کشاورزی در بیابان: چگونه امارات صحرا را سبز کرد؟
۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
35
نمایش منابع در متن
Google
U
En Wikipedia
U
Xtalks
Everbrighttr
Biosaline
Summitdialogues
Latingulf
Worldweatheronline
Tamimi
Araburban
Thenationalnews
Wam
Fastcompanyme
Smartfoodsafe
Google
Google
Wam
Wam
Worlddata
En Wikipedia
Thehindu
Atlanticcouncil
Google
Oasisbites
Bayut
Khaleejtimes
Emiratesnaturewwf
Worldsensorium
Adtt Dct Gov
Usuaebusiness
Wam
Enhg
Rowyal
وقتی به کشاورزی در بیابان فکر می‌کنی، اغلب تصاویری از زمین‌های بایر و شرایط غیرممکن به ذهنت میاد. امارات متحده عربی (UAE)، با آب و هوای خشک، بارندگی کم و دمای بالا، قطعاً چالشی برای کشاورزی محسوب می‌شه
[26]
[20]
[24]. با این حال، به طور شگفت‌انگیزی، امارات متحده عربی بخش کشاورزی پررونقی رو توسعه داده که با نوآوری و تمرکز قوی بر امنیت غذایی هدایت می‌شه[26]
[15][20]. خب، دقیقاً چه چیزهایی در مزارع بیابانی دبی و در سراسر امارات رشد می‌کنه؟ بیا تا با هم تنوع چشمگیر محصولات زراعی، سبزیجات، میوه‌ها و حتی گیاهان زینتی رو که برخلاف انتظارها شکوفا شدن، بررسی کنیم.
محصولات زراعی: تأمین خوراک دام و بررسی محصولات اساسی
محصولات زراعی در امارات متحده عربی عمدتاً به دو دسته تقسیم می‌شن: غلات و علوفه. با اینکه ضروری هستن، کشت غلات اساسی مثل گندم و جو به دلیل آب و هوا و منابع محدود با موانع قابل توجهی روبرو هست، به این معنی که کشور به شدت به واردات متکیه[15]
[34][24]. اما محصولات علوفه‌ای برای حمایت از صنعت دامپروری محلی کاملاً حیاتی هستن
[29]
[7]
[31]
[19].
کشت گندم بسیار محدوده، اگرچه از نظر تاریخی، گونه‌های بومی سنتی در مناطقی مانند رأس‌الخیمه برای غذاهای محلی و گاهی علوفه کشت می‌شدن
[10]
[21]. این گونه‌های مقاوم دارای ویژگی‌های ژنتیکی ارزشمندی برای تحمل تنش هستن[10][21]. اخیراً، پروژه‌های استراتژیکی مانند مزرعه گندم Mleiha در شارجه با هدف افزایش تولید داخلی، با ۴۰۰ هکتار شروع به کار کرده و قصد گسترش داره[20]. با این حال، امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۲، ۱.۷ میلیون تن گندم وارد کرد که نشان‌دهنده نیاز مداوم به وارداته که توسط تأسیساتی مانند Etihad Mills در فجیره انجام می‌شه[20][34]
[35]. تولید کل غلات امارات در سال ۲۰۲۳ کمی بیش از ۲۳۱۰۰ تن بود که در مقایسه با واردات، بخش بسیار کوچکیه[15]. تولید جو نیز برای دانه به همین ترتیب حداقل هست و کشت مقیاس کوچکی از گونه‌های بومی محلی وجود داره[10][21]. این محصول عمدتاً به عنوان خوراک دام وارد می‌شه و تأمین‌کنندگان عمده شامل استرالیا و آرژانتین هستن، اگرچه علوفه جوی هیدروپونیک به عنوان یک جایگزین محلی با راندمان بالای مصرف آب در حال رواج پیدا کردنه[34]
[11].
محصولات علوفه‌ای برای تغذیه شترها، گوسفندان، بزها و گاوها بسیار مهم هستن[29][7][31][19]. Rhodes Grass یک بازیگر کلیدی هست که نسبتاً با گرما و شوری متوسط سازگاره، اگرچه به آبیاری نیاز داره[29][7][31]. این گیاه به طور گسترده از کشورهایی مانند سودان و پاکستان وارد می‌شه و همچنین به صورت هیدروپونیک کشت می‌شه[29][7][31][11]. یونجه، که در محل به نام 'جت' شناخته می‌شه، به دلیل ارزش غذایی بالا مورد توجهه و به طور گسترده برای گاوهای شیری و سایر دام‌ها استفاده می‌شه[11][29][7][31][19]. مانند Rhodes Grass، بخش زیادی از اون وارداتیه (از آمریکا، سودان، مصر) اما برای کشت هیدروپونیک محلی هم مناسبه[29][7][31][19][11]. سایر علوفه‌های وارداتی مانند Timothy Hay عرضه رو تکمیل می‌کنن، در حالی که مراکز تحقیقاتی مانند ICBA گونه‌های علوفه‌ای مقاوم به شوری رو برای سازگاری بهتر با محیط محلی بررسی می‌کنن[29][7][31][19]
[9][24]
[6].
قهرمانان باغبانی: ظهور سبزیجات تازه
دنیای سبزیجات جاییه که کشاورزی امارات متحده عربی واقعاً می‌درخشه، که با اهداف امنیت غذایی، تقاضای مصرف‌کننده و پذیرش چشمگیر فناوری هدایت می‌شه
[25][26][15]. هیدروپونیک، مزارع عمودی و گلخانه‌های با کنترل آب و هوا در حال تغییر چشم‌انداز هستن و به انواع شگفت‌انگیزی از محصولات تازه اجازه شکوفایی می‌دن[25][26]
[12][20]. این بخش سنگ بنای حرکت کشور به سمت خودکفایی بیشتره[25].
گوجه‌فرنگی یک محصول ستاره‌ایه که به طور گسترده در گلخانه‌ها و سیستم‌های هیدروپونیک کشت می‌شه، گاهی اوقات به لطف کنترل آب و هوا در تمام طول سال، مانند مزارع هوشمند Pure Harvest Smart Farms[25]
[28]
[8][12]. اون‌ها نسبتاً به شوری مقاوم هستن و تمرکز اصلی طرح‌های دولتی برای ترویج محصولات محلی هستن[8][12]
[13]
[16]. به راحتی می‌تونی گوجه‌فرنگی‌های تازه و محلی رو در سوپرمارکت‌ها پیدا کنی
[30]. خیار یکی دیگر از داستان‌های موفقیت بزرگه که به شدت با استفاده از کشاورزی محافظت‌شده و هیدروپونیک کشت می‌شه[25][8]. تولید داخلی بخش قابل توجهی از تقاضا رو برآورده می‌کنه و تحقیقات پتانسیل عملکرد بالا رو حتی با آب شور نشان می‌ده[13][16][25]. مانند گوجه‌فرنگی، اون‌ها به راحتی به عنوان گزینه‌های محلی در دسترس هستن[12][13][16][30]. فلفل‌ها، از جمله فلفل دلمه‌ای، نیز معمولاً در شرایط کنترل‌شده کشت می‌شن، شوری متوسط رو تحمل می‌کنن و به سبد سبزیجات محلی رنگ می‌بخشن[25][28]
[4][8][12][13][16][30].
کاهو در مزارع هیدروپونیک و عمودی، مانند مزارعی که توسط Armela Farms و تأسیسات عظیم Bustanica در دبی اداره می‌شن، به خوبی رشد می‌کنه[25][28][4][8]. این سیستم‌ها دمای خنک‌تری رو که کاهو ترجیح می‌ده فراهم می‌کنن و از آب به طور موثر استفاده می‌کنن[28]. فراتر از کاهو، سایر سبزیجات برگی مانند اسفناج (که به شوری مقاومه)، کلم‌پیچ و آرگولا (راکت) محبوب هستن، به خصوص در محیط‌های کنترل‌شده یا در ماه‌های خنک‌تر زمستان[28][8]. سبزیجاتی مانند گشنیز، جعفری و نعناع نیز به طور گسترده کشت می‌شن، اغلب توسط مزارع هیدروپونیک تخصصی مانند Badia Farms[28][8][4]. این سبزیجات در طرح‌های تأمین محلی نقش مرکزی دارن[13][16]. امارات متحده عربی همچنین انواع تخصصی و فصلی، از جمله سبزیجات ریشه‌ای مانند هویج و تربچه، به علاوه کدو، کدو سبز، بادمجان، پیاز و سیر رو کشت می‌کنه که به ویژه برای زمستان یا کشت کنترل‌شده مناسب هستن[28][8][12][13][16]. تحقیقات در مورد گزینه‌های مقاوم به شوری مانند انواع خاص لوبیا چشم‌بلبلی و چغندر ادامه داره[8][9]. تولید کلی سبزیجات قابل توجهه، حدود ۱۵۶۰۰۰ تن یا به طور بالقوه بیش از ۳۴۵۰۰۰ تن در سال تخمین زده می‌شه که بیش از ۲۰٪ از تقاضای ملی رو برآورده می‌کنه، با اهداف بلندپروازانه‌ای برای افزایش بیشتر این میزان[12][16][15][13].
موفقیت شیرین: میوه‌های بیابان
نخل خرما واقعاً نمادینه. خرما بزرگترین محصول میوه‌ای از نظر حجم رو تشکیل می‌ده و تولید اون در سال ۲۰۲۳ از ۴۰۵۰۰۰ تن فراتر رفت[15]. حمایت دولت و تحقیقات مداوم، مانند مطالعه بلندمدت ICBA در مورد مقاومت نخل خرما به شوری، اهمیت اون‌ها رو تأکید می‌کنه[15][9]
[3]. خرما برای امنیت غذایی در اولویته و به طور گسترده در همه جا در دسترسه[12][13][16]. مرکباتی مانند پرتقال، لیمو و لیموترش نیز کشت می‌شن، اگرچه در مقیاس کوچکتر[3]. از نظر تاریخی، گیاهان از کشورهایی مانند پاکستان وارد می‌شدن و مدیریت گرما و آب برای موفقیت اون‌ها در اینجا بسیار مهمه[3]. درختان انبه نیز کشت می‌شن و گیاهان از نظر تاریخی از هند و پاکستان تهیه می‌شدن[3]. چالش‌هایی مانند بیماری خشکیدگی انبه نیازمند تحقیق و مدیریت بوده که حضور تثبیت‌شده اون‌ها رو نشون می‌ده، حتی اگر کشاورزی تجاری در مقیاس بزرگ دشوار باشه[26][3].
تحولات هیجان‌انگیزی در مورد میوه‌های نوظهور در حال رخ دادنه، اغلب به لطف فناوری. به عنوان مثال، توت‌فرنگی در محیط‌های کنترل‌شده به روش هیدروپونیک کشت می‌شه، مانند پروژه Agricool در دبی[25]. تقاضای فزاینده‌ای برای توت‌ها در بین مصرف‌کنندگان آگاه به سلامت وجود داره[25]
[2]. اگرچه سنتی نیستن، گلخانه‌های پیشرفته و هیدروپونیک درها رو به روی میوه‌هایی باز می‌کنن که به طور معمول در آب و هوای بیابانی زنده نمی‌مونن[25][12]. مؤسسات تحقیقاتی همچنین گونه‌های میوه‌ای کمتر استفاده‌شده و مقاوم به تنش رو بررسی می‌کنن[9]. از نظر تاریخی، میوه‌هایی مانند گواوا و چیکو (Sapodilla) نیز کشت یا وارد می‌شدن[3]. ارقام کلی تولید میوه متغیره، گاهی اوقات بیش از ۲۰۰۰۰۰ تن یا بیش از ۴۲۴۰۰۰ تن (احتمالاً شامل خرما) ذکر می‌شه، و درختان میوه از نظر تاریخی بخش قابل توجهی از زمین‌های زیر کشت رو اشغال می‌کردن[12][16][15]
[23]. مصرف‌کنندگان می‌تونن تنوع فزاینده‌ای از میوه‌های محلی رو در کنار واردات پیدا کنن، با ترجیح روزافزون برای گزینه‌های تازه و فصلی مانند خرما، انجیر و خربزه که در سوپرمارکت‌ها و بازارهای کشاورزان موجوده[30]
[22].
فراتر از غذا: سبز کردن چشم‌انداز شهری
کشاورزی در امارات متحده عربی فقط مربوط به چیزی نیست که در بشقاب ما قرار می‌گیره؛ بلکه در مورد شکل دادن به محیطی هست که در اون زندگی می‌کنیم. بخش نهالستان و گیاهان زینتی، به ویژه در دبی، حیاتیه و به طور گسترده‌ای به زیبایی‌شناسی سبز شهر، کیفیت زندگی و حتی جذابیت اون برای گردشگران کمک می‌کنه
[27]
[5][17]. این صنعت درختان، درختچه‌ها و گل‌های ضروری برای محوطه‌سازی همه چیز از پارک‌های عمومی و کنار جاده‌ها گرفته تا مجتمع‌های مسکونی و املاک تجاری رو تأمین می‌کنه.
شهرداری دبی عمیقاً به گسترش فضاهای سبز متعهده و برنامه‌های کاشت بلندپروازانه‌ای رو انجام می‌ده[27][5][17][18]. فقط به اعداد نگاه کن: تنها در سال ۲۰۲۴، بیش از ۲۱۶۵۰۰ درخت جدید کاشته شد و مناطق سبز نزدیک به ۴ میلیون متر مربع گسترش یافت[27][5][17][18]
[14]. این تلاش مستمر شامل محوطه‌سازی گسترده در امتداد مسیرهای اصلی مانند جاده شیخ زاید، اطراف تقاطع‌ها، در پارک‌ها و در سراسر مناطق مسکونی می‌شه[27][5][14][17][18]. این تحولات سبز به شدت به گیاهان تهیه‌شده از نهالستان‌های بزرگ محلی مانند Wahat Al Sahraa و Barari Natural Resources متکی هستن[1]
[32].
این تعهد به سبزسازی مستقیماً جذابیت بصری دبی رو افزایش می‌ده و اون رو به مکانی دلپذیرتر برای همه تبدیل می‌کنه[27][5][17]. خیابان‌های درختکاری‌شده، پارک‌های سرسبز و محوطه‌سازی جذاب، تصویر شهر رو به عنوان یک مقصد مدرن و قابل زندگی تقویت می‌کنه، که بدون شک با بهبود تجربه بازدیدکنندگان از گردشگری حمایت می‌کنه[27][17]. استفاده از ترکیبی از گیاهان بومی، مقاوم به خشکی و گیاهان زینتی متنوع، مناظر شهری منحصربه‌فردی ایجاد می‌کنه[27][5][17]. شرکت‌های درگیر بر ایجاد فضاهای بیرونی الهام‌بخش تمرکز دارن که با چشم‌انداز بهبود محیط اطراف، بهبود کیفیت هوا و افزایش تنوع زیستی همسو باشه[29][7]
[33][27][14][17]. واضحه که از غذاهای اساسی گرفته تا مناظر شهری خیره‌کننده، کشاورزی نقش شگفت‌آور متنوع و حیاتی در امارات متحده عربی ایفا می‌کنه.
رایگان امتحان کنید