کشف دبی: چگونه به سادگی در قلب امارات جا بیفتید؟
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
39
نمایش منابع در متن
En Wikipedia
Investindubai Gov
Difc
Mediaoffice
Propertymonitor
Dubaieye1038
Tfiworld
Deloitte
Gulfbusiness
Zawya
Dxbinteract
Documents1 Worldbank
Globalmediainsight
Globalpropertyguide
Mediaoffice
Imarcgroup
Mediaoffice
Roadgenius
Emiratesnbdresearch
Kpmg
Savills
Difc
Kenresearch
Investindubai Gov
Us Weareaspire
Uaetaxgpt
Newsroom Mastercard
Globalbusinessoutlook
Focus-economics
Emiratesnbdresearch
Wam
Dubaicustoms Gov
Centralbank
Wam
Arabianbusiness
Pwstg02 Blob Core Windows
Data Worldbank
Departer
Gulfbusiness
خب، داری به دبی نقل مکان می‌کنی؟ این فوق‌العاده‌ست! خودت رو برای یک ماجراجویی در شهری آماده کن که با ترکیب جاه‌طلبی‌های آینده‌نگرانه و سنت‌های ریشه‌دارش چشم‌ها رو خیره می‌کنه
[4]
[7]
[13]. اینجا مکانیه که بیش از ۲۰۰ ملیت گرد هم میان و یک بافت چندفرهنگی واقعاً منحصربه‌فرد ایجاد می‌کنن[13]
[14]
[20]. اما بیا صادق باشیم، نقل مکان به هر جای جدیدی با خودش کلی سوال و شاید کمی سردرگمی به همراه داره[4]
[11]
[15]. این راهنما اینجاست تا از بین این همه هیاهو، نکات عملی و کاربردی رو مستقیماً از درک فرهنگ، قوانین دبی و واقعیت‌های روزمره زندگی مهاجران ارائه بده و بهت کمک کنه تا به آرامی جا بیفتی
[1][4][11]
[39].
درک پایه‌ها: فرهنگ و اصول قانونی دبی
برای اینکه واقعاً در دبی احساس راحتی کنی، خوبه که ارزش‌های اصلی و چارچوب قانونی اون رو درک کنی[1][4][11][39]. فرهنگ دبی عمیقاً تحت تأثیر ارزش‌های اسلامی و سنت‌های عربی قرار داره و اهمیت زیادی برای خانواده، احترام (به‌ویژه به بزرگ‌ترها)، مهمان‌نوازی، وقار شخصی و حیا قائله[4][39]. با وجود ریشه‌های سنتی، دبی با چندفرهنگی بودنش شکوفا شده و مدارا، جنبه کلیدی زندگی در میان مردمی از بیش از ۲۰۰ پیشینه مختلفه[11][13][14][20]. پذیرش این تنوع، بخشی از تجربه است[11][13][14].
از نظر قانونی، امارات متحده عربی سیستم منحصربه‌فردی داره که ترکیبی از حقوق مدنی (تحت تأثیر قوانین مصر و فرانسه)، قوانین شریعت اسلامی (به‌ویژه برای مسائل خانوادگی مانند ازدواج، طلاق و ارث) و عناصری از کامن لا، به‌خصوص در مناطق آزاد متعددشه[1]
[27]
[28]. قانون اساسی امارات متحده عربی، قانون برتره و روابط بین دولت فدرال و امارت‌های جداگانه رو هدایت می‌کنه[1][28]. در حالی که قوانین فدرال در سراسر کشور اعمال می‌شن، دبی در برخی زمینه‌ها خودمختاری داره[28]
[34]. برای مهاجران ضروریه که به این قوانین محلی احترام بذارن[1]
[26]. اصلاحات اخیر، به‌ویژه در مورد قوانین احوال شخصیه غیرمسلمانان برای ازدواج و طلاق، با هدف سازگارتر کردن محیط قانونی برای جامعه بزرگ مهاجران انجام شده
[21].
رمزگشایی زندگی روزمره: آداب معاشرت و قوانین رفتاری ضروری
برای اینکه زندگی روزمره‌ات رو به آرامی پیش ببری، باید از آداب و رسوم محلی و قوانین رفتاری آگاه باشی، که نشان‌دهنده تأکید بر احترام به فرهنگ محلی و ارزش‌های اسلامیه[1]
[6]
[29]
[30]. در مورد پوشش، رعایت حیا در مکان‌های عمومی مثل مراکز خرید یا ادارات دولتی کلیدیه – یعنی پوشاندن شانه‌ها و زانوها هم برای مردان و هم برای زنان[1][6][11][30][39]. لباس شنا برای سواحل و استخرها مناسبه، اما فقط به همون مکان‌ها محدودش کن[1][7]
[25][30]. به‌طور کلی، بهتره از پوشیدن لباس‌های خیلی باز خودداری کنی[6][11][30].
هنجارهای رفتار عمومی هم با بسیاری از کشورهای غربی متفاوته. ابراز محبت در ملاء عام، مثل بوسیدن یا بغل کردن، عموماً توصیه نمی‌شه و می‌تونه توهین‌آمیز تلقی بشه[1][6][7][11]. حفظ سطح صدای محترمانه و خودداری از رقصیدن در مکان‌های عمومی خارج از مکان‌های مجاز، مورد انتظاره[6][29]. هنگام عکاسی، همیشه اجازه بگیر، به‌خصوص موقع عکاسی از افراد، به‌ویژه زنان[6][29]. کارهای ساده‌ای مثل آشغال نریختن یا تف نکردن هم اجرا می‌شه[6][29].
احترام به اعمال مذهبی بسیار مهمه[30]. در طول ماه مبارک رمضان، غیرمسلمانان باید به نشانه احترام، از خوردن، آشامیدن یا سیگار کشیدن در ملاء عام در ساعات روزه‌داری خودداری کنن[1][6][25][30]. حواست به پنج نوبت نماز روزانه باشه، چون ممکنه برخی فعالیت‌ها برای مدت کوتاهی متوقف بشن[29]. نکته بسیار مهم اینه که هرگز از دین (به‌ویژه اسلام) یا دولت انتقاد نکنی، چون این کار اکیداً ممنوعه و عواقب جدی داره[6][30].
در مورد الکل، غیرمسلمانان می‌تونن اون رو در هتل‌ها، بارها و کلاب‌های مجاز مصرف کنن، اما مستی در ملاء عام غیرقانونیه[6][29][30]. برای خرید الکل برای مصرف در خانه، نیاز به مجوز داری[6]. امارات متحده عربی سیاست تحمل صفر در برابر مواد مخدر رو اجرا می‌کنه، با مجازات‌های شدید برای داشتن، مصرف یا قاچاق – حتی مقادیر ناچیز هم می‌تونه منجر به پیگرد قانونی بشه[25][26][30]. در آخر، حرکات کوچک در ارتباطات اهمیت دارن؛ هنگام دادن یا گرفتن وسایل یا پول از دست راستت استفاده کن[39]. یادگیری عبارات ابتدایی عربی مثل «مرحبا» (Hello) و «شکراً» (Thank you) تأثیر زیادی در نشان دادن احترام داره[4][7][11][39].
پیمایش سیستم: ویزاها، کارت‌های شناسایی و بروکراسی
مرتب کردن مدارک رسمی‌ات یک قدم حیاتی برای جا افتادن در دبی است[1][7]
[19]
[22]. مگر اینکه شهروند امارات باشی، برای زندگی طولانی‌مدت در اینجا به ویزای اقامت معتبر نیاز داری[1]
[38][19]. بیشتر مهاجران این ویزا رو از طریق کارفرماشون می‌گیرن که به عنوان اسپانسر (کفیل) اون‌ها عمل می‌کنه و معمولاً فرآیند درخواست رو انجام می‌ده[19][22]. راه‌های دیگه شامل ویزای سرمایه‌گذاری، ویزای مالکیت ملک، اسپانسرشیپ خانوادگی (که در اون یک مقیم، همسر، فرزندان یا والدینش رو اسپانسر می‌کنه) و ویزای طلایی (Golden Visa) که به طور فزاینده‌ای محبوب شده و اقامت ۵ یا ۱۰ ساله رو به سرمایه‌گذاران، کارآفرینان، متخصصان ماهر و سایر افراد واجد شرایط بدون نیاز به اسپانسر سنتی ارائه می‌ده[1][19][22]
[37][38].
ویزاهای اسپانسری استاندارد معمولاً یک تا سه سال اعتبار دارن، در حالی که ویزاهای طلایی مدت طولانی‌تری رو ارائه می‌دن[38]. یادت باشه، اعتبار ویزای افراد تحت تکفل نمی‌تونه از اعتبار ویزای اسپانسرشون بیشتر باشه[38]. یک قانون کلیدی، محدودیت ۱۸۰ روزه است: اگه بیش از ۱۸۰ روز متوالی خارج از امارات بمونی، ویزای اقامتت عموماً باطل می‌شه، هرچند استثناها و مجوزهای خاصی هم وجود داره[38].
وقتی اقامت گرفتی، گرفتن کارت شناسایی امارات (Emirates ID) اجباریه[38][26]
[33]. این کارت که توسط اداره فدرال هویت و شهروندی (ICP) صادر می‌شه، مدرک شناسایی اصلی تو در اماراته، برای دسترسی به بسیاری از خدمات لازمه و قانوناً باید همراهت باشه[26][38]. فرآیند گرفتن یا تمدید ویزا (برای افراد ۱۸ سال به بالا) معمولاً شامل آزمایش‌های آمادگی پزشکی (غربالگری برای بیماری‌های خاص) و بررسی‌های امنیتی می‌شه[25][38]. اگه خانواده‌ات رو اسپانسر می‌کنی، با مدارک تایید شده لازم مثل گواهی ازدواج و تولد آماده باش[22][38].
سر و کار داشتن با بروکراسی ممکنه پیچیده به نظر برسه، اما دولت بسیاری از فرآیندها رو آنلاین کرده[22]
[35]
[36]. با وب‌سایت‌های رسمی مثل پورتال دولت امارات (u.ae)، وب‌سایت ICP[37] و اپلیکیشن‌هایی مثل UAE Pass برای امضای دیجیتال
[31] و اپلیکیشن ICP UAE Smart[37] آشنا شو. این ابزارها بهت کمک می‌کنن تا درخواست‌ها رو پیگیری کنی و اطلاعات پیدا کنی[31][33]. برای کارهای حضوری، مراکز مجاز «Amer» در دبی یا مراکز تایپ می‌تونن در مورد درخواست‌ها کمک کنن[33]. تمام مدارک مهمت – پاسپورت‌ها، ویزاها، کارت‌های شناسایی، قراردادها، گواهی‌های تایید شده – رو هم به صورت دیجیتال و هم فیزیکی، با دقت سازماندهی کن. و راستش رو بخوای؟ گاهی اوقات فرآیندها زمان‌بر هستن، پس صبر و پشتکار داشته باش
[2]
[23].
ساختن جامعه خود در دبی: شبکه‌سازی و پشتیبانی
نقل مکان به یک جای جدید اولش می‌تونه احساس تنهایی به همراه داشته باشه، به‌خصوص دور از خانه[7][13][14]. تلاش برای ساختن یک شبکه اجتماعی و حرفه‌ای فقط خوب نیست – بلکه برای راحت‌تر کردن دوران گذار و احساس واقعی جا افتادن در دبی ضروریه[7][13][14]. خبر خوب؟ دبی یک جامعه مهاجر بسیار بزرگ و پرجنب‌وجوش داره که پیدا کردن گروه خودت رو راحت‌تر می‌کنه
[12][13][15].
دنبال گروه‌های مهاجران آنلاین بگرد – پلتفرم‌هایی مثل Meetup، گروه‌های مختلف فیسبوک (عبارت «Expats in Dubai» رو جستجو کن) و سازمان‌هایی مثل Internations پر از فعالیت‌ها و رویدادهایی هستن که برای ملیت‌ها، حرفه‌ها یا علایق مختلف طراحی شدن[12][13][14][20]
[24]. پرداختن به سرگرمی‌ها یک راه فوق‌العاده دیگه برای ارتباط برقرار کردنه. به یک تیم ورزشی، کلاس تناسب اندام، باشگاه کتاب‌خوانی ملحق شو یا برای هدفی که برات مهمه داوطلب شو؛ حتماً با افراد همفکر آشنا می‌شی[11][12][13][14].
قدرت حضور پیدا کردن رو دست‌کم نگیر. در گردهمایی‌های اجتماعی، رویدادهای شبکه‌سازی حرفه‌ای، کارگاه‌ها، جشنواره‌های فرهنگی شرکت کن – دبی همیشه یه چیزی برای انجام دادن داره[12][13][14][20][24]. محل کارت هم یک نقطه شروع طبیعیه؛ با همکارانت روابط ایجاد کن و به رویدادهای اجتماعی شرکت ملحق شو[14]. کلید کار اینه که فعال باشی. منتظر نمون تا مردم به سراغت بیان؛ گفتگوها رو شروع کن، اطلاعات تماس رد و بدل کن و پیگیری کن[14][20]. اگه خانواده داری و به اینجا نقل مکان می‌کنی، ارتباط از طریق رویدادهای مدرسه، گروه‌های والدین یا فعالیت‌های اجتماعی راهی عالی برای ساختن یک سیستم پشتیبانیه
[18].
استراتژی‌های عملی برای جا افتادن
خب، بیا در مورد مسائل عملی صحبت کنیم – مدیریت پولت و تنظیم رویکردت بر اساس موقعیتت[7]
[8][15][22]. بودجه‌بندی حیاتیه. بزرگترین هزینه‌ات احتمالاً اجاره‌بها خواهد بود، پس در مورد محله‌های مقرون‌به‌صرفه مثل اینترنشنال سیتی (International City)، دیره (Deira)، النَهده (Al Nahda) یا جمیرا ویلیج سرکل (JVC) تحقیق کن[8]
[17]. اگه مجردی، اشتراک گذاشتن محل اقامت می‌تونه به طور قابل توجهی هزینه‌ها رو کاهش بده[8]. به حمل‌ونقل هم فکر کن؛ مترو، اتوبوس‌ها و ترامواهای دبی کارآمد هستن (یک نول کارت (Nol card) بگیر!)، و استفاده از خودروی اشتراکی یا استفاده هوشمندانه از اپلیکیشن‌های تاکسی اینترنتی می‌تونه در پول صرفه‌جویی کنه[7]
[9]
[10].
غذا خوردن بیرون سریعاً هزینه‌ها رو بالا می‌بره، پس آشپزی در خانه یک حرکت مقرون‌به‌صرفه‌ست
[5][7][10]. از هایپرمارکت‌هایی مثل کارفور (Carrefour)، لولو (Lulu) یا یونیون کوپ (Union Coop) برای قیمت‌های بهتر خرید کن، مواد غیرفاسدشدنی رو به صورت عمده بخر و حواست به تخفیف‌ها باشه[5][8][10]. مراقب قبوض آب و برق باش، به‌خصوص کولر گازی در تابستان – وقتی از وسایل استفاده نمی‌کنی خاموششون کن[8][9]. فعالیت‌های رایگان مثل پارک‌ها و سواحل رو کشف کن، یا از اپلیکیشن‌های تخفیف برای سرگرمی استفاده کن[9]. در طول رویدادهای فروش بزرگ هوشمندانه خرید کن و برای مبلمان یا لباس به وسایل دست دوم باکیفیت فکر کن[5][9][10]. مهم‌تر از همه، یک بودجه ایجاد کن، هزینه‌هات رو پیگیری کن و یک صندوق اضطراری بساز (هدف ۳ تا ۶ ماه هزینه‌ها باشه)[5][8][9][10][17].
اگه خانواده داری، زودتر تحقیق در مورد مدارس رو شروع کن – هزینه‌ها و در دسترس بودن بسیار متفاوته[17]. مطمئن شو که بیمه درمانی جامع داری، که معمولاً توسط کارفرما ارائه می‌شه[17]. برای پشتیبانی و مشاوره با سایر خانواده‌های مهاجر از طریق مدارس یا گروه‌های اجتماعی ارتباط برقرار کن[18]. متخصصان مجرد باید روی ساختن شبکه‌های اجتماعی و حرفه‌ای تمرکز کنن[7][20][24]. مسکن اشتراکی اغلب یک انتخاب عملی و اجتماعیه[8]. با پیوستن به گروه‌های مبتنی بر علایقت، صحنه اجتماعی پرجنب‌وجوش دبی رو کشف کن[12].
شناخت حقوق اولیه‌ات به عنوان یک مقیم
به عنوان یک مقیم در دبی، تو حقوقی داری که تحت قانون اساسی امارات و قوانین مختلف محافظت می‌شه[27]. هر کسی حق محاکمه عادلانه داره، و اگه عربی صحبت نمی‌کنی خدمات ترجمه ارائه می‌شه
[16][27]. تو حق داشتن وکیل رو داری، از جمله وکیل تسخیری در صورت نیاز[16]. حقوق کارمندان در مورد قراردادها، ساعات کاری و اختلافات در قانون کار امارات مشخص شده، و تبعیض در محیط کار ممنوعه[1].
دسترسی به خدمات درمانی اجباریه، و کارفرماها قانوناً موظف به ارائه بیمه درمانی هستن[17]. تو همچنین حق دسترسی به خدمات دولتی رو داری، که اغلب از طریق پورتال‌های آنلاین و کارت شناسایی اماراتت تسهیل می‌شه[31][38][26]. یادت باشه، درک حقوقت با درک مسئولیت‌هات برای رعایت قوانین و مقررات محلی همراهه[1][16]. وب‌سایت‌های رسمی دولتی منابع ارزشمندی برای اطلاعات قانونی هستن
[3][27][31]
[32][38].
رایگان امتحان کنید