در دبی چه نگوییم و چه کار نکنیم: رازهای یک سفر بی‌دردسر!
۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
کپی لینک
منابع
36
نمایش منابع در متن
Heritageexpress
En Wikipedia
Emiratitimes
Dubaiculture Gov
Ibnbattutamall
U
Uaestories
Focus Hidubai
Alshindagha Dubaiculture Gov
Tourdubaidesertsafari
Dictionary Cambridge
Uaestories
Dubaitaliaexperiences
Collinsdictionary
Vocabulary
En Wikipedia
Omartourism
Remofirst
Blog Remitly
Thewomenwave
Gokite
Amazing-dubai
Artsandculture Google
Kharchoufa
Holidify
Blog Remitly
Dxbnewsnetwork
Dubaitripguides
Blog Daytoday
En Wikipedia
En Wikipedia
Wam
Sites Udel
Adtt Dct Gov
Luxuryandboutiquehotels
Beachcombertours
دبی ترکیبی جذاب رو به نمایش می‌گذاره – یک مرکز جهانی پرجنب‌وجوش که عمیقاً در سنت اسلامی و فرهنگ اماراتی ریشه داره
[1]
[9]
[31]. چه برای بازدید به اینجا اومده باشی، چه در حال نقل مکان به اینجا باشی، یا همین الان اینجا رو خونه خودت بدونی، درک انتظارات محلی در مورد حریم خصوصی و موضوعات حساس گفتگو فقط یک امر مودبانه نیست؛ بلکه ضروریه
[2]
[26]. دبی، با اینکه اغلب نسبت به همسایگانش راحت‌تر به نظر می‌رسه، همچنان استانداردهای خاصی برای رفتار عمومی که منعکس‌کننده میراثشه، حفظ می‌کنه[2]
[10][31]. رعایت نکردن این موارد می‌تونه چیزی فراتر از یک لحظه ناخوشایند باشه؛ می‌تونه باعث رنجش واقعی بشه یا حتی با مشکلات قانونی جدی مثل جریمه، زندان یا اخراج مواجهت کنه[1][2]
[35]
[23]. این راهنما تو رو با قوانین حیاتی آشنا می‌کنه، با تمرکز بر حریم خصوصی – به خصوص در مورد عکاسی – و اینکه چطور محترمانه در مورد موضوعات بالقوه تابو صحبت کنی[2]
[3]
[24]. تلاش آگاهانه برای درک این مرزها، کلید یک تجربه روان و مثبت در دبی هست[10][31].
حفظ حریم خصوصی: عکاسی و فضای شخصی در دبی
در امارات متحده عربی، به حریم خصوصی شخصی ارزش زیادی داده می‌شه، و این موضوع به طور قابل توجهی به زندگی عمومی و تعاملات هم کشیده می‌شه
[8]
[13][31]. درک این مرزها، به ویژه در مورد عکاسی و فضای شخصی، برای جلوگیری از رنجش و مشکلات قانونی حیاتیه
[14]
[15]. بهش این‌طوری نگاه کن که یک جنبه اساسی برای نشون دادن احترام در فرهنگ محلیه.
عکاسی شاید یکی از حساس‌ترین حوزه‌هایی باشه که نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی در اون به شدت مطرح می‌شه[3][9][14]. قانون طلایی چیه؟ گرفتن عکس یا فیلم از افراد در مکان‌های عمومی یا خصوصی بدون اجازه واضح و صریح اونها غیرقانونیه[2][3][8][9][13][14][15]
[18]
[22][24]. این قانون با جدیت خاصی در مورد عکاسی از زنان و خانواده‌ها اعمال می‌شه[2][3][9][15][24][31]. نادیده گرفتن این موضوع می‌تونه منجر به عواقب شدیدی بشه، از جمله جریمه‌های سنگین که به طور بالقوه از ۱۵۰٬۰۰۰ تا ۵۰۰٬۰۰۰ درهم متغیره، حداقل شش ماه زندان، مصادره شدن دوربین یا تلفن همراهت، و مجبور شدن به حذف تصاویر[8][13][15][18][22]. موضوع به همین جا ختم نمی‌شه؛ به اشتراک گذاشتن یا انتشار عکس‌های غیرمجاز به صورت آنلاین هم طبق قانون جرمی قابل مجازاته[13][15][18][22]. پس، نکته ساده اینه که: همیشه، همیشه قبل از گرفتن عکس از کسی، اجازه بگیر[3][8][14][15].
استثنایی هم وجود داره؟ خب، عکاسی از شخصیت‌های عمومی یا ثبت صحنه‌ها در رویدادهای عمومی که عکاسی در اونها معمولاً انتظار می‌ره ممکنه مجاز باشه، اما آداب معاشرت همچنان پابرجاست[15]. همچنین می‌تونی از یک جرم صرفاً به عنوان مدرک برای مقامات عکس یا فیلم بگیری، اما مطلقاً نمی‌تونی اینها رو به صورت عمومی به اشتراک بذاری[15][22]. حتی عکاسی از اموال خصوصی مثل خانه‌ها یا ماشین‌ها بدون اجازه هم می‌تونه برات دردسرساز بشه، به خصوص اگه به حریم خصوصی کسی تجاوز کنه، که به طور بالقوه تحت قوانین جرایم سایبری با مجازات‌های سنگین مشابه قرار می‌گیره[8][18]. حواست به مناطق ممنوعه هم باشه – ساختمان‌های دولتی، سایت‌های نظامی، فرودگاه‌ها و برخی اماکن فرهنگی اغلب عکاسی رو ممنوع می‌کنن، پس همیشه دنبال تابلوها باش[1][8]
[11][13][14][15][24]. اگه شک داشتی، فقط بپرس یا انجامش نده.
فراتر از لنز دوربین، احترام به فضای شخصی هم به همان اندازه مهمه[1]
[5]. از پرسیدن سوالات بیش از حد شخصی خودداری کن، به خصوص وقتی تازه با کسی آشنا شدی
[17][5]. در طول گفتگوها فاصله فیزیکی مودبانه‌ای رو حفظ کن، و در تعاملات با جنس مخالف کمی بیشتر از اونچه که شاید عادت داری، فضا بده[17]. اشاره مستقیم با انگشت به کسی بی‌ادبانه تلقی می‌شه؛ اگه نیاز به اشاره داری از تمام دستت استفاده کن[1][5]. همچنین، حواست باشه موقع نشستن کف پاهات رو نشون ندی، چون این کار در فرهنگ عرب بی‌احترامی تلقی می‌شه[2][17][5].
موضوعات تابو: چطور در دبی درباره گفتگوهای حساس صحبت کنیم
به گفتگوها تو دبی این‌طوری نگاه کن که یه سری «خط قرمز» دارن – موضوعاتی که بهتره با احتیاط خیلی زیاد بهشون نزدیک بشی، یا اغلب، به طور کامل ازشون دوری کنی
[16][17]
[33]. صحبت نامناسب در مورد این موضوعات حساس به راحتی می‌تونه باعث رنجش بشه و در بعضی موارد، منجر به مشکلات قانونی جدی بشه[3]
[6]
[36]. درک اینکه چه چیزهایی ممنوعه، کلید تعاملات روانه.
اینم یه لیست از موضوعاتی که باید خیلی بااحتیاط در موردشون حرف بزنی: اول از همه، هرگونه انتقاد از دولت امارات، حاکمان اون (خانواده‌های سلطنتی)، نظام سیاسی، قوانین یا سیاست‌هاش اکیداً ممنوع و غیرقانونیه[2][3][6][16][36][23][33]. این موضوع سرسری گرفته نمی‌شه؛ چه به صورت شفاهی گفته بشه یا آنلاین پست بشه، نظرات منفی می‌تونه منجر به مجازات‌های شدیدی مثل زندان یا اخراج بشه[1][3][6][36][23]. راستش رو بخوای، خودسانسوری در این موارد به دلیلی یک رویه رایجه[6]
[12]
[29]
[30]
[32]. دین، به ویژه اسلام، نیازمند نهایت احترامه[16]
[21]. از هرگونه انتقاد، قضاوت‌های مقایسه‌ای، یا تلاش برای تغییر دین دیگران خارج از فضاهای مذهبی تعیین شده خودداری کن، چون کفرگویی و بی‌احترامی به اسلام غیرقانونیه[2][6][16].
صحبت در مورد مسائل جنسی و روابط، خصوصی تلقی می‌شه و عموماً برای بحث‌های معمولی نامناسبه[11][33]. یادت باشه که روابط جنسی خارج از ازدواج و روابط همجنس‌گرایانه در امارات غیرقانونیه، و این باعث می‌شه بحث در مورد مسائل مربوط به دگرباشان جنسی (LGBTQ+) به دلیل زمینه قانونی و فرهنگی فوق‌العاده حساس باشه[11][16][33]. همچنین عاقلانه است که از انتقاد یا تمسخر فرهنگ و سنت‌های محلی اماراتی خودداری کنی؛ به فرهنگ میزبان احترام بذار[3][17]. وقتی صحبت از سیاست‌های حساس منطقه‌ای می‌شه، احتیاط کن و از اظهارات تحریک‌آمیز، به خصوص اونهایی که با مواضع رسمی امارات در تناقض هستن، خودداری کن[30][6]. در نهایت، موضوعاتی مثل حقوق بشر یا مسائل کارگری مربوط به نیروی کار مهاجر بسیار حساس هستن، و انتقاد عمومی اغلب سرکوب می‌شه[6][16][29][32][33].
چرا این موضوعات اینقدر حساسن؟ این موضوع به چند عامل کلیدی برمی‌گرده: ارزش‌های فرهنگی و مذهبی عمیقاً ریشه‌دار که بر احترام به مقامات و دین تأکید دارن[1][16]، تمرکز قوی دولت بر حفظ ثبات سیاسی و هماهنگی اجتماعی[6][36]، و یک چارچوب قانونی خاص که افترا، کفرگویی، انتقاد از حاکمان و انتشار «اخبار کذب» رو ممنوع می‌کنه[6][36][30]. این قوانین به طور فعال اجرا می‌شن[2][6].
خب، چطوری می‌تونی با خیال راحت گفتگو کنی؟ بیشتر از اینکه نظر بدی، به خصوص نظر انتقادی، گوش کن[17][5]. به جای حدس و گمان یا شایعه‌پراکنی، به حقایق پایبند باش، چون این کارها می‌تونه خطرات قانونی داشته باشه[16][36][22]. همیشه ادب و احترام رو حفظ کن، حتی اگه مخالف باشی[17][5]. با اینکه شناختن مخاطبت کمک می‌کنه، احتیاط عمومی همیشه توصیه می‌شه، حتی در محیط‌های به ظاهر خصوصی، به دلیل نظارت احتمالی[32][33]. ساده‌ترین قانون چیه؟ اگه در مورد موضوعی مطمئن نیستی، بهتره ازش دوری کنی[17].
پرهیز از ایجاد رنجش: زبان، حرکات و رفتار عمومی
بیا در مورد زبان حرف بزنیم. استفاده از زبان بد، فحاشی، ناسزا گفتن یا توهین به کسی در ملاء عام اکیداً ممنوع و طبق قانون قابل مجازاته[1]
[34][11][5][23][24][26]
[28]. این فقط مربوط به تعاملات رو در رو نیست؛ زبان توهین‌آمیز در پیام‌ها یا پست‌های آنلاین هم می‌تونه منجر به جریمه، زندان یا اخراج بشه[34][5][23]. ماده ۳۷۳ قانون مجازات به طور خاص به توهین‌های عمومی می‌پردازه
[7]. به همین ترتیب، ارتباطات غیرکلامی هم مهمه. انجام حرکات بی‌ادبانه یا زشت قطعاً ممنوعه[1][34][24][26]. همونطور که قبلاً گفته شد، از اشاره با یک انگشت خودداری کن (از تمام دستت استفاده کن) و سعی کن موقع نشستن کف پاهات رو نشون ندی، چون این کارها بی‌احترامی تلقی می‌شن[1][2][17][5].
رفتار عمومی تو باید محترمانه و با ملاحظه باشه. رفتار پر سر و صدا، پرخاشگرانه یا مخل نظم، از جمله پخش موسیقی با صدای بلند در فضاهای عمومی یا درگیر شدن در بحث‌های عمومی، ناپسنده و می‌تونه توجه ناخواسته مقامات رو جلب کنه[1]
[4][34][24][26][31]. حتی رقصیدن در ملاء عام هم عموماً خارج از کلاب‌ها یا رویدادهای مجاز توصیه نمی‌شه[3]
[27]. یه نکته خیلی مهم که باید یادت باشه، مستی در ملاء عامه. با اینکه غیرمسلمانان بالای ۲۱ سال می‌تونن به طور قانونی در مکان‌های مجاز الکل مصرف کنن، مست بودن در ملاء عام یک جرم جدی با مجازات‌های بالقوه شدید، از جمله جریمه‌های سنگین، زندان و اخراجه[2][4][34][6][9][11][35][23][24][26][28]
[19]. حتی حمل الکل خارج از اماکن مجاز بدون مجوز مناسب (برای ساکنین) هم غیرقانونیه[34][27]. در نهایت، یادت باشه که عفت عمومی به پوشش هم مربوط می‌شه؛ پوشش متواضعانه (پوشیده) در مکان‌های عمومی مثل مراکز خرید و ساختمان‌های دولتی انتظار می‌ره، که همسو با تأکید کلی بر پرهیز از توهین عمومیه[1][2]
[20].
توصیه‌های اختصاصی: نکاتی برای گردشگران، مهاجران و متخصصان
با اینکه اصول اصلی احترام به حریم خصوصی و پرهیز از موضوعات حساس برای همه در دبی صدق می‌کنه، نحوه برخورد تو با اینها ممکنه کمی متفاوت باشه، بسته به اینکه گردشگر باشی، یک مهاجر مقیم، یا برای کار به اینجا اومده باشی.
برای گردشگران، نکات کلیدی ساده هستن: در عکاسی فوق‌العاده احتیاط کن – همیشه قبل از عکاسی از افراد اجازه بگیر و از مناطق ممنوعه دوری کن[15][24]. کاملاً از بحث در مورد موضوعات حساس مثل سیاست یا دین خودداری کن، و قطعاً از انتقاد از کشور یا رهبری اون خودداری کن[2][3]. از بازدیدت لذت ببر، اما یادت باشه که مستی در ملاء عام، زبان توهین‌آمیز یا رفتار مخل نظم می‌تونه منجر به عواقب جدی بشه[2][34][1][23].
برای مهاجران و ساکنان، رعایت این مرزها بخشی از زندگی روزمره می‌شه. احتیاط مداوم ضروریه. تو به درک روشنی از «خطوط قرمز» گفتگو نیاز داری و باید به طور مداوم از عبور از اونها خودداری کنی، هم در ملاء عام و هم آنلاین، جایی که فعالیت‌ها اغلب تحت نظارت دقیق قرار می‌گیرن[6][36][12][32]. خودسانسوری در مورد مسائل حساس سیاسی یا اجتماعی یک رویه رایج و اغلب ضروریه[6][32]. آگاه باش که قوانین حریم خصوصی به شدت اجرا می‌شن، و حتی گفتگوهای خصوصی ممکنه همیشه خصوصی باقی نمونن[8][13][32]. حفظ رفتار محترمانه و توجه به سطح سر و صدا در مناطق مسکونی، روابط خوب اجتماعی رو تقویت می‌کنه[31][34].
برای متخصصان کسب و کار، حفظ بی‌طرفی و حرفه‌ای‌گری بسیار مهمه. اکیداً از بحث‌های مربوط به سیاست یا دین خودداری کن، به خصوص هر نوع انتقادی نسبت به کشور میزبان یا رهبران اون[5]
[25]. گفتگوها رو روی مسائل کاری یا موضوعات خنثی مثل ورزش یا سفر متمرکز کن[5]. با اینکه ممکنه همتایان محلی تو بین خودشون در مورد سیاست صحبت کنن، عموماً برای خارجی‌ها عاقلانه نیست که چنین موضوعاتی رو شروع کنن یا عمیقاً درگیرشون بشن، مگر اینکه از زمینه و رابطه‌ات خیلی مطمئن باشی[25]. رعایت آداب معاشرت حرفه‌ای در سلام و احوالپرسی و تعاملات حیاتیه[5].
در نهایت، چه برای یک هفته اینجا باشی چه برای یک عمر، درک و احترام به هنجارهای فرهنگی و مرزهای قانونی دبی در مورد حریم خصوصی، گفتگو و رفتار عمومی اساسیه[15][31]. پرسیدن قبل از عکاسی، فکر کردن قبل از صحبت در مورد موضوعات حساس، و حفظ رفتار عمومی محترمانه، اقدامات کلیدی هستن[2][3][8][15][24][6][36]. توجه به این دستورالعمل‌ها بهترین راه برای تضمین یک تجربه مثبت، محترمانه و بدون دردسر در این شهر پویاست[1][17][31].
رایگان امتحان کنید