برج‌های امارات: داستان نمادین ظهور دبی مدرن
۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
37
نمایش منابع در متن
Object-1
Witpress
Magzoid
Mediaoffice
Architizer
Blog Newlaunchproperties
Homestratosphere
Austincontrarian
Baggagetaxi
Dubaiideal
Prasoon
Re-thinkingthefuture
Neuroject
Design-middleeast
Beyracarchitects
Armanipro
Artsandculture Google
Artboothgallery
Luxuryproperty
Armanipro
Mdpi
Wfmmedia
Bidoun
Algedra
Dxbadventure
Dubaibusinessdirectory
Ibnbattutamall
En Wikipedia
Dergi Neu Edu
Bayut
Khaleejtimes
Saadatrent
Architectureau
Kestates
Kreafolk
Prezi
Researchgate
مدت‌ها قبل از اینکه برج خلیفه به ابرها برسه، یک جفت برج براق و مثلثی شکل در امتداد جاده شیخ زاید سر برآوردند که نشان از جاه‌طلبی‌های سر به فلک کشیده دبی برای هزاره جدید داشت
[3]
[5]
[14]
[23]. مجموعه برج‌های امارات که در سال ۲۰۰۰ تکمیل شد و شامل برج اداری امارات (برج یک) و هتل جمیرا امارات تاورز (برج دو) می‌شه و توسط مرکز خرید پرجنب‌وجوشی به نام «بلوار» (The Boulevard) به هم متصل شده، به سرعت به یکی از ویژگی‌های شاخص خط افق رو به رشد شهر تبدیل شد
[35]
[22]
[32]
[2]. این‌ها فقط ساختمان نیستند؛ نمادهای پایدار رشد پویای دبی هستند که هنوز هم با افتخار در میان جنگلی از آسمان‌خراش‌های جدیدتر ایستاده‌اند[5]
[21]
[33]. بیا با هم طراحی شگفت‌انگیز، اهمیت استراتژیک، قدرت تجاری و تأثیر ماندگارشون بر دبی رو بررسی کنیم.
چشم‌انداز: ساختمانی بلندتر، جسورانه‌تر
داستان از اواسط دهه ۱۹۹۰ با چشم‌انداز جسورانه اعلیحضرت شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، که اون موقع ولیعهد دبی بود، شروع می‌شه[3]
[30][14]. ایشون یک مسابقه طراحی بین‌المللی رو با یک دستورالعمل واضح آغاز کرد: ایجاد یک پروژه شاخص با برج‌های دوقلو که به طور چشمگیری مرکز تجارت جهانی دبی، سازه مهمی که دو دهه قبل توسط پدرشون ساخته شده بود، رو تحت‌الشعاع قرار بده[3][14]
[19]. طرح برنده از طرف معمار هیزل وونگ (Hazel Wong) از شرکت NORR Group Consultants International Ltd ارائه شد[3]
[4][5][30][14]. طراحی ایشون برای دو برج زیبا و مخروطی‌شکل، کاملاً منظور رو رسوند و تجسم‌بخش اعتماد به نفس فزاینده و آرمان‌های آینده‌نگرانه دبی در ورود به قرن بیست و یکم بود[2]
[28].
موقعیت استراتژیک: تثبیت منطقه مالی
موقعیت، موقعیت، موقعیت! برج‌های امارات به طور استراتژیک در امتداد جاده شیخ زاید قرار گرفتن، کریدوری که به سرعت در حال تبدیل شدن به شریان اصلی تجاری دبی بود[3][4]
[17]
[24]
[11]. این برج‌ها که بین مرکز تجارت جهانی دبیِ تثبیت‌شده و مرکز مالی بین‌المللی دبی (DIFC) در حال ظهور قرار گرفتن، به طور فیزیکی نشانگر گسترش شهر به سمت جنوب و تولد منطقه مالی مدرن اون بودن
[6]
[9]
[29][17][19][24]. خودِ سایت، که عمداً با فاصله از بزرگراه ساخته شده، به برج‌ها اجازه می‌ده تا توجه‌ها رو به خودشون جلب کنن و لحظات بصری چشمگیری ایجاد کنن، و در عین حال به طور هوشمندانه‌ای مرکز تجارت جهانی قدیمی‌تر رو قاب‌بندی می‌کنن[3][14]. این موقعیت‌یابی فقط به خاطر زیبایی‌شناسی نبود؛ کاملاً با تلاش استراتژیک دبی برای تنوع بخشیدن به اقتصادش در زمینه‌های مالی، تجارت و گردشگری همسو بود
[8]. با دسترسی آسان از طریق متروی دبی و نزدیکی به نقاط عطف کلیدی مثل DIFC و موزه آینده، این برج‌ها همچنان در قلب دنیای تجارت دبی قرار دارن[6]
[31][29][35][24][5][21][23].
بررسی عمیق طراحی: هندسه، نمادگرایی و سازه
برج‌های امارات که توسط هیزل وونگ (Hazel Wong) از شرکت NORR طراحی شدن، زیبایی‌شناسی مدرنیستی چشمگیری رو به نمایش می‌ذارن که با دقت هندسی و نمادگرایی غنی تعریف می‌شه[8][3][4]
[13][2][11][28]. شاید شاخص‌ترین ویژگی، پلان مثلث متساوی‌الاضلاع هر دو برج باشه[4][5][14][19][2]. این شکل فقط از نظر بصری جذاب نیست؛ پایداری سازه‌ای عالی در برابر نیروهای باد و زلزله هم ایجاد می‌کنه[4]. از نظر فرهنگی، مثلث عمیقاً طنین‌اندازه و اغلب از دریچه هندسه سنتی اسلامی تفسیر می‌شه، که نمادی از ارتباط بین زمین، خورشید و ماهه و سازه‌های مدرن رو به میراث غنی اکتشافات ریاضی و هنری پیوند می‌ده[5][30][14]
[18][19]
[25]
[26]
[36]. بعضی‌ها حتی ردپایی از بادبان‌های سنتی لنج‌ها (دهو) رو در اون می‌بینن که اشاره‌ای به تاریخ دریانوردی دبی داره[18].
برج‌ها به لطف پوششی از پانل‌های آلومینیومی نقره‌ای و شیشه‌های بازتابنده نقره‌ای و مسی می‌درخشن[4][5][13][14][19][2][28]. این انتخاب مصالح، به‌ویژه آلومینیوم که به استحکام و انعطاف‌پذیریش معروفه، به نماها اجازه می‌ده تا نور متغیر صحرا رو جذب کنن و در طول روز ظاهری پویا ایجاد کنن و در شب نورهای شهر رو بازتاب بدن
[20][4][5][30][18]. وونگ قصد داشت برج‌ها پویا به نظر برسن و رابطه‌شون بسته به دیدگاه بیننده تغییر کنه و به زیبایی همدیگه رو بازتاب بدن[14][19]
[34]
[37]. این برج‌ها از نظر سازه‌ای مستحکم هستن و دارای عناصری مثل انتقال‌دهنده‌های فولادی، نقاط پشتیبانی بتنی، دیوارهای هسته‌ای بزرگ، و ستون‌های کامپوزیت نوآورانه و پانل‌های کف پیش‌ساخته هستن که برای بهره‌وری در طول ساخت معرفی شدن[4][13][2][5][21]. با وجود ارتفاعات متفاوت (برج اداری: ۳۵۴.۶ متر، برج هتل: ۳۰۹ متر) و تعداد طبقات (به دلیل ارتفاعات مختلف سقف)، اون‌ها یک زوج منسجم و نمادین رو تشکیل می‌دن[4][5][21][22][2][11]. حتی سازه‌های پارکینگ کم‌ارتفاع و منحنی‌شکل در کنار برج‌ها هم به این روایت کمک می‌کنن؛ اون‌ها طوری طراحی شدن که تپه‌های شنی صحرا رو تداعی کنن و طراحی آینده‌نگرانه رو در محیط محلی خودشون ریشه‌دار کنن[3][4][5][13].
درون نمادها: یک مرکز قدرتمند چندمنظوره
برج اداری امارات (برج یک): این برج بلندتر، با ارتفاع ۳۵۴.۶ متر، املاک تجاری برتری رو در قلب منطقه مالی ارائه می‌ده[8][4][5][35][21][22][2][28]. این برج میزبان لیست معتبری از مستأجرانه، از جمله دفتر خصوصی اعلیحضرت شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، کنسولگری‌های دولتی، شرکت‌های مالی، و برندهای جهانی مثل BMW Middle East و Tiffany & Co.[6][29]. با ارائه چیدمان‌های انعطاف‌پذیر از سوئیت‌های اجرایی تا فضاهای بزرگتر، همراه با امکانات رفاهی سطح بالا، این برج نمادی از برتری تجاریه[8][35][29][13].
هتل جمیرا امارات تاورز (برج دو): این برج با ارتفاع ۳۰۹ متر، یک هتل پنج ستاره لوکسه که توسط گروه مشهور جمیرا (Jumeirah Group) مدیریت می‌شه[5][9][35][21][22][32]. با ۴۰۰ اتاق و سوئیت، پاسخگوی مسافران تجاری و تفریحی مشکل‌پسنده[31]
[10]
[15]
[7][32][11]. مهمان‌ها از چندین رستوران تحسین‌شده (مثل Mundo و La Cantine du Faubourg)، مرکز تناسب اندام J Club، اسپای بی‌نظیر Talise Spa، استخرها، امکانات گسترده برگزاری جلسات از جمله سالن گودولفین (Godolphin Ballroom)، و مزایایی مثل دسترسی رایگان به ساحل و پارک آبی وایلد وادی (Wild Wadi Waterpark) لذت می‌برن
[12][31][9][10]
[1][29][15]
[16][22][7][23][31][10][7].
بلوار (The Boulevard): «بلوار» (The Boulevard) این دو مرکز قدرتمند رو به هم متصل می‌کنه؛ یک سکوی خرده‌فروشی شیک به مساحت حدود ۹۰۰۰ متر مربع[4][5][9][29][13][21][22][7][24][2][11]. این فضای با نور طبیعی، شامل بوتیک‌های سطح بالا (مثل Cartier و Lanvin)، کافه‌ها، رستوران‌ها، و خدمات ضروری مثل داروخانه‌ها، سالن‌های زیبایی، بانکداری و حتی مهدکودکه و کاملاً پاسخگوی نیازهای جامعه مرفه داخل و اطراف برج‌هاست[12][6][9][10][29][16][23][24][12][29][16].
به حرکت درآوردن موتور تجاری دبی
شک نکنید، برج‌های امارات نقش اساسی در تثبیت دبی به عنوان یک مرکز قدرتمند تجاری و مالی جهانی داشتن[8][3][19]. ورود اون‌ها فضاهای تجاری و مهمان‌نوازی پیچیده و در سطح جهانی رو فراهم کرد که برای جذب شرکت‌های بزرگ بین‌المللی لازم بود و مستقیماً از استراتژی تنوع اقتصادی امارت حمایت می‌کرد[8]. موفقیت مدل یکپارچه چندمنظوره‌اش – ترکیب دفتر، هتل، خرده‌فروشی و رستوران – محیطی بسیار مطلوب و خودکفا برای جامعه تجاری جهانی ایجاد کرد[8][15][35][21][22][7]. این مجموعه با تبدیل شدن به یک آدرس تجاری برتر تقریباً یک شبه، جایگاه خودش رو به عنوان نمادی از پویایی اقتصادی تثبیت کرد و مستأجران و بازدیدکنندگان برجسته‌ای رو به خودش جذب کرد[8][5]. این مجموعه همچنان سهم عمده‌ای در انرژی تجاری جاده شیخ زاید و منطقه مالی گسترده‌تر داره[8][6][29][33].
شکل‌دهی به خط افق: میراث ماندگار
تکمیل برج‌های امارات در سال ۲۰۰۰ واقعاً یک لحظه تعیین‌کننده برای خط افق دبی بود[8][3][5][14][21]. به عنوان آسمان‌خراش‌های پیشگام در جاده شیخ زاید، اون‌ها معیار جدیدی برای جاه‌طلبی معماری تعیین کردن و توانایی دبی رو در اجرای پروژه‌های پیچیده و بزرگ‌مقیاس به نمایش گذاشتن[4][5][19][21]. تکمیل موفقیت‌آمیز پروژه، در زمان مقرر و با بودجه تعیین‌شده، بدون شک اعتماد به نفس رو برای موج پروژه‌های عظیمی که در پی اومد، افزایش داد[3][13][18]. از نظر معماری، مدرنیسم براق اون‌ها، آمیخته با ارجاعات فرهنگی مثل هندسه مثلثی، و استفاده‌شون از شیشه و آلومینیوم بازتابنده، بر بسیاری از ساختمان‌های بعدی در شهر تأثیر گذاشت[5][30][14][18][19][21][4][13]. بسیاری از ناظران به کیفیت «جاودانه» اون‌ها اشاره می‌کنن، ظرافتی که معمار هیزل وونگ (Hazel Wong) در نظر داشت و به اون‌ها کمک می‌کنه تا جایگاه نمادین خودشون رو در میان سازه‌های جدیدتر و گاهی پر زرق و برق‌تر حفظ کنن
[27][37][33]. اون‌ها همچنین مدل یکپارچه دفتر-هتل-خرده‌فروشی رو به عنوان یک الگوی موفق برای توسعه در دبی تثبیت کردن[21][22][7]. برج‌های امارات فراتر از چند ساختمان بودن؛ اون‌ها کاتالیزورها و عناصر بنیادینی بودن که به شکل‌گیری هویت دبی به عنوان شهر آینده کمک کردن[8][14][21]. برجستگی مداوم اون‌ها، حتی با حضور تصویرشون روی اسکناس ۵۰۰ درهمی امارات، گویای میراث معماری ماندگار و اهمیت نمادین اون‌هاست[5][14][19][33][14].
رایگان امتحان کنید