راز ایمنی غذایی در دبی: از مزرعه تا سفره، چگونه غذایتان محافظت می‌شود؟
۵ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
43
نمایش منابع در متن
Google
Wikifarmer
Climatestotravel
En Wikipedia
Xtalks
Everbrighttr
Biosaline
Summitdialogues
Uaestories
Zawya
Worldweatheronline
Tamimi
Araburban
Thenationalnews
Smartfoodsafe
Google
Google
Wam
Wam
Wam
Worlddata
En Wikipedia
Wam
Thehindu
Prddsgofilestorage Blob Core Windows
Climateknowledgeportal Worldbank
Atlanticcouncil
Abudhabiculture
Emiratesnaturewwf
Visitabudhabi
Openknowledge Fao
Wam
Enhg
Worldsensorium
Abudhabiculture
Biosaline
Adtt Dct Gov
Abudhabiculture
Enhg
Biosaline
Alifodder
Researchgate
Alaseelservicesuae
دبی و به طور کلی امارات متحده عربی، به عنوان یک چهارراه جهانی پرجنب‌وجوش، پذیرای میلیون‌ها نفر هستند. با چنین جمعیت متنوع و جریان دائمی بازدیدکنندگان، اطمینان از ایمنی غذایی که همه مصرف می‌کنند، نه تنها مهم، بلکه کاملاً حیاتی است 
[7]
[6]. امارات متحده عربی یک سیستم قوی و دولایه برای مدیریت این موضوع ایجاد کرده است: قوانین فدرال استانداردهای ملی را تعیین می‌کنند، در حالی که مقامات محلی، مانند شهرداری دبی، اجرای روزمره را بر عهده دارند [7][6]. این رویکرد جامع همه چیز را، از مواد غذایی وارد شده به بنادر گرفته تا نحوه نگهداری در آشپزخانه‌ها و فروش در مغازه‌ها، پوشش می‌دهد [7]
[29]
[17]. بیایید آنچه را که باید در مورد مقررات ایمنی مواد غذایی فعلی امارات بدانید تا مطلع و ایمن بمانید، بررسی کنیم.
طرح کلی ملی: قوانین فدرال ایمنی مواد غذایی
ستون اصلی حمایت از ایمنی مواد غذایی در سراسر امارات، قانون فدرال شماره ۱۰ سال ۲۰۱۵ در مورد ایمنی مواد غذایی است [7][29][6][17]. این قانون که در اوایل سال ۲۰۱۶ اجرایی شد، مأموریت اصلی روشنی دارد: تضمین ایمنی مواد غذایی فروخته شده و مصرف شده در امارات، محافظت از مصرف‌کنندگان در برابر هر چیز مضر، فاسد یا گمراه‌کننده، و حتی اطمینان از ایمنی خوراک دام [7][29][6][17]. این قانون فقط به رستوران‌ها یا سوپرمارکت‌های محلی محدود نمی‌شود؛ بلکه تمام کسب‌وکارهای زنجیره غذایی، به علاوه تمام محموله‌های غذایی ورودی یا عبوری از امارات را پوشش می‌دهد 
[15][17].
خب، قانون فدرال شماره ۱۰ واقعاً چه الزاماتی دارد؟ این قانون حکم می‌کند که مواد غذایی باید در شرایط عادی ایمن باشند و هیچ خطری برای سلامتی ایجاد نکنند [6]. این قانون کنترل‌های دقیقی را برای هر مرحله از مسیر غذا، از مزرعه تا سفره، ایجاد می‌کند [7][29][17]. اگر برای اولین بار قصد واردات مواد غذایی به امارات را دارید، به تأییدیه وزارت تغییرات اقلیمی و محیط زیست (MOCCAE) و همچنین مدارک لازم نیاز دارید [7][29]
[8][15]. این قانون همچنین ایجاد سیستم‌های ملی برای ثبت کسب‌وکارها و محصولات غذایی، به علاوه یک سیستم هشدار سریع برای شناسایی فوری هرگونه مشکل ایمنی مواد غذایی یا خوراک دام را الزامی کرده است [7][6]
[42]. نکته مهم این است که تجارت مواد غذایی تقلبی، مضر، فاسد، با برچسب‌گذاری فریبنده یا ناقض مقررات را ممنوع می‌کند 
[10][15]. سروکار داشتن با محصولات گوشت خوک یا الکل نیز نیازمند مجوز خاصی است [7][29][10].
نظارت بر بخش عمده‌ای از این موارد در سطح فدرال بر عهده MOCCAE است. آنها اجرای قانون را از طریق کمیته ملی ایمنی مواد غذایی هدایت می‌کنند، تأییدیه‌های واردات برای اولین بار را صادر می‌کنند و مقررات مربوط به مواردی مانند حیوانات زنده و محصولات خام را مدیریت می‌کنند [7][29][42]
[24]. آنها همچنین نقطه تماس اصلی امارات برای مسائل بین‌المللی ایمنی مواد غذایی (SPS) هستند [7][29][24]. سپس وزارت صنعت و فناوری پیشرفته (MoIAT) وجود دارد که جایگزین ESMA شده است. MoIAT به عنوان نهاد استاندارد ملی، استانداردهای امارات (اغلب بر اساس استانداردهای GSO) را توسعه می‌دهد، طرح‌های انطباق مانند ECAS را اجرا می‌کند و به مسائل تجارت فنی بین‌المللی (TBT) رسیدگی می‌کند 
[38]
[19][24]
[40]. آنها نقش بزرگی در زمینه‌هایی مانند استانداردهای برچسب‌گذاری مواد غذایی ایفا می‌کنند 
[28][1]
[14][38][24]
[26]
[27].
در عمل: نقش اجرایی شهرداری دبی
در حالی که قوانین فدرال تصویر کلی را تعیین می‌کنند، این مقامات محلی در هر امارت هستند که از رعایت قوانین در عمل اطمینان حاصل می‌کنند [7]. در دبی، بازیگر اصلی شهرداری دبی (DM)، به ویژه اداره ایمنی مواد غذایی آن (DMFSD) است [7]
[13]
[34]
[20]. آنها را به عنوان نگهبانان خط مقدم ایمنی مواد غذایی در داخل امارت در نظر بگیرید.
DMFSD وظایف متعددی بر عهده دارد. آنها قوانین فدرال را اجرا می‌کنند اما دستورالعمل‌های دقیق خود را نیز صادر می‌کنند، مانند آیین‌نامه غذایی شهرداری دبی، که الزامات خاصی را برای کسب‌وکارهای مواد غذایی مشخص می‌کند [7]
[2]. آنها کسانی هستند که مجوزهای لازم را برای فعالیت قانونی رستوران‌ها، کافه‌ها، کارخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها صادر می‌کنند [13][2]
[33]
[9]. بخش بزرگی از کار آنها شامل انجام بازرسی‌های منظم و اغلب سرزده از مراکز عرضه مواد غذایی برای بررسی همه چیز، از بهداشت و دمای نگهداری گرفته تا کنترل آفات و شیوه‌های کارکنان است [7][13]
[5]
[31]
[32][33]. آنها همچنین واردات و صادرات مجدد مواد غذایی از طریق بنادر دبی را با استفاده از سیستم واردات و صادرات مجدد مواد غذایی (FIRS) مدیریت می‌کنند، از جمله بازرسی و نمونه‌برداری از محموله‌ها [7][38]
[23]. نمونه‌های مواد غذایی به طور منظم از بازارها جمع‌آوری شده و در آزمایشگاه‌ها آزمایش می‌شوند تا از مطابقت آنها با استانداردهای ایمنی اطمینان حاصل شود [5][9][24]. علاوه بر این، DMFSD آموزش ایمنی مواد غذایی (مانند برنامه فرد مسئول یا PIC) را الزامی کرده و کمپین‌های آگاهی عمومی را اجرا می‌کند [13][5][2][31][34]
[12][20]. رویکرد دبی با هدف دستیابی به استانداردهای بالای بین‌المللی، افزایش اعتماد مصرف‌کنندگان و شرکای تجاری است [13].
رعایت مقررات: الزامات ضروری برای کسب‌وکارها
اداره یک کسب‌وکار مواد غذایی در دبی به معنای رعایت استانداردهای سختگیرانه است. یکی از مهم‌ترین آنها سیستم HACCP است که مخفف Hazard Analysis and Critical Control Points (تجزیه و تحلیل خطر و نقاط کنترل بحرانی) است [2][34][16]
[18]. صادقانه بگویم، این سیستم تقریباً برای اکثر کسب‌وکارهای مواد غذایی در اینجا – رستوران‌ها، هتل‌ها، کترینگ‌ها، کارخانه‌ها، و غیره – اجباری است [2][18]. این یک سیستم هوشمند و پیشگیرانه است که برای جلوگیری از بروز مشکلات ایمنی مواد غذایی قبل از شروع آنها طراحی شده است [16]
[39]. کسب‌وکارها باید خطرات بالقوه (بیولوژیکی، شیمیایی، فیزیکی) را شناسایی کنند، نقاط بحرانی که کنترل در آنها ضروری است (CCP) را مشخص کنند، محدودیت‌هایی برای این نقاط تعیین کنند، آنها را به طور مداوم نظارت کنند، برنامه‌هایی برای مواقعی که مشکلی پیش می‌آید داشته باشند، عملکرد سیستم را تأیید کنند و سوابق دقیقی را نگهداری کنند [2][16][39]. پیاده‌سازی HACCP فقط برای گرفتن تأییدیه از بازرسان نیست؛ بلکه واقعاً خطرات را کاهش می‌دهد، اعتماد مشتری را جلب می‌کند و به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا کارآمدتر عمل کنند [16][18][39].
فراتر از HACCP، استانداردها و گواهینامه‌های دیگری نیز مهم هستند. ISO 22000 چارچوب گسترده‌تری را برای سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی ارائه می‌دهد که اصول HACCP را در بر می‌گیرد [16]. اگرچه همیشه مانند HACCP اجباری نیست، اما دریافت گواهینامه ISO 22000 نشانه قوی تعهد به استانداردهای بالا است [16]. برای بسیاری از محصولات، گواهینامه حلال ضروری است [1]
[3]
[4]. اگر یک ماده غذایی ادعای حلال بودن دارد و گوشت خوک نیست، به گواهینامه از یک نهاد شناخته شده توسط MoIAT (که بر چارچوب حلال نظارت دارد) نیاز دارد [1][3][4]
[11]
[43]. نهادهای معتبر مانند DCLD شهرداری دبی یا گواهی‌دهندگان بین‌المللی این گواهینامه‌ها را صادر می‌کنند و محصولات دارای گواهی باید نشان رسمی حلال را نمایش دهند [11]
[21]
[22]
[36]
[25][1][3]. آیین‌نامه غذایی شهرداری دبی را برای دستورالعمل‌های عملیاتی دقیق فراموش نکنید [7][2]. برخی محصولات، مانند موادی که با غذا در تماس هستند (FCM)، ممکن است به گواهینامه ECAS از MoIAT نیاز داشته باشند [14][40][38]. و در نهایت، کسب‌وکارهای مواد غذایی معمولاً حداقل به یک کارمند دارای گواهینامه فرد مسئول (PIC) پس از گذراندن آموزش اجباری ایمنی مواد غذایی نیاز دارند [2][34].
نظارت و کنترل: بازرسی‌ها و جریمه‌ها
دبی چگونه از رعایت این قوانین توسط کسب‌وکارها اطمینان حاصل می‌کند؟ از طریق بازرسی‌های دقیق. بازرسان اداره ایمنی مواد غذایی شهرداری دبی بازرسی‌های منظمی را انجام می‌دهند و اغلب سرزده حاضر می‌شوند [13][34]. آنها از انواع مکان‌ها بازدید می‌کنند – رستوران‌ها، هتل‌ها، کارخانه‌ها، سوپرمارکت‌ها، انبارها [7][13][5][31]. در طول بازرسی، آنها همه چیز را به دقت بررسی می‌کنند: تمیزی محل و تجهیزات، نحوه نگهداری و جابجایی مواد غذایی (به ویژه کنترل دما)، بهداشت کارکنان، وضعیت مواد اولیه، صحت برچسب‌ها و تاریخ انقضا، اقدامات کنترل آفات، و اینکه آیا سیستم HACCP به درستی پیاده‌سازی و مستند شده است [13][33][34][31][32][7]. شهرداری دبی اغلب از یک سیستم درجه‌بندی استفاده می‌کند و در زمان‌های شلوغ مانند ماه رمضان بازرسی‌ها را افزایش می‌دهد [13][5][31][32][12].
اگر کسب‌وکاری از مقررات پیروی نکند چه اتفاقی می‌افتد؟ قانون فدرال شماره ۱۰ به مقامات این اختیار را می‌دهد که جریمه‌هایی را اعمال کنند، که شهرداری دبی به صورت محلی آنها را اجرا می‌کند [7][29][6][8][13]. اینها فقط توبیخ‌های ساده نیستند. جریمه‌ها می‌توانند از هشدار و جریمه‌های سنگین تا تعطیلی موقت یا حتی دائمی کسب‌وکار متغیر باشند [13][10][6][15]. در موارد جدی، حبس نیز امکان‌پذیر است [10][6][15]. به عنوان مثال، فروش مواد غذایی تقلبی یا مضر می‌تواند منجر به حبس و جریمه تا ۲ میلیون درهم شود [10][6][8][15]. سروکار داشتن با گوشت خوک یا الکل بدون مجوز می‌تواند منجر به جریمه تا ۵۰۰,۰۰۰ درهم و حبس احتمالی شود [7][29][10][15]. حتی برچسب‌های گمراه‌کننده نیز می‌توانند جریمه‌ای تا ۱۰۰,۰۰۰ درهم در پی داشته باشند [7][29][10][8][15]. تلاش برای ارتکاب جرم، مجازاتی مشابه ارتکاب واقعی آن دارد [6][8].
درک برچسب: قوانین برچسب‌گذاری مواد غذایی امارات
برچسب‌های مواد غذایی اولین خط اطلاعاتی شما و بخش کلیدی ایمنی هستند. امارات قوانین مفصلی دارد که عمدتاً بر اساس استانداردهای GSO مانند GSO 9 است تا اطمینان حاصل شود که برچسب‌ها واضح و دقیق هستند [28][24]
[37][26][27]. یک الزام مطلق؟ عربی. تمام مواد غذایی بسته‌بندی شده که در اینجا فروخته می‌شوند، به اطلاعات برچسب به زبان عربی نیاز دارند [28][1][3]
[30][6][37]. شما اغلب برچسب‌های دوزبانه (عربی/انگلیسی) را می‌بینید که مشکلی ندارد، اما متن عربی باید موجود و دقیق باشد [28][1][3][30][37][3]. گاهی اوقات، اطلاعات عربی را می‌توان از طریق یک برچسب اضافه کرد، اما باید محکم باشد، قبل از صادرات چسبانده شود، تمام جزئیات مورد نیاز را شامل شود و با برچسب اصلی مغایرت نداشته باشد [28][1][3][30].
خب، چه اطلاعاتی باید روی برچسب باشد؟ شما به نام محصول، نام تجاری، فهرستی از مواد تشکیل‌دهنده (به ترتیب نزولی وزن، شامل آب اضافه شده و مشخص کردن منشأ چربی حیوانی)، محتوای خالص در واحدهای متریک، کشور مبدأ (بدون اختصار!)، و جزئیات تولیدکننده/بسته‌بندی‌کننده/توزیع‌کننده (اغلب شامل واردکننده محلی) نیاز دارید [28][1][3][4][30][6][37][26]. نکته بسیار مهم این است که تاریخ تولید و انقضا باید به وضوح روی خود بسته چاپ شود، نه فقط یک برچسب، و بسته به ماندگاری محصول، فرمت خاصی داشته باشد [1][4][28]. دستورالعمل‌های نگهداری و شماره لات برای قابلیت ردیابی نیز مورد نیاز است [3][30][37].
اطلاعات تغذیه‌ای عموماً اجباری است (بر اساس GSO 2233)، که انرژی، پروتئین، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها را پوشش می‌دهد [28][3][4][30][37]. همچنین یک سیستم داوطلبانه \"چراغ راهنما\" برای نشان دادن سطوح بالا/متوسط/پایین برخی مواد مغذی وجود دارد، اگرچه اجرای اجباری آن کند بوده است [38]. نکته بسیار مهم این است که آلرژن‌های رایج باید اعلام شوند – مانند گلوتن، آجیل، شیر، سویا، ماهی، تخم‌مرغ و غیره [28][26]. اشتباه در این مورد یک خطای رایج در برچسب‌گذاری است [4]. قوانین خاصی نیز اعمال می‌شود: محصولات گوشت خوک باید به وضوح مشخص شوند [1][3]، اقلام دارای گواهی حلال به لوگو نیاز دارند [3]، ادعاهای بهداشتی نیازمند تأیید قبلی هستند [30][6]، و مواد غذایی برای رژیم‌های خاص یا غذای حیوانات خانگی الزامات خاصی دارند [30][26][1][37][38]. حتی خود بسته‌بندی نیز باید مطابقت داشته باشد، به ویژه موادی که با غذا در تماس هستند (FCM) [3][14].
حمایت از مصرف‌کنندگان: آگاهی‌بخشی و کانال‌های گزارش‌دهی
مقامات فقط قوانین وضع نمی‌کنند؛ آنها همچنین برای توانمندسازی مصرف‌کنندگان تلاش می‌کنند. اداره ایمنی مواد غذایی شهرداری دبی به طور فعال کمپین‌های آگاهی عمومی را اجرا می‌کند [13][20]. با استفاده از کارگاه‌ها، رسانه‌های اجتماعی و اطلاعیه‌ها، به ویژه در طول رویدادهایی مانند ماه رمضان، آنها به مردم در مورد نگهداری ایمن مواد غذایی، درک برچسب‌ها، کاهش ضایعات و بهداشت عمومی آموزش می‌دهند [13][5][31][12][7][34]. هدف، ایجاد یک فرهنگ قوی ایمنی مواد غذایی در بین همه – کسب‌وکارها و عموم مردم – است [13][31][32][42].
اگر با مشکلی مواجه شدید چه باید کرد؟ کانال‌های مشخصی برای گزارش مشکلات ایمنی مواد غذایی وجود دارد. تماس اصلی خط تلفن شهرداری دبی: 800900 است [5][9][12]
[35]
[41]. این خط به صورت ۲۴ ساعته برای نگرانی‌های مربوط به کیفیت مواد غذایی، مسمومیت غذایی مشکوک یا تخلفاتی که ممکن است در رستوران‌ها یا مغازه‌ها مشاهده کنید، در دسترس است [5][9][12][35][41]. اغلب می‌توانید مشکلات را از طریق ایمیل نیز گزارش دهید [35][41]. شکایات به طور جدی پیگیری می‌شوند؛ اداره ایمنی مواد غذایی با جمع‌آوری اطلاعات، در صورت مشکوک بودن به مسمومیت غذایی با مشارکت احتمالی بیمارستان‌ها، و بازرسی از کسب‌وکار مربوطه، تحقیق می‌کند [9][41]. اگر تخلفی تأیید شود، اقدامات لازم انجام خواهد شد [13][9]. برای مسائل گسترده‌تر حقوق مصرف‌کننده، می‌توانید با اداره اقتصاد و گردشگری دبی (DET) تماس بگیرید، و برای نگرانی‌های مربوط به داروها، وزارت بهداشت و پیشگیری (MoHAP) خط تلفن مخصوص خود را دارد [35]. این سیستم‌های گزارش‌دهی برای مشارکت مصرف‌کنندگان در حفظ استانداردهای بالای ایمنی مواد غذایی دبی حیاتی هستند [9][41].
رایگان امتحان کنید