پیمایش در چشمانداز کاری پرجنبوجوش امارات متحده عربی به این معناست که حقوق و مسئولیتهای خودت رو بهعنوان یک کارمند بشناسی. اینجا همهچیز سریع پیش میره و مطلع موندن خیلی مهمه! سنگ بنای روابط کاری در بخش خصوصی، فرمان قانون فدرال شماره ۳۳ سال ۲۰۲۱ هست که اغلب بهش «قانون کار جدید» گفته میشه . این قانون که از فوریه ۲۰۲۲ اجرایی شده، محیط کار رو برای اکثر کارمندان بخش خصوصی، چه شهروندان اماراتی و چه مهاجران، شکل میده . البته چند استثنا هم وجود داره، مثل کارمندان دولت و خدمه منازل . این راهنما موارد ضروری رو برات توضیح میده: حقوق اصلی تو، ساعات کاری استاندارد، نحوه عملکرد پرداخت اضافهکاری، و سایر استحقاقهای مهم تحت این قانون . حقوق اساسی کارمندان طبق قانون امارات متحده عربی
قانون کار امارات تأکید زیادی بر انصاف و احترام در محیط کار داره . یک اصل اساسی، عدم تبعیض هست؛ کارفرماها نمیتونن بهخاطر نژاد، رنگ پوست، جنسیت، مذهب، اصالت ملی یا اجتماعی، یا معلولیت با تو ناعادلانه رفتار کنن . این موضوع به پرداخت حقوق هم مربوط میشه – قانون، پرداخت برابر رو برای زنانی که کار مشابه یا با ارزش یکسان با مردان انجام میدن، الزامی کرده . تو همچنین حق داری بدون اجبار کار کنی؛ کار اجباری اکیداً ممنوعه . قانون حمایت قوی در برابر آزار و اذیت در محیط کار، از جمله آزار جنسی، زورگویی، یا هر نوع خشونت از طرف هر کسی در محل کار، ارائه میده . کارفرمای تو باید حقوقت رو طبق توافق در قراردادت، معمولاً به درهم امارات، مگه اینکه طور دیگهای توافق کرده باشین، بهموقع پرداخت کنه . کسورات از حقوقت بهشدت کنترل میشه و عموماً به موافقت کتبی تو نیاز داره . علاوه بر حقوق، تو مستحق یک محیط کار امن، انواع مختلف مرخصی (مثل مرخصی سالانه، استعلاجی، زایمان، و والدین)، و غرامت در صورت آسیبدیدگی ناشی از کار هستی . نکته مهم اینه که تو حق داری هرگونه مشکل یا تخلف رو بهصورت محرمانه به وزارت منابع انسانی و بومیسازی (MoHRE) گزارش بدی . ساعات کاری استاندارد و استراحتهای اجباری
درک برنامه کاریت خیلی مهمه. حداکثر ساعات کاری استاندارد ۸ ساعت در روز یا ۴۸ ساعت در هفته تعیین شده . از تو نمیشه خواست که بیش از پنج ساعت متوالی بدون استراحت کار کنی . این استراحتها باید در مجموع حداقل یک ساعت در روز باشن و عموماً بدون حقوق هستن . در مورد رفتوآمدت چطور؟ معمولاً زمانی که صرف رفتوآمد بین خونه و محل کار میشه، جزو ساعات کاری حساب نمیشه، اگرچه ممکنه بر اساس مقررات خاص، استثنائاتی وجود داشته باشه . در طول ماه مبارک رمضان، ساعات کاری برای تمام کارمندانی که روزه میگیرن، روزانه دو ساعت کاهش پیدا میکنه . همچنین لازمه بدونی که بخشهای خاصی مثل هتلها، کافهها، یا خردهفروشیها ممکنه ترتیبات خاصی داشته باشن که اجازه کار تا ۹ ساعت در روز رو قبل از اعمال قوانین اضافهکاری بده، طبق چیزی که مقررات اجازه داده . همیشه برای ساعات کاری مشخص خودت، قراردادت رو چک کن . درک اضافهکاری: قوانین و نحوه محاسبه
گاهی اوقات، کار بیشتر از ساعات استاندارد نیاز داره. هر زمانی که بیشتر از ۸ ساعت معمول در روز یا ۴۸ ساعت در هفته کار کنی، اضافهکاری محسوب میشه . با اینکه کارفرماها میتونن ازت بخوان اضافهکاری کنی، محدودیتهایی هم وجود داره. عموماً، تو نباید بیشتر از دو ساعت اضافی در روز کار کنی . علاوه بر این، کل ساعات کاری تو، شامل هرگونه اضافهکاری، نمیتونه از ۱۴۴ ساعت در یک دوره سههفتهای بیشتر بشه . اینجا بخش واقعاً مهم ماجراست: پرداخت اضافهکاری فقط بر اساس حقوق پایه تو محاسبه میشه، نه کل بسته حقوقی شامل مزایا . چقدر بیشتر دریافت میکنی؟ برای اضافهکاری در ساعات عادی روز: دستمزد ساعتی پایهات بهعلاوه ۲۵٪ فوقالعاده اضافی برای اون ساعات رو دریافت میکنی . برای اضافهکاری در شب (بین ساعت ۱۰ شب تا ۴ صبح): این فوقالعاده به ۵۰٪ دستمزد ساعتی پایهات افزایش پیدا میکنه . البته، این نرخ بالاتر شبکاری اگه بهصورت شیفتی کار کنی، اعمال نمیشه . برای محاسبه دستمزد ساعتی پایهات، معمولاً حقوق پایه ماهیانهات رو بر ۳۰ روز تقسیم میکنی، و بعد اون رقم روزانه رو بر ۸ ساعت تقسیم میکنی . یادت باشه که سمتهای مدیریتی ارشد یا سرپرستی خاصی ممکنه از این قوانین اضافهکاری معاف باشن . حق تو برای یک روز استراحت هفتگی
همه به استراحت نیاز دارن! قانون حداقل یک روز استراحت هفتگی با حقوق رو برات تضمین میکنه . روز خاصی طبق قانون جدید دیگه الزاماً جمعه نیست؛ این روز در قرارداد کاری یا مقررات شرکت تو مشخص میشه . اگه ازت خواسته بشه در روز استراحت تعیینشدهات کار کنی چی؟ کارفرمای تو باید یا یک روز دیگه رو بهعنوان جبران بهت مرخصی بده یا حقوق پایهات رو برای ساعات کارکرده بهعلاوه ۵۰٪ فوقالعاده اضافی پرداخت کنه . عموماً نمیشه ازت خواست که بیش از دو روز استراحت متوالی کار کنی، مگه اینکه کارگر روزمزد باشی . توضیح پاداش پایان خدمت
وقتی زمان همکاری تو با یک کارفرما به پایان میرسه، ممکنه مستحق دریافت مزایای پایان خدمت، که معمولاً بهش پاداش پایان خدمت گفته میشه، باشی . این پرداختیه که قانون برای کارگران خارجی در بخش خصوصی، به پاس خدماتشون، الزامی کرده . برای اینکه واجد شرایط باشی، باید حداقل یک سال کامل خدمت مستمر با اون کارفرما داشته باشی . هر دورهای از مرخصی بدون حقوق در محاسبه این خدمت حساب نمیشه . مبلغ پاداش پایان خدمت کاملاً به آخرین حقوق پایه تو قبل از ترک کار بستگی داره – مزایایی مثل حق مسکن، ایاب و ذهاب و غیره شامل نمیشن . محاسبه بر اساس مدت خدمتت بهصورت پلکانی انجام میشه : برای پنج سال اول خدمتت: به ازای هر سال، ۲۱ روز حقوق پایه دریافت میکنی.
برای هر سال بعد از سال پنجم: به ازای هر سال، ۳۰ روز حقوق پایه دریافت میکنی.
اگه بعد از تکمیل اولین سال کامل خدمتت، بخشی از یک سال رو کار کرده باشی، پاداش پایان خدمت بهتناسب برای اون بخش محاسبه میشه . البته یک سقف هم وجود داره: کل پاداش پایان خدمت نمیتونه از معادل کل حقوق دو سال بیشتر بشه . یک تغییر مثبت بزرگ در قانون کار جدید اینه که تو دیگه پاداش پایان خدمتت رو از دست نمیدی اگه طبق ماده ۴۴ (بهخاطر تخلف جدی) اخراج بشی یا اگه استعفا بدی . تا زمانی که یک سال خدمتت رو کامل کرده باشی، مستحق دریافت کل مبلغ محاسبهشده هستی . کارفرمای تو باید تمام تسویه حساب نهایی تو، از جمله پاداش پایان خدمت، رو ظرف ۱۴ روز از پایان همکاریت پرداخت کنه . بعضی از کارفرماها ممکنه بهجای پاداش پایان خدمت سنتی، طرحهای پسانداز یا سرمایهگذاری جایگزینی ارائه بدن . مدیریت تغییرات شغلی: دوره آزمایشی، استعفا و فسخ قرارداد
روابط کاری میتونن تغییر کنن. قانون قوانین روشنی برای دورههای آزمایشی، استعفاها، و فسخ قرارداد (اخراج) تعیین کرده . کارفرماها میتونن وقتی کار جدیدی رو شروع میکنی، یک دوره آزمایشی تا شش ماه تعیین کنن . در این مدت، اگه کارفرما تصمیم بگیره به همکاری با تو خاتمه بده، باید حداقل ۱۴ روز اخطار کتبی بهت بده . اگه تو در طول دوره آزمایشی تصمیم بگیری برای پیوستن به شرکت دیگهای در امارات استعفا بدی، باید ۳۰ روز اخطار کتبی بدی . اگه در طول دوره آزمایشی برای ترک کامل امارات استعفا بدی، ۱۴ روز اخطار کتبی لازمه . وقتی دوره آزمایشی رو گذروندی، اگه تصمیم به استعفا بگیری، باید طبق چیزی که در قراردادت ذکر شده، اخطار کتبی بدی. این دوره اخطار باید بین ۳۰ تا ۹۰ روز باشه . ازت انتظار میره در طول این دوره اخطار کار کنی و حقوقت هم پرداخت میشه . اگه دوره اخطار رو طی نکنی، ممکنه مجبور بشی به کارفرمات خسارت بدی . کارفرماها هم میتونن بعد از دوره آزمایشی به همکاری خاتمه بدن، اما به یک «دلیل موجه» (مثل مازاد نیرو یا عملکرد ضعیف پس از اخطارها) نیاز دارن و باید همون دوره اخطار کتبی مشخصشده در قرارداد (۳۰-۹۰ روز) رو ارائه بدن . در طول این دوره اخطار، تو به کار ادامه میدی و حقوقت رو میگیری، و مستحق یک روز مرخصی بدون حقوق در هفته برای پیدا کردن کار دیگه (با اطلاع قبلی) هستی . اگه کارفرما اخطار مناسب رو نده، بهت غرامت بدهکاره . اخراج ناعادلانه یک نفر، شاید بهخاطر ثبت شکایت، «اخراج خودسرانه» تلقی میشه و میتونه منجر به غرامت اضافی (تا سقف حقوق ۳ ماه) بشه که دادگاه تعیین میکنه . در موارد خیلی جدی، فسخ قرارداد میتونه بدون اخطار اتفاق بیفته. ماده ۴۴ دلایل اخراج کارمند توسط کارفرما بدون اخطار (اخراج فوری) رو لیست کرده، مثل ارائه مدارک جعلی، وارد کردن خسارت مالی عمده، نقض جدی مقررات ایمنی، ضرب و شتم، افشای اسرار شرکت، یا غیبتهای طولانی بدون دلیل موجه . معمولاً تحقیقات لازمه . نکته مهم اینه که حتی با اخراج طبق ماده ۴۴، تو هنوز پاداش پایان خدمتت رو دریافت میکنی . بهطور مشابه، ماده ۴۵ به کارمند اجازه میده تحت شرایط خاصی بدون اخطار کار رو ترک کنه، مثل نقض قرارداد توسط کارفرما پس از اطلاع به MoHRE، ضرب و شتم توسط کارفرما، یا خطر جدی در محیط کار . نکات کلیدی و شناخت حقوقت
خب، نکات ضروری که باید یادت بمونه چیه؟ قرارداد کاریت حرف اول رو میزنه – اون رو با دقت بخون تا نقشت، جزئیات حقوقت (پایه در مقابل کل)، ساعات کاری، و دوره اخطارت رو بفهمی . همیشه بین حقوق پایهات و کل حقوقت تمایز قائل شو، چون حقوق پایه برای محاسبه اضافهکاری و پاداش پایان خدمت استفاده میشه . تعهدات دوره اخطارت رو، چه موقع استعفا و چه موقع فسخ قرارداد، بدون . بفهم اضافهکاری چطور محاسبه میشه و کی اعمال میشه . از استحقاق پاداش پایان خدمتت بعد از یک سال خدمت آگاه باش . قانون کار جدید به سمت قراردادهای با مدت معین برای همه حرکت کرده و حمایتها علیه تبعیض و آزار و اذیت رو تقویت کرده . اگه با مشکلی مواجه شدی یا نیاز به توضیح داشتی، وزارت منابع انسانی و بومیسازی (MoHRE) مرجعیه که باید بهش مراجعه کنی . وقت بذار قراردادت رو بررسی کنی و از حقوق و وظایفت مطلع بمونی – این کار در مسیر شغلیت در امارات بهت قدرت میده .