «بیمه‌گران مشارکت‌کننده» (PI) شناخته می‌شوند، مجاز به ارائه این محصولات EBP هستند[6][14][33]
[22]. افرادی که بیش از ۴,۰۰۰ درهم درآمد دارند هنوز باید بیمه‌ای داشته باشند که استانداردهای EBP را برآورده کند یا از آن فراتر رود، اگرچه واجد شرایط بسته‌های EBP با کمترین هزینه نخواهند بود[11][22].
EBP چه مواردی را پوشش می‌دهد؟ مزایا و محدودیت‌های کلیدی
خب، با EBP دقیقاً چه چیزی به دست میاری؟ این طرح دارای سقف کلی سالانه ۱۵۰,۰۰۰ درهم برای هر نفر است[32][20][6][27][11][29][14][8][18]. از نظر جغرافیایی، خدمات پایه در دبی پوشش داده می‌شوند، در حالی که درمان اورژانسی در سراسر امارات متحده عربی پوشش داده می‌شود[3][20][11].pdf&size=28)
[15]. با این حال، دسترسی در ابوظبی معمولاً تحت یک EBP دبی فقط به موارد اورژانسی محدود می‌شود[14].
در اینجا تفکیکی از حوزه‌های کلیدی ارائه شده است:
•
خدمات بستری: این شامل اقامت‌های ضروری در بیمارستان، از جمله آزمایش‌ها، تشخیص، جراحی‌ها، اقامت (معمولاً در اتاق‌های مشترک) و مراقبت‌های اورژانسی است
[7][27][29][8][19]. تو معمولاً برای هر خدمت بستری ۲۰٪ فرانشیز پرداخت می‌کنی، اما این مبلغ به ۵۰۰ درهم برای هر مراجعه و ۱,۰۰۰ درهم در سال محدود می‌شود. شرکت بیمه مابقی هزینه‌ها را فراتر از این سقف‌ها پوشش می‌دهد[11][29][14][18][23].
•
خدمات سرپایی: ویزیت پزشکان عمومی و متخصصان (اغلب با نیاز به ارجاع از پزشک عمومی)، آزمایش‌های آزمایشگاهی، رادیولوژی، فیزیوتراپی (احتمالاً با محدودیت تعداد جلسات) و سایر روش‌هایی که خارج از بیمارستان انجام می‌شوند، شامل می‌شوند[7][27][29][8][18][19]. اینجا هم انتظار پرداخت فرانشیز را داشته باش، معمولاً ۲۰٪ برای هر ویزیت[14][8][18].
•
خدمات زایمان: مراقبت‌های ضروری زایمان پوشش داده می‌شود[27][8][19]. این شامل معاینات سرپایی (مانند ۸ ویزیت، آزمایش خون، ۳ سونوگرافی) و هزینه‌های بستری برای زایمان است[11][8]. سقف‌های فرعی وجود دارد، معمولاً حدود ۷,۰۰۰ درهم برای زایمان طبیعی و ۱۰,۰۰۰ درهم برای سزارین‌های ضروری پزشکی یا عوارض[11][8][15]. ۱۰٪ بیمه مشترک برای خدمات زایمان اعمال می‌شود[14][15].
•
بیماری‌های از قبل موجود و مزمن: این موارد پوشش داده می‌شوند، اما معمولاً تنها پس از یک دوره انتظار ۶ ماهه از زمان شروع بیمه‌نامه[11][29][14][8][18]. خبر خوب – اگر بتوانی ثابت کنی که قبلاً در امارات متحده عربی پوشش بیمه درمانی مستمر داشته‌ای، این دوره انتظار ممکن است لغو شود[14][18]. تو باید این شرایط را هنگام درخواست به طور کامل اعلام کنی[9]. درمان اورژانسی ممکن است حتی در طول دوره انتظار پوشش داده شود[7].
چه مواردی تحت پوشش EBP نیست؟ (استثنائات و محدودیت‌ها)
در حالی که EBP پوشش ضروری را فراهم می‌کند، همه چیز را پوشش نمی‌دهد. استثنائات رایج معمولاً شامل معاینات و درمان‌های معمول دندانپزشکی، و همچنین مراقبت‌های معمول بینایی مانند آزمایش چشم، عینک یا لنزهای تماسی است[7][31]. برخی از طرح‌ها ممکن است مزایای دندانپزشکی بسیار محدودی ارائه دهند، اما روی پوشش جامع حساب نکن[7][31]. یادت باشه اون دوره انتظار ۶ ماهه برای بیماری‌های از قبل موجود – پوشش برای اونها فقط بعد از نیم سال شروع می‌شه، مگر اینکه لغو بشه[11][29][14][8][18]. همچنین، یک نکته عملی: طرح‌های EBP معمولاً با شبکه محدودتری از بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها در مقایسه با طرح‌های بیمه جامع و گران‌تر ارائه می‌شوند[14][15]. این یعنی انتخاب پزشکان و مراکز درمانی تو ممکن است محدود باشه.
نکات کلیدی برای کارفرمایان و کارمندان
بیا سریع موارد ضروری رو مرور کنیم. برای کارفرمایان: ارائه بیمه درمانی مطابق با DHA (حداقل در سطح EBP) یک الزام قانونیه، شما هزینه کامل رو متحمل می‌شید، اگر افراد تحت تکفل کارمندتون رو پوشش ندید مسئولیت اونها با خود کارمنده، و جریمه‌های عدم رعایت شدیده[1][3][5][26][27][28][16][33][4][17][18]. برای کارمندان: تو حق داری بیمه مطابق با DHA رو که توسط کارفرمات پرداخت می‌شه دریافت کنی[3][5][26]. بدون که EBP حداقل پوشش رو فراهم می‌کنه، و اگر کارفرمای تو افراد تحت تکفلت رو پوشش نده، ترتیب دادن بیمه اونها (با رعایت استانداردهای EBP) به عنوان اسپانسر بر عهده توئه[1][4][20][27][28][30][17][18][33]. اگر کارفرمای تو به تعهدش عمل نمی‌کنه، می‌تونی شکایت کنی[5][12]. یادت باشه، بیمه معتبر مستقیماً با وضعیت ویزای تو مرتبطه[32][29][18]. در حالی که EBP خط پایه است، طرح‌های متعددی که پوشش گسترده‌تری ارائه می‌دن از شرکت‌های بیمه مختلف در دبی موجوده[24][4][29].
رایگان امتحان کنید