Żywność w ZEA pod lupą: Zrozum regulacje, ciesz się smakiem.
25 kwietnia 2025
Kopiuj link
Źródła
43
Pokaż źródła w tekście
Google
Wikifarmer
Climatestotravel
En Wikipedia
Xtalks
Everbrighttr
Biosaline
Summitdialogues
Uaestories
Zawya
Worldweatheronline
Tamimi
Araburban
Thenationalnews
Smartfoodsafe
Google
Google
Wam
Wam
Wam
Worlddata
En Wikipedia
Wam
Thehindu
Prddsgofilestorage Blob Core Windows
Climateknowledgeportal Worldbank
Atlanticcouncil
Abudhabiculture
Emiratesnaturewwf
Visitabudhabi
Openknowledge Fao
Wam
Enhg
Worldsensorium
Abudhabiculture
Biosaline
Adtt Dct Gov
Abudhabiculture
Enhg
Biosaline
Alifodder
Researchgate
Alaseelservicesuae
Przepisy bezpieczeństwa żywności w ZEA: Co musisz wiedzieć
Dubaj i szerzej ZEA stanowią tętniące życiem globalne skrzyżowanie dróg, witając miliony ludzi. Przy tak zróżnicowanej populacji i ciągłym napływie gości, zapewnienie bezpieczeństwa spożywanej przez wszystkich żywności jest nie tylko ważne – jest absolutnie kluczowe 
[7]
[6]. ZEA zbudowały silny, dwupoziomowy system zarządzania tym obszarem: prawa federalne ustalają krajowe standardy, podczas gdy lokalne władze, takie jak Zarząd Miejski Dubaju, zajmują się codziennym egzekwowaniem przepisów [7][6]. To kompleksowe podejście obejmuje wszystko, od żywności przybywającej do portów, po sposób jej przetwarzania w kuchniach i sprzedaży w sklepach [7]
[29]
[17]. Przyjrzyjmy się bliżej, co musisz wiedzieć o obecnych regulacjach dotyczących bezpieczeństwa żywności w ZEA, aby być na bieżąco i czuć się bezpiecznie.
Krajowy Plan Działania: Federalne Przepisy Dotyczące Bezpieczeństwa Żywności
Głównym filarem wspierającym bezpieczeństwo żywności w Emiratach jest Ustawa Federalna nr 10 z 2015 roku dotycząca Bezpieczeństwa Żywności [7][29][6][17]. Wprowadzona w życie na początku 2016 roku, jej podstawowa misja jest jasna: zagwarantować, że żywność sprzedawana i spożywana w ZEA jest bezpieczna, chronić konsumentów przed wszystkim, co szkodliwe, zepsute lub wprowadzające w błąd, a nawet zapewnić bezpieczeństwo pasz dla zwierząt [7][29][6][17]. Prawo to nie dotyczy tylko lokalnych restauracji czy supermarketów; obejmuje każdą firmę w łańcuchu żywnościowym, a także wszystkie transporty żywności wpływające do ZEA lub tylko przez nie tranzytujące 
[15][17].
Czego więc faktycznie wymaga Ustawa Federalna nr 10? Nakazuje, aby żywność była bezpieczna w normalnych warunkach i nie stanowiła żadnego zagrożenia dla zdrowia [6]. Ustanawia ścisłe kontrole na każdym etapie drogi żywności, od pola do stołu [7][29][17]. Jeśli importujesz żywność do ZEA po raz pierwszy, potrzebujesz zgody Ministerstwa Zmian Klimatu i Środowiska (MOCCAE), wraz z odpowiednią dokumentacją [7][29]
[8][15]. Ustawa wymagała również utworzenia krajowych systemów rejestracji przedsiębiorstw spożywczych i produktów, a także systemu szybkiego ostrzegania w celu natychmiastowego sygnalizowania wszelkich problemów z bezpieczeństwem żywności lub pasz [7][6]
[42]. Co kluczowe, zabrania handlu żywnością zafałszowaną, szkodliwą, zepsutą, wprowadzającą w błąd etykietą lub naruszającą przepisy 
[10][15]. Obrót produktami wieprzowymi lub alkoholowymi również wymaga specjalnego zezwolenia [7][29][10].
Nadzór nad większością tych kwestii na szczeblu federalnym sprawuje MOCCAE. Kieruje ono wdrażaniem prawa za pośrednictwem Krajowego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zajmuje się zatwierdzeniami pierwszego importu i zarządza regulacjami dotyczącymi np. żywych zwierząt i surowych produktów rolnych [7][29][42]
[24]. Jest również głównym punktem kontaktowym ZEA w międzynarodowych sprawach dotyczących bezpieczeństwa żywności (SPS) [7][29][24]. Następnie jest Ministerstwo Przemysłu i Zaawansowanych Technologii (MoIAT), które przejęło zadania od ESMA. Jako krajowy organ normalizacyjny, MoIAT opracowuje standardy ZEA (często oparte na standardach GSO), prowadzi systemy oceny zgodności, takie jak ECAS, i zajmuje się międzynarodowymi kwestiami handlu technicznego (TBT) 
[38]
[19][24]
[40]. Odgrywa dużą rolę w obszarach takich jak standardy etykietowania żywności 
[28][1]
[14][38][24]
[26]
[27].
W Terenie: Rola Egzekucyjna Zarządu Miejskiego Dubaju
Podczas gdy przepisy federalne określają ogólne ramy, to lokalne władze w każdym emiracie dbają o przestrzeganie zasad w praktyce [7]. W Dubaju głównym graczem jest Zarząd Miejski Dubaju (DM), a konkretnie jego Departament Bezpieczeństwa Żywności (DMFSD) [7]
[13]
[34]
[20]. Pomyśl o nich jak o strażnikach pierwszej linii bezpieczeństwa żywności w emiracie.
DMFSD ma wiele zadań. Wdraża przepisy federalne, ale także wydaje własne szczegółowe wytyczne, takie jak Kodeks Żywnościowy Zarządu Miejskiego Dubaju, który określa konkretne wymagania dla przedsiębiorstw spożywczych [7]
[2]. To oni wydają niezbędne licencje i pozwolenia dla restauracji, kawiarni, fabryk i supermarketów, aby mogły legalnie działać [13][2]
[33]
[9]. Ogromna część ich pracy polega na przeprowadzaniu regularnych, często niezapowiedzianych, inspekcji zakładów spożywczych w celu sprawdzenia wszystkiego, od higieny i temperatur przechowywania po zwalczanie szkodników i praktyki personelu [7][13]
[5]
[31]
[32][33]. Zarządzają również importem i reeksportem żywności przez porty Dubaju za pomocą Systemu Importu i Reeksportu Żywności (FIRS), w tym inspekcją i pobieraniem próbek przesyłek [7][38]
[23]. Próbki żywności są regularnie pobierane z rynków i badane w laboratoriach, aby upewnić się, że spełniają standardy bezpieczeństwa [5][9][24]. Ponadto DMFSD nakłada obowiązek szkoleń z zakresu bezpieczeństwa żywności (takich jak program Osoby Odpowiedzialnej, czyli PIC) i prowadzi publiczne kampanie uświadamiające [13][5][2][31][34]
[12][20]. Podejście Dubaju ma na celu spełnienie wysokich międzynarodowych standardów, zwiększając zaufanie zarówno konsumentów, jak i partnerów handlowych [13].
Zachowanie Zgodności: Niezbędne Wymagania dla Firm
Prowadzenie działalności spożywczej w Dubaju oznacza spełnianie surowych standardów. Jednym z najważniejszych jest system HACCP, co oznacza Analizę Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli [2][34][16]
[18]. Szczerze mówiąc, jest on praktycznie obowiązkowy dla większości firm spożywczych tutaj – restauracji, hoteli, firm cateringowych, fabryk, wymieniaj dalej [2][18]. To inteligentny, prewencyjny system zaprojektowany, aby zapobiegać problemom z bezpieczeństwem żywności, zanim się pojawią [16]
[39]. Firmy muszą identyfikować potencjalne zagrożenia (biologiczne, chemiczne, fizyczne), wskazywać krytyczne punkty, w których kontrola jest niezbędna (CCP), ustalać limity dla tych punktów, stale je monitorować, mieć plany na wypadek, gdyby coś poszło nie tak, weryfikować działanie systemu i prowadzić szczegółową dokumentację [2][16][39]. Wdrożenie HACCP to nie tylko odhaczenie punktu dla inspektorów; to autentyczne zmniejszenie ryzyka, budowanie zaufania klientów i pomoc firmom w bardziej efektywnym działaniu [16][18][39].
Oprócz HACCP, ważne są inne standardy i certyfikaty. ISO 22000 oferuje szersze ramy dla systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności, włączając zasady HACCP [16]. Chociaż nie zawsze jest obowiązkowy jak HACCP, uzyskanie certyfikatu ISO 22000 jest silnym sygnałem zaangażowania w wysokie standardy [16]. Dla wielu produktów niezbędna jest certyfikacja Halal [1]
[3]
[4]. Jeśli żywność deklaruje się jako Halal i nie jest wieprzowiną, potrzebuje certyfikacji od organu uznanego przez MoIAT (które nadzoruje ramy Halal) [1][3][4]
[11]
[43]. Akredytowane jednostki, takie jak DCLD Zarządu Miejskiego Dubaju lub międzynarodowi certyfikatorzy, wydają te certyfikaty, a certyfikowane produkty muszą posiadać oficjalne logo Halal [11]
[21]
[22]
[36]
[25][1][3]. Nie zapominaj o Kodeksie Żywnościowym Zarządu Miejskiego Dubaju zawierającym szczegółowe wytyczne operacyjne [7][2]. Niektóre produkty, takie jak materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością (FCM), mogą wymagać certyfikatu ECAS od MoIAT [14][40][38]. I wreszcie, firmy spożywcze zazwyczaj potrzebują co najmniej jednego pracownika certyfikowanego jako Osoba Odpowiedzialna (PIC) po ukończeniu obowiązkowego szkolenia z zakresu bezpieczeństwa żywności [2][34].
Kontrole i Równowaga: Inspekcje i Kary
Jak Dubaj zapewnia, że firmy przestrzegają tych zasad? Poprzez rygorystyczne inspekcje. Inspektorzy z Departamentu Bezpieczeństwa Żywności Zarządu Miejskiego Dubaju przeprowadzają regularne kontrole, często pojawiając się bez zapowiedzi [13][34]. Odwiedzają wszelkiego rodzaju miejsca – restauracje, hotele, fabryki, supermarkety, magazyny [7][13][5][31]. Podczas inspekcji dokładnie sprawdzają wszystko: czystość pomieszczeń i sprzętu, sposób obchodzenia się z żywnością i jej przechowywania (zwłaszcza kontrolę temperatury), higienę personelu, stan surowców, dokładność etykiet i dat ważności, środki zwalczania szkodników oraz czy system HACCP jest prawidłowo wdrożony i udokumentowany [13][33][34][31][32][7]. Zarząd Miejski Dubaju często stosuje system ocen, a inspekcje nasilają się w okresach wzmożonego ruchu, takich jak Ramadan [13][5][31][32][12].
Co się stanie, jeśli firma nie przestrzega przepisów? Ustawa Federalna nr 10 daje władzom uprawnienia do nakładania kar, które Zarząd Miejski Dubaju egzekwuje lokalnie [7][29][6][8][13]. To nie są tylko upomnienia. Kary mogą obejmować ostrzeżenia, wysokie grzywny, tymczasowe lub nawet stałe zamknięcie działalności [13][10][6][15]. W poważnych przypadkach możliwe jest pozbawienie wolności [10][6][15]. Na przykład sprzedaż zafałszowanej lub szkodliwej żywności może prowadzić do kary więzienia i grzywny do 2 milionów AED [10][6][8][15]. Obrót wieprzowiną lub alkoholem bez licencji może skutkować grzywną do 500 000 AED i potencjalnym pozbawieniem wolności [7][29][10][15]. Nawet wprowadzające w błąd etykiety mogą pociągnąć za sobą grzywny do 100 000 AED [7][29][10][8][15]. Próba popełnienia przestępstwa podlega tej samej karze co jego faktyczne popełnienie [6][8].
Zrozumieć Etykietę: Przepisy Dotyczące Etykietowania Żywności w ZEA
Etykiety żywności są twoją pierwszą linią informacji i kluczowym elementem bezpieczeństwa. ZEA mają szczegółowe przepisy, w dużej mierze oparte na standardach GSO, takich jak GSO 9, aby zapewnić, że etykiety są jasne i dokładne [28][24]
[37][26][27]. Absolutna konieczność? Język arabski. Wszystkie paczkowane produkty spożywcze sprzedawane tutaj muszą mieć informacje na etykiecie w języku arabskim [28][1][3]
[30][6][37]. Często zobaczysz etykiety dwujęzyczne (arabsko-angielskie), co jest w porządku, ale tekst arabski musi być obecny i dokładny [28][1][3][30][37][3]. Czasami informacje w języku arabskim można dodać za pomocą naklejki, ale musi być ona trwale przymocowana, naniesiona przed eksportem, zawierać wszystkie wymagane szczegóły i nie może być sprzeczna z oryginalną etykietą [28][1][3][30].
Jakie więc informacje muszą znaleźć się na etykiecie? Potrzebujesz nazwy produktu, nazwy marki, listy składników (w porządku malejącym według wagi, w tym dodana woda i określenie pochodzenia tłuszczu zwierzęcego), zawartości netto w jednostkach metrycznych, kraju pochodzenia (bez skrótów!) oraz danych producenta/pakującego/dystrybutora (często w tym lokalnego importera) [28][1][3][4][30][6][37][26]. Co kluczowe, daty produkcji i ważności muszą być wyraźnie wydrukowane na samym opakowaniu, a nie tylko na naklejce, w określonym formacie w zależności od okresu przydatności do spożycia [1][4][28]. Wymagane są również instrukcje przechowywania i numer partii dla celów identyfikowalności [3][30][37].
Informacje żywieniowe są generalnie obowiązkowe (na podstawie GSO 2233), obejmując wartość energetyczną, białko, węglowodany i tłuszcze [28][3][4][30][37]. Istnieje również dobrowolny system "sygnalizacji świetlnej" pokazujący wysoki/średni/niski poziom niektórych składników odżywczych, chociaż jego obowiązkowe wdrożenie postępuje powoli [38]. Co niezwykle ważne, powszechne alergeny muszą być zadeklarowane – pomyśl o glutenie, orzechach, mleku, soi, rybach, jajach itp. [28][26]. Błędy w tym zakresie są częstym problemem przy etykietowaniu [4]. Obowiązują również specjalne zasady: produkty wieprzowe muszą być wyraźnie oznaczone [1][3], produkty z certyfikatem Halal potrzebują logo [3], oświadczenia zdrowotne wymagają uprzedniej zgody [30][6], a żywność specjalnego przeznaczenia dietetycznego lub karma dla zwierząt mają specyficzne wymagania [30][26][1][37][38]. Nawet samo opakowanie musi być zgodne z przepisami, zwłaszcza materiały mające kontakt z żywnością (FCM) [3][14].
Ochrona Konsumentów: Świadomość i Kanały Zgłaszania Problemów
Władze nie tylko tworzą przepisy; pracują również nad wzmocnieniem pozycji konsumentów. Departament Bezpieczeństwa Żywności Zarządu Miejskiego Dubaju aktywnie prowadzi publiczne kampanie uświadamiające [13][20]. Wykorzystując warsztaty, media społecznościowe i ogłoszenia, zwłaszcza podczas wydarzeń takich jak Ramadan, edukują ludzi na temat bezpiecznego obchodzenia się z żywnością, rozumienia etykiet, ograniczania marnotrawstwa i ogólnej higieny [13][5][31][12][7][34]. Celem jest zbudowanie silnej kultury bezpieczeństwa żywności wśród wszystkich – zarówno firm, jak i społeczeństwa [13][31][32][42].
Co jeśli napotkasz problem? Istnieją jasne kanały do zgłaszania problemów z bezpieczeństwem żywności. Głównym kontaktem jest infolinia Zarządu Miejskiego Dubaju: 800900 [5][9][12]
[35]
[41]. Linia ta jest dostępna 24/7 w przypadku obaw dotyczących jakości żywności, podejrzenia zatrucia pokarmowego lub naruszeń, które możesz zauważyć w restauracjach lub sklepach [5][9][12][35][41]. Często można również zgłaszać problemy za pośrednictwem poczty elektronicznej [35][41]. Skargi są traktowane poważnie; Departament Bezpieczeństwa Żywności prowadzi dochodzenie, zbierając informacje, potencjalnie angażując szpitale w przypadku podejrzenia zatrucia pokarmowego i kontrolując wskazaną firmę [9][41]. Jeśli naruszenie zostanie potwierdzone, podejmowane są działania [13][9]. W przypadku szerszych kwestii dotyczących praw konsumenta możesz skontaktować się z Departamentem Gospodarki i Turystyki Dubaju (DET), a w przypadku obaw dotyczących leków, Ministerstwo Zdrowia i Prewencji (MoHAP) ma własną infolinię [35]. Te systemy zgłaszania są niezbędne, aby umożliwić konsumentom udział w utrzymywaniu wysokich standardów bezpieczeństwa żywności w Dubaju [9][41].
Wypróbuj za darmo