Twoja odprawa w ZEA: Co musisz wiedzieć, by dostać całość?
9 maja 2025
Kopiuj link
Źródła
18
Pokaż źródła w tekście
Kończysz pracę w ZEA? Niezależnie od tego, czy przechodzisz do nowej pracy w Emiratach, czy wyjeżdżasz gdzie indziej, zrozumienie świadczeń przysługujących Ci na zakończenie stosunku pracy jest absolutnie kluczowe. Dla wielu pracowników zagranicznych w sektorze prywatnym najważniejszą częścią tego ostatecznego rozliczenia jest wypłata 'świadczenia na zakończenie stosunku pracy' (gratuity) 
[8]
[11]. Pomyśl o tym jak o podziękowaniu za Twoją służbę. Wypłata ta jest regulowana przez kompleksowe ustawodawstwo pracy ZEA, w szczególności Federalny Dekret z Mocą Ustawy nr 33 z 2021 roku, często nazywany „Nowym Prawem Pracy”, który wszedł w życie w lutym 2022 roku 
[1]
[2]
[7]
[9]
[14]
[15]. Ten przewodnik ma na celu przeprowadzić Cię dokładnie przez to, czym jest to świadczenie, kto się kwalifikuje, jak jest obliczane na podstawie Twojego wynagrodzenia zasadniczego i zasady 21/30 dni, kiedy powinieneś oczekiwać wypłaty oraz jakie są kluczowe zmiany w obecnym prawie 
[5][8]
[13]
[17]. Znajomość swoich praw dotyczących tej ustawowej wypłaty gwarantuje, że otrzymasz to, co Ci się należy 
[3]
[10]
[12]
[16].
Czym jest świadczenie na zakończenie stosunku pracy w ZEA?
Czym więc dokładnie jest to świadczenie na zakończenie stosunku pracy? Jest to obowiązkowa wypłata wymagana przez Prawo Pracy ZEA, szczegółowo opisana w Artykule 51 Nowego Prawa Pracy 
[18][5][13]. Zasadniczo, ma ona na celu nagrodzenie i docenienie przez pracodawcę czasu i wysiłku, jaki poświęciłeś podczas okresu zatrudnienia [11]. Świadczenie to dotyczy przede wszystkim pracowników zagranicznych zatrudnionych w sektorze prywatnym ZEA [18][5][8][17]. Obywatele ZEA zazwyczaj podlegają innym przepisom emerytalnym i ubezpieczeń społecznych w zakresie swoich uprawnień na zakończenie stosunku pracy [18][3][17]. Ministerstwo Zasobów Ludzkich i Emiratyzacji (MoHRE) jest organem rządowym odpowiedzialnym za nadzorowanie wdrażania i egzekwowania prawa pracy, w tym przepisów dotyczących tego świadczenia [2][16].
Czy kwalifikujesz się do otrzymania świadczenia? Kluczowe wymagania
Nie każdy automatycznie kwalifikuje się do otrzymania świadczenia. Głównym wymogiem dla pracowników zagranicznych pracujących w pełnym wymiarze godzin w sektorze prywatnym jest ukończenie jednego roku lub więcej nieprzerwanego okresu zatrudnienia u tego samego pracodawcy [18][5]
[6][8][13][17][14]. Mówiąc wprost: jeśli Twój całkowity okres zatrudnienia jest krótszy niż jeden pełny rok, niestety nie będziesz uprawniony do żadnej wypłaty świadczenia [5][6][17]. Jak obliczany jest ten okres zatrudnienia? Opiera się on na faktycznie przepracowanych dniach [5][8][13]. Wszelkie okresy nieobecności bezpłatnej są wyłączone z tego obliczenia [5][8][13]. Jednak czas wykorzystany na prawnie wymagany płatny urlop, taki jak urlop wypoczynkowy, zwolnienie lekarskie czy urlop macierzyński, wlicza się do Twojego nieprzerwanego okresu zatrudnienia [13]. Zasady te dotyczą przede wszystkim pracowników pełnoetatowych, chociaż później omówimy umowy w niepełnym wymiarze czasu pracy [18][5][6][8][13][17][14].
Jak obliczyć Twoje świadczenie na zakończenie stosunku pracy w ZEA
No dobrze, przejdźmy do liczb. Jak faktycznie obliczane jest Twoje świadczenie?
Podstawa: Tylko wynagrodzenie zasadnicze
To być może najważniejszy punkt: obliczenie Twojego świadczenia opiera się tylko na Twoim ostatnim wynagrodzeniu zasadniczym przed zakończeniem zatrudnienia [18][5][6][8][11][13][17]. Naprawdę ważne jest, aby pamiętać, że wszelkie otrzymywane dodatki – takie jak dodatek mieszkaniowy, transportowy, na media, telefon czy cokolwiek innego – nie są wliczane do tego obliczenia [5][17]. Sprawdź swoją umowę o pracę, aby zobaczyć podział na wynagrodzenie zasadnicze i dodatki [18].
Podstawowa formuła: Zasada 21/30 dni
•
Za pierwsze pięć lat pracy: Przysługuje Ci wynagrodzenie zasadnicze za 21 dni za każdy przepracowany rok.
•
Za każdy rok pracy powyżej pięciu lat: Twoje uprawnienie wzrasta do wynagrodzenia zasadniczego za 30 dni za każdy dodatkowy rok (rok szósty, siódmy itd.).
Przykład obliczenia krok po kroku:
Wyobraźmy sobie pracownicę, Fatimę, która pracowała w firmie przez 7 lat bez przerwy, a jej ostatnie miesięczne wynagrodzenie zasadnicze wynosi 10 000 AED.
•
Krok 1: Oblicz jej dzienną stawkę wynagrodzenia zasadniczego. Powszechną metodą jest Miesięczne Wynagrodzenie Zasadnicze / 30 dni. Zatem, 10 000 AED / 30 = 333,33 AED dziennie [8].
•
Krok 2: Oblicz świadczenie za pierwsze 5 lat: 5 lat 21 dni/rok 333,33 AED/dzień = 35 000 AED (w przybliżeniu) [8].
•
Krok 3: Oblicz świadczenie za pozostałe 2 lata (lata 6 i 7): 2 lata 30 dni/rok 333,33 AED/dzień = 20 000 AED (w przybliżeniu) [8].
Obliczanie za niepełne lata:
Czy istnieje maksymalny limit?
Świadczenie dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i innych modelach zatrudnienia
Nowe Prawo Pracy uznaje różne modele pracy wykraczające poza tradycyjne zatrudnienie w pełnym wymiarze godzin, takie jak praca w niepełnym wymiarze czasu pracy, praca tymczasowa i praca elastyczna [2][7][15]. Jak w ich przypadku wygląda kwestia świadczenia? Dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy lub dzielących etat, świadczenie jest obliczane proporcjonalnie [3]
[4][5]. Zazwyczaj opiera się to na stosunku godzin przepracowanych w ramach umowy o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy do standardowych godzin pracy w pełnym wymiarze (często uznawanych za 2080 godzin rocznie) [3][4][5][6]. W przypadku pracy tymczasowej świadczenie zazwyczaj nie ma zastosowania, jeśli zatrudnienie trwa krócej niż jeden rok [3][4]. Szczegółowe zasady tych obliczeń są określone w Rozporządzeniach Wykonawczych do Prawa Pracy [3][4][5].
Główne zmiany w Nowym Prawie Pracy, które MUSISZ znać
Nowe Prawo Pracy wprowadziło kilka bardzo istotnych zmian dotyczących świadczenia na zakończenie stosunku pracy, o których każdy pracownik powinien wiedzieć. Oto najważniejsze informacje:
Kluczowa aktualizacja: Brak utraty świadczenia w przypadku zwolnienia (Artykuł 44)
Zgodnie z poprzednim prawem pracy, jeśli pracownik został zwolniony z powodu rażącego naruszenia obowiązków (na mocy starego Artykułu 120), zazwyczaj tracił całe swoje prawo do świadczenia [1]. To się całkowicie zmieniło. Zgodnie z Nowym Prawem Pracy (Artykuł 44 szczegółowo opisujący przyczyny zwolnienia bez wypowiedzenia), pracownik już nie traci prawa do świadczenia, nawet jeśli zostanie zwolniony z takich przyczyn, pod warunkiem że ukończył minimalny roczny okres zatrudnienia [1][7]. To poważna zmiana chroniąca świadczenia pracownicze.
Brak redukcji świadczenia w przypadku rezygnacji z pracy
Podobnie, stary system czasami przewidywał zmniejszenie świadczenia, jeśli pracownik zrezygnował z umowy na czas nieokreślony przed ukończeniem pięciu lat pracy [7]. Wraz z przejściem na umowy na czas określony dla wszystkich na mocy nowego prawa, te redukcje związane z rezygnacją zostały wyeliminowane [7]. Obecnie sprawa jest prosta: jeśli kwalifikujesz się do otrzymania świadczenia (co oznacza, że ukończyłeś rok lub więcej nieprzerwanego okresu zatrudnienia), masz prawo do jego pełnej obliczonej kwoty, niezależnie od tego, czy rezygnujesz z pracy, czy stosunek pracy zostaje rozwiązany przez pracodawcę (nawet na mocy Artykułu 44) [7].
Termin wypłaty: Kiedy otrzymasz swoje świadczenie?
Wszystko zależy od czasu, prawda? Prawo jest w tej kwestii bardzo jasne. Pracodawcy są prawnie zobowiązani do wypłaty wszystkich świadczeń na zakończenie stosunku pracy, w tym obliczonego świadczenia, w ciągu 14 dni od Twojego oficjalnego ostatniego dnia pracy (data zakończenia umowy) [5][7][17]. To rygorystyczny termin. Pracodawcy, którzy nie dotrzymają tego 14-dniowego terminu płatności, mogą spotkać się z karami ze strony MoHRE [7]. Więc miej oko na kalendarz po swoim ostatnim dniu pracy.
Czy pracodawca może potrącić pieniądze z Twojego świadczenia?
Chociaż Twoje prawo do świadczenia jest chronione, istnieje jeden scenariusz, w którym mogą zostać dokonane potrącenia. Tak, Twój pracodawca ma prawną możliwość potrącenia wszelkich kwot, które Ty, jako pracownik, jesteś winien bezpośrednio pracodawcy [18][5][13][17]. Może to obejmować takie rzeczy jak niespłacone raty pożyczki firmowej udzielonej Tobie [18]. Te potrącenia muszą być prawnie uzasadnione i udokumentowane.
Alternatywne systemy świadczeń na zakończenie stosunku pracy (krótki przegląd)
Warto wiedzieć, że ramy prawne ZEA dopuszczają alternatywne systemy świadczeń na zakończenie stosunku pracy, często tworzone jako fundusze oszczędnościowe lub inwestycyjne zatwierdzone przez MoHRE [5][13][17]. Jeśli Twój pracodawca zdecyduje się wdrożyć taki zatwierdzony system dla określonych kategorii pracowników, uczestnictwo może stać się obowiązkowe dla osób objętych systemem [5][17]. W tych systemach pracodawca regularnie wpłaca składki (często procent wynagrodzenia zasadniczego, np. 5,83% za staż poniżej 5 lat, 8,33% za staż 5+ lat) do funduszu, zamiast gromadzić tradycyjne zobowiązanie z tytułu świadczenia [5][6][17]. Co ważne, wszelkie świadczenia, które już zgromadziłeś do momentu przystąpienia do nowego systemu, muszą być chronione i zachowane [5][6].
Często zadawane pytania
Czy świadczenie jest obliczane na podstawie wynagrodzenia zasadniczego czy całkowitego?
Jaki jest minimalny okres zatrudnienia wymagany do otrzymania świadczenia?
Czy nadal otrzymam świadczenie, jeśli zrezygnuję z pracy?
Tak. Zgodnie z Nowym Prawem Pracy, jeśli ukończyłeś rok lub więcej zatrudnienia, masz prawo do pełnego obliczonego świadczenia, nawet jeśli zrezygnujesz z pracy [7].
Czy stracę świadczenie, jeśli zostanę zwolniony za rażące naruszenie obowiązków (Artykuł 44)?
Jak szybko pracodawca musi wypłacić moje świadczenie?
Wypróbuj za darmo