Pustynna Oaza ZEA: Plan na Żywność Dzięki Nowym Technologiom
25 kwietnia 2025
Kopiuj link
Źródła
32
Pokaż źródła w tekście
Zjednoczone Emiraty Arabskie znajdują się w wyjątkowym miejscu na świecie, obdarzone słońcem, ale borykające się z realiami suchego klimatu, ograniczonymi terenami uprawnymi i niedoborem słodkiej wody
[21]
[7]
[5]
[1]
[19]
[11]
[9]. Szczerze mówiąc, to trudne środowisko do uprawy żywności. Oznacza to, że ZEA importują ogromną część – około 85-90% – tego, co jedzą ich mieszkańcy[21][7][5][1][19][11][9]. Ta duża zależność czyni kraj podatnym na wstrząsy w globalnym łańcuchu dostaw i nieprzewidywalne wahania cen, co dało się odczuć podczas takich wydarzeń jak pandemia COVID-19[7][5]. Aby stawić temu czoła, ZEA uruchomiły swoją Narodową Strategię Bezpieczeństwa Żywnościowego 2051 w listopadzie 2018 roku[21]
[22][5][7][11]. Główny cel? Zapewnienie wszystkim mieszkańcom ZEA dostępu do bezpiecznej, wystarczającej i pożywnej żywności, na którą mogą sobie pozwolić, bez względu na to, co dzieje się na świecie, nawet w sytuacjach kryzysowych[20]
[12].
Wielka Wizja: Cel #1 w Globalnym Indeksie Bezpieczeństwa Żywnościowego
Jaki jest więc ostateczny cel? Jest co najmniej ambitny. ZEA nie dążą jedynie do poprawy swojej sytuacji żywnościowej; chcą stać się światowym liderem w dziedzinie bezpieczeństwa żywnościowego napędzanego innowacjami[20][12]. Strategia wyznacza jasny cel: osiągnięcie pierwszego miejsca w Globalnym Indeksie Bezpieczeństwa Żywnościowego (GFSI) do roku 2051[20][12]
[3][7][21]
[25]
[13][11]
[18]. Co właściwie mierzy GFSI? Analizuje on przystępność cenową, dostępność, bezpieczeństwo i wysoką jakość żywności w 113 krajach, wykorzystując 68 różnych wskaźników, uwzględniając nawet zasoby naturalne i odporność[20]. Dążenie do czołowego miejsca pokazuje, jak poważnie ZEA podchodzą do zabezpieczenia swojej przyszłości żywnościowej[12][3][7].
Główne Filary: Budowa Odpornego i Zrównoważonego Systemu Żywnościowego
Jak ZEA planują zrealizować tę wielką wizję? Strategia opiera się na kilku kluczowych filarach, mających na celu zbudowanie silnego i trwałego systemu żywnościowego[1][9]. Chodzi o stworzenie krajowej struktury, która wspiera zrównoważoną produkcję żywności, maksymalnie wykorzystuje nowoczesne technologie i wzmacnia lokalne możliwości[3][21]
[4].
Pierwszym z nich jest Wzmacnianie Lokalnej Produkcji Żywności. To główny cel, mający na celu znaczne zwiększenie ilości żywności uprawianej bezpośrednio w ZEA[7][3][1][9]. Cel obejmuje 15% wzrost produkcji strategicznych artykułów spożywczych i zwiększenie ogólnych plonów o 30% dzięki technologii[21][5]. Jak? Poprzez wdrażanie takich rozwiązań jak rolnictwo w kontrolowanym środowisku (CEA), hydroponika, farmy wertykalne i hodowla ryb (akwakultura)[3][20]
[8][1][9]. Kładzie się również nacisk na rolnictwo ekologiczne, dążąc do 5% rocznego wzrostu powierzchni przeznaczonej pod jego uprawę, oraz zdefiniowanie narodowego „koszyka żywnościowego” składającego się z 18 kluczowych produktów, które mają ukierunkować te działania[7][5][3]. Celem jest zrównoważone rolnictwo, które zwiększa produkcję, jednocześnie chroniąc ekosystemy[3].
Następnie mamy Dywersyfikację Źródeł Importu. Spójrzmy prawdzie w oczy, import nadal będzie potrzebny, ale strategia ma na celu zmniejszenie ryzyka poprzez unikanie nadmiernego polegania na niewielu dostawcach[3][1][9][21]. Plan zakłada zabezpieczenie od trzech do pięciu różnych źródeł dla głównych rodzajów żywności i pozyskiwanie 67% importu z tych docelowych alternatyw[3][21]. Wiąże się to z budowaniem międzynarodowych partnerstw, wzmacnianiem logistyki, a nawet inwestowaniem za granicą, aby zapewnić stały przepływ żywności, nawet w sytuacjach kryzysowych[7][3].
Na koniec, Promowanie Zrównoważonego Rozwoju i Redukcja Marnotrawstwa jest wpisane w cały plan. Oznacza to wykorzystanie technologii oszczędzających zasoby, takich jak hydroponika i farmy wertykalne[3][20][1][9]. Istnieje konkretny cel zmniejszenia strat i marnotrawstwa żywności o 15%[21]. Inicjatywy takie jak 'ne'ma', Narodowa Inicjatywa ds. Strat i Marnotrawstwa Żywności, jednoczą wszystkich w walce z tym problemem[7]
[14]. Strategia ma również na celu poprawę żywienia, dążąc do 15% redukcji niezdrowych składników żywności, oraz zwiększenie bezpieczeństwa żywności, dążąc do 35% mniejszej liczby incydentów[3][9][1][21]. Wszystko to wpisuje się w szersze cele ZEA, takie jak inicjatywa Net Zero do 2050 roku[20]
[23].
Napędzanie Strategii: Kluczowe Inicjatywy i Innowacje
Wspieranie Innowacji Rolniczych i B+R jest absolutnie kluczowe. ZEA postrzegają innowacje jako klucz do stania się tym światowym liderem[20][12]. Znaczące inwestycje rządowe płyną na badania i rozwój w rolnictwie, tworzenie centrów badawczych oraz budowanie synergii między rządem, firmami prywatnymi i uniwersytetami[20]. Badania koncentrują się na krytycznych obszarach, takich jak genetyka, wpływ zmian klimatycznych, akwakultura (zwłaszcza kluczowe gatunki ryb), recykling odpadów rolniczych, żywność alternatywna oraz wykorzystanie technologii takich jak ICT w rolnictwie[20][21]. Dedykowana Narodowa Agenda B+R ds. Bezpieczeństwa Żywnościowego kieruje tymi działaniami[20][22]. Pomyśl o projektach takich jak FoodTech Challenge, globalny konkurs pobudzający nowe pomysły, oraz ogromna Food Tech Valley w Dubaju, zaprojektowana jako poligon doświadczalny dla najnowocześniejszych rozwiązań rolniczych[20][13][25][12].
Zachęcanie do Udziału Sektora Prywatnego jest równie istotne. Strategia uznaje, że przedsiębiorstwa mają ogromną rolę do odegrania w całym łańcuchu żywnościowym[20][7]. Rząd pracuje nad stworzeniem środowiska, w którym prywatne firmy mogą prosperować i wprowadzać innowacje obok instytucji publicznych[7][20]. Oznacza to wspieranie partnerstw na rzecz B+R, zachęcanie do inwestycji (np. poprzez inicjatywę AIM for Climate) oraz angażowanie firm w dostawy, przechowywanie, logistykę i redukcję odpadów[7][20]. Wielcy gracze, tacy jak ADQ i Al Ghurair, są już zaangażowani, a partnerstwa publiczno-prywatne są badane[7][12]. Inicjatywy takie jak FoodTech Challenge oferują zachęty dla startupów, a Food Tech Valley aktywnie poszukuje inwestycji od globalnych graczy[14]
[26]. Mówi się nawet o ułatwieniu dostępu do kredytów dla przedsiębiorstw spożywczych[12]. Narodowy Dialog na rzecz Bezpieczeństwa Żywnościowego zapewnia, że wszyscy rozmawiają i współpracują
[10].
Przyjrzyjmy się niektórym Głównym Programom i Projektom:
•
Food Tech Valley (Dubaj): To wspierane przez rząd miasto agrotechnologiczne ma na celu stać się globalnym centrum, integrującym B+R, technologię i biznes w celu zbudowania odpornego ekosystemu żywnościowego[1][9][20][25][26]. Wyróżniającym się projektem jest „GigaFarm”, która ma przetwarzać odpady i uprawiać miliardy roślin przy użyciu zaawansowanych farm wertykalnych[1]
[2][11].
•
Narodowa Inicjatywa na rzecz Zrównoważonego Rozwoju Gospodarstw Rolnych: Skupiona na zachęcaniu podmiotów rządowych do kupowania większej ilości lokalnie uprawianych produktów, dążąc do 100% do 2030 roku[10].
Droga Przed Nami: Kamienie Milowe, Cele i Postępy
To nie jest tylko mglista lista życzeń; strategia ma jasną mapę drogową z kamieniami milowymi po drodze[3][20][11]. W krótszej perspektywie, około 2030 roku, ZEA dążą do wejścia do Top 10 Globalnego Indeksu Bezpieczeństwa Żywnościowego (GFSI) w ramach wizji 'My ZEA 2031'[21][13][18]. Inne krótkoterminowe cele obejmują osiągnięcie 100% zamówień rządowych na lokalne produkty do 2030 roku, zmniejszenie marnotrawstwa żywności o połowę do 2030 roku, zwiększenie inwestycji poprzez AIM for Climate do 2025 roku oraz uruchomienie GigaFarm w 2025 roku[10][14][20]
[24][2].
Patrząc dalej w przyszłość, na rok 2051, wizja pozostaje niezmiennie skoncentrowana: osiągnięcie rankingu #1 w GFSI i stanie się wiodącym na świecie centrum bezpieczeństwa żywnościowego napędzanego innowacjami[3][20][12][7][21][25][11][18]
[17]. Wspomina się nawet o celu osiągnięcia do tego czasu 50% krajowej produkcji żywności[7]. Ten długoterminowy plan doskonale wpisuje się w szerszy Plan Stulecia ZEA 2071[21][12][18]. Jak więc wyglądają postępy w rankingu GFSI? Cóż, nastąpiła znaczna poprawa – ZEA awansowały o 12 miejsc między 2021 a 2022/2023 rokiem, osiągając wynik 75,2[21][13]. To duży skok z 31. miejsca w 2018 roku, chociaż cel Top 10 jest wciąż w trakcie realizacji[13][17]. Postępy są monitorowane, a Rada ds. Bezpieczeństwa Żywnościowego Emiratów dba o ciągłość działań[20][5][12][7].
Globalna Współpraca: Partnerstwa na rzecz Bezpieczeństwa Żywnościowego
ZEA rozumieją, że bezpieczeństwo żywnościowe to nie tylko problem lokalny; to globalne wyzwanie, które wymaga pracy zespołowej[1][9][7][3]. Dlatego budowanie silnych międzynarodowych partnerstw jest kluczową częścią strategii[22]. Głównym partnerem jest Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)[22]
[30]. ZEA współpracują z FAO od dziesięcioleci, a partnerstwo to zapewnia wsparcie techniczne dla strategii, obejmujące wszystko, od B+R po zarządzanie rybołówstwem[22][25]
[28]. ZEA goszczą nawet subregionalne biuro FAO i tworzą pierwsze Regionalne Centrum Doskonałości FAO ds. Transformacji Systemów Żywnościowych[7][30].
Współpraca na tym się nie kończy. ZEA współpracują ze Światowym Programem Żywnościowym (WFP) w zakresie innowacji, z Międzynarodowym Centrum Badań Rolniczych na Obszarach Suchych (ICARDA) w zakresie badań nad rolnictwem na terenach suchych oraz z Międzynarodowym Centrum Rolnictwa Biosalinowego (ICBA), które ma siedzibę w ZEA i koncentruje się na rolnictwie w warunkach zasolenia
[6][26]
[29][24]
[31]
[32][16]. ZEA aktywnie uczestniczą również w wymianie wiedzy, organizując wydarzenia takie jak MENA AgriFood Innovation Days i uczestnicząc w globalnych forach, takich jak COP28, aby dzielić się swoimi doświadczeniami i uczyć się od innych[15][26][25][29][23]
[27]. Umowy dwustronne, takie jak inicjatywa AIM for Climate z USA, oraz partnerstwa z międzynarodowymi firmami są również kluczowe dla dywersyfikacji handlu i wprowadzania nowych technologii[7][3][24][12][26][6][1].
Implikacje Strategiczne: Co To Oznacza dla Interesariuszy
Co ta ambitna strategia oznacza dla różnych grup? Dla Decydentów Politycznych, zapewnia ona jasną mapę drogową i narzędzia, takie jak promowanie B+R, przyciąganie inwestycji i ustalanie przepisów[20][21][13][7][3]. Kluczowe jest śledzenie postępów i zapewnienie współpracy między różnymi szczeblami rządu[20][21][5][7]. Niezbędne jest również dostosowanie bezpieczeństwa żywnościowego do strategii klimatycznych i wodnych[20][23][5][17].
Dla Przedsiębiorstw i Inwestorów, ta strategia oznacza możliwości. Pomyśl o agrotechnice, zrównoważonych metodach rolnictwa, takich jak hydroponika i farmy wertykalne, przetwórstwie żywności, logistyce – potencjał jest ogromny[7][20][1][9]. Programy rządowe, takie jak Food Tech Valley i FoodTech Challenge, aktywnie poszukują prywatnych partnerów i inwestorów[20][13][7][26]. Istnieje zapotrzebowanie na technologie oszczędzające wodę, radzące sobie z klimatem i redukujące odpady[20][5]. Nacisk na lokalną produkcję i zróżnicowany import otwiera drzwi dla dostawców, dostawców technologii i firm logistycznych[7][3]. Partnerstwa publiczno-prywatne oferują sposoby zaangażowania się w duże projekty[12][21].
A dla Naukowców? Silny nacisk na B+R oznacza wiele możliwości finansowania i współpracy z organami rządowymi, organizacjami międzynarodowymi, takimi jak FAO i ICARDA, oraz partnerami branżowymi[20][7][24][22]. Kluczowe obszary badań obejmują opracowywanie upraw odpornych na zmiany klimatu, techniki oszczędzania wody, akwakulturę, białka alternatywne, przekształcanie odpadów w wartość oraz wykorzystanie narzędzi cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja w rolnictwie[20][21][8]. Centra takie jak Food Tech Valley mają na celu przyciągnięcie najlepszych talentów badawczych[20][9]. To ekscytujący czas dla innowacji żywnościowych w ZEA.
Wypróbuj za darmo