امنیت مالی شما در دبی: کشف پشتوانه‌های پنهان و استراتژی‌های هوشمندانه
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
29
نمایش منابع در متن
Digitaldubai
Difc
Mediaoffice
Propertymonitor
Dubai
Tfiworld
Deloitte
Gulfbusiness
Zawya
Dxbinteract
Globalmediainsight
Cavenwellgroup
Economymiddleeast
Amerquickplus
Globalpropertyguide
Imarcgroup
Tradingeconomics
Mediaoffice
Roadgenius
Kpmg
Difc
Kenresearch
Dsc Gov
Investindubai Gov
Globalbusinessoutlook
Dubaicustoms Gov
Centralbank
Departer
Gulfbusiness
پیمایش در چشم‌انداز مالی به عنوان یک مهاجر در دبی، فرصت‌ها و چالش‌های منحصربه‌فردی را به همراه دارد. در حالی که این شهر محیطی پویا ارائه می‌دهد، درک شبکه‌های ایمنی مالی موجود برای ثبات بسیار حیاتی است
[16]
[20]. شاید در مورد طرح «از دست دادن غیرارادی شغل» (ILOE) شنیده باشی، که مزیت اصلی رسمی بیکاری برای بسیاری محسوب می‌شود
[24]. با این حال، این مقاله عمیق‌تر به سایر پشتوانه‌های مالی ضروری می‌پردازد: «پاداش پایان خدمت» (EOSG) که قانوناً الزامی است، واقعیت رفاه اجتماعی محدود برای مهاجران، حمایت اجتماعی بالقوه، و اینکه چرا برنامه‌ریزی مالی شخصی قوی برای هر کسی که اینجا کار می‌کند کاملاً حیاتی است. شناخت کامل این عناصر به تو قدرت می‌دهد تا آینده مالی امنی در دبی بسازی
[5]
[10].
سنگ بنا: درک پاداش پایان خدمت (EOSG)
پاداش پایان خدمت یا EOSG را به عنوان یک ستون مالی کلیدی برای مهاجران بخش خصوصی در امارات متحده عربی در نظر بگیر
[2]
[4]
[11]
[13]. دقیقاً چیست؟ این یک پرداخت یکجا است که طبق قانون کار امارات (فرمان قانون فدرال شماره ۳۳ سال ۲۰۲۱) الزامی شده و کارفرمای تو باید هنگام پایان کارت به تو پرداخت کند[2][11][13]. هدف آن دوگانه است: تأمین امنیت مالی پس از پایان کار و قدردانی از خدمات متعهدانه تو[2][11][13]. این بخش اساسی از بسته استخدامی در اینجا است[4].
خب، چه کسانی این پرداخت را دریافت می‌کنند؟ به طور کلی، کارگران خارجی تمام‌وقت که حداقل یک سال خدمت مستمر را به پایان رسانده‌اند، واجد شرایط هستند
[28]
[3][4]
[6][11][13]. اگر کمتر از یک سال کامل کار کرده باشی، متأسفانه واجد شرایط دریافت پاداش نخواهی بود[2][3][13]. نکته مهم این است که اتباع امارات و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس معمولاً EOSG دریافت نمی‌کنند زیرا معمولاً تحت پوشش طرح‌های بازنشستگی جداگانه‌ای قرار دارند[2][13]. همچنین، قراردادهای موقت کوتاه‌تر از یک سال مستثنی هستند[28].
چند نکته مهم دیگر: کارفرمای تو باید EOSG (و هرگونه تسویه حساب نهایی دیگر) را ظرف ۱۴ روز پس از پایان قراردادت پرداخت کند[2][3][13]. آنها مجازند هر پولی را که ممکن است به آنها بدهکار باشی، مستقیماً از این پرداخت کسر کنند[3][13]. جالب اینجاست که قانون کار جدید (از فوریه ۲۰۲۲) به طور کلی تمایزات قدیمی در محاسبه بر اساس اینکه آیا استعفا داده‌ای یا اخراج شده‌ای را حذف کرده و مسائل را برای قراردادهای تحت پوشش خود ساده‌تر کرده است
[8][4][11]. با این حال، اخراج به دلیل سوء رفتار فاحش می‌تواند بر استحقاق تو تأثیر بگذارد[11]. برای افرادی که قراردادهای پاره‌وقت یا اشتراک شغلی دارند، پاداش به طور متناسب بر اساس ساعات کار محاسبه می‌شود[28][3]. در نهایت، اگر در مرکز مالی بین‌المللی دبی (DIFC) کار می‌کنی، سیستم متفاوتی به نام DEWS (طرح پس‌انداز محل کار کارمندان DIFC) جایگزین EOSG می‌شود که شامل مشارکت‌های ماهانه کارفرما در یک طرح پس‌انداز است
[19]. برخی از شرکت‌های سرزمین اصلی نیز ممکن است به جای EOSG سنتی، طرح‌های پس‌انداز تأیید شده مشابهی ارائه دهند[2].
رفاه اجتماعی دولتی: درک محدودیت‌ها برای مهاجران
وقتی به شبکه‌های ایمنی فکر می‌کنی، طبیعی است که در مورد رفاه اجتماعی دولتی کنجکاو شوی. امارات متحده عربی هم در سطح فدرال، تحت مدیریت وزارت توسعه جامعه (MoCD)، و هم در دبی از طریق اداره توسعه جامعه (CDA) سیستم‌هایی دارد
[1]
[12]
[27]. این نهادها اشکال مختلفی از کمک را ارائه می‌دهند[1][12]. با این حال، بخش حیاتی برای مهاجران اینجاست: واجد شرایط بودن برای این برنامه‌های با بودجه دولتی به طور قاطع به اتباع اماراتی مقیم کشور محدود می‌شود[1]
[9].
قانون فدرال حمایت ماهانه برای دسته‌های خاصی از شهروندان مانند بیوه‌ها، سالمندان، افراد معلول و خانواده‌های زندانیان را مشخص می‌کند[27]. یک بازسازی اساسی در سال ۲۰۲۲ حتی حمایت از شهروندان بیکار، مسکن و یارانه‌ها را گسترش داد[1]. CDA دبی نیز مزایایی مانند کمک به هزینه‌های زندگی، هزینه‌های پزشکی یا تحصیلی و پول نقد اضطراری ارائه می‌دهد، اما باز هم، عمدتاً برای اتباع[1][12]. استثنائات بسیار خاص و محدودی وجود دارد که یک مهاجر ممکن است به طور غیرمستقیم از آن بهره‌مند شود، مانند یک زن اماراتی که تحت شرایط سخت با یک غیر تبعه ازدواج کرده است، یا برخی بیوه‌ها/مطلقه‌های اماراتی همسران خارجی[1]. نکته کلیدی؟ برای اکثریت قریب به اتفاق مهاجرانی که با بیکاری مواجه هستند، برنامه‌های رفاه اجتماعی دولتی به طور کلی یک شبکه ایمنی مالی مستقیم نیستند[1][9].
حمایت اجتماعی و سازمان‌های مردم‌نهاد: بررسی کمک‌های بالقوه
با توجه به دامنه محدود رفاه رسمی برای مهاجران، در مورد گروه‌های اجتماعی و سازمان‌های غیردولتی (NGO) چطور؟ آیا آنها می‌توانند این شکاف را پر کنند[1][9]؟ گاهی اوقات بله، اما مدیریت انتظارات مهم است. حمایت از این منابع اغلب محدود است و بیشتر بر تأمین نیازهای اولیه مانند کمک به اجاره، قبوض آب و برق، غذا یا هزینه‌های بازگشت به کشور متمرکز است، نه پرداخت‌های مداوم بیکاری
[17]. این کمک‌ها اغلب برای شرایط خاص یا آستانه‌های درآمد پایین هدف‌گذاری می‌شوند[17].
چندین موسسه خیریه در دبی با هدف کمک به نیازمندان فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال، «انجمن دارالبر» به کمک به مهاجران کم‌بضاعت مالی که معیارهای آنها را برآورده می‌کنند، اشاره می‌کند و اغلب بر ملزومات برای افراد کم‌درآمد با اقامت معتبر تمرکز دارد[17]. «انجمن بیت‌الخیر» نیز برای حمایت از خانواده‌ها و افراد نیازمند فعالیت می‌کند[17]. «بنیاد زنان و کودکان دبی» به طور خاص به قربانیان سوءاستفاده کمک می‌کند[12]. برخی سازمان‌ها بیشتر بر قابلیت اشتغال تمرکز دارند، مانند Evolvin' Women یا Education For Employment (EFE)، که آموزش و پشتیبانی کاریابی ارائه می‌ده دهند
[25]
[23]. به یاد داشته باش همیشه اعتبار و خدمات دقیق ارائه شده توسط هر سازمانی را قبل از مراجعه به آنها تأیید کنی[17]. سفارت یا کنسولگری کشور خودت ممکن است کمک اضطراری یا اطلاعات محدودی ارائه دهد، اما معمولاً قابل توجه نیست[17]. شبکه‌های شخصی غیررسمی – دوستان، ارتباطات اجتماعی – نیز می‌توانند منبع کمک یا مشاوره موقت باشند، اگرچه این به شدت به شرایط فردی بستگی دارد
[7].
حفاظت پیشگیرانه: برنامه‌ریزی مالی شخصی بسیار مهم است
خب، قابل اعتمادترین شبکه ایمنی چیست؟ صادقانه بگویم، شبکه‌ای است که خودت از طریق برنامه‌ریزی مالی شخصی پیشگیرانه می‌سازی[5][10]
[14]. با توجه به اینکه حمایت رسمی فراتر از ILOE و EOSG برای مهاجران محدود است و اقامت اغلب به اشتغال گره خورده است، کنترل امور مالی نه تنها توصیه می‌شود – بلکه ضروری است[10][16]. آن را به عنوان خط دفاعی اصلی خودت در برابر از دست دادن غیرمنتظره شغل یا مشکلات مالی در نظر بگیر[5].
در اینجا استراتژی‌های کلیدی وجود دارد که هر مهاجری در دبی باید در نظر بگیرد:
•
ایجاد صندوق اضطراری: این غیرقابل مذاکره است. هدف‌گذاری کن تا معادل ۳-۶ ماه هزینه‌های ضروری زندگی را در یک حساب با دسترسی آسان پس‌انداز کنی[5][7][14]
[21]. برخی کارشناسان حتی یک پشتوانه بزرگتر ۶-۱۲ ماهه را توصیه می‌کنند، به خصوص با در نظر گرفتن هزینه‌های بالقوه بازگشت به کشور در صورت از دست دادن شغل[10]. این صندوق، شاهرگ حیاتی تو در دوران بیکاری است[5][7].
•
بودجه‌بندی دقیق: دقیقاً بدان پولت کجا می‌رود. هزینه‌هایت را با دقت پیگیری کن، زمینه‌هایی را برای کاهش هزینه‌ها شناسایی کن (مانند اشتراک‌های غیرضروری یا غذا خوردن مکرر در بیرون) و قبوض ضروری را در اولویت قرار بده[7][14]
[29][10][21]. یک بودجه شفاف در زمانی که درآمد متوقف یا کاهش می‌یابد، بسیار مهم است[7][14].
•
بیمه را در نظر بگیر: اگرچه بالقوه پرهزینه است، بیمه حمایت از درآمد می‌تواند در صورتی که به دلیل بیماری یا آسیب‌دیدگی قادر به کار نباشی، یک شبکه ایمنی ارائه دهد[5]. همیشه اطمینان حاصل کن که بیمه درمانی اجباری‌ات فعال باقی می‌ماند، و در صورت پایان پوشش کارفرما، به طور بالقوه به یک طرح خصوصی تغییر وضعیت بده
[18]
[26].
•
پس‌انداز و سرمایه‌گذاری بلندمدت: از محیط بدون مالیات در دبی برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری بخش خوبی از درآمدت استفاده کن (هدف‌گذاری برای ۲۰-۳۰٪ اغلب پیشنهاد می‌شود)[10][14][29]. برای آینده‌ات فراتر از دبی برنامه‌ریزی کن، با در نظر گرفتن مستمری‌های خارج از کشور یا سایر سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت[14]
[22].
رایگان امتحان کنید